Vlucht voor het lot
 

Geleid door de angst
naar ware vrees
vertrokken
uit de veilige haven
van hun thuis

Vleugels doen geen
poging tot vliegen
te ontsnappen
aan de boeien in tekenen
van het kruis

Dagen zonder rust
getracht vooruit te komen
een voorsprong
die tevergeefs was
vanaf de start

Het lot nadert reeds

Mooi, ik moest er even over nadenken, maar dat was wel leuk voor de verandering. Het heeft iets hopeloos, dat spreekt me aan. Verder ook leuk dat je met zulk simpel taalgebruik toch iets maakt wat niet direct toegankelijk is. Leuk (y) .

Ik snap het niet helemaal, maar als ik het misschien later nog een keer lees, snap ik vast meer. :)

Ik hoop nu niet dat ik Lovetears gedachten over mn gedicht naar beneden haal met mn uitleg. Er ligt één simpele gedachten achter namelijk, je kan niet aan je lot ontsnappen.

Dat is geen simpele gedachte :) Zeker niet het besef.

Ik wil niet zeiken chrome..maar waar is die rijm nou??? hahaha ;)

Ik merk verschillende vormen van rijm op. Het is maar waar je je aandacht op zet. Het is geen abba of aabb ofzo, maar het zit er zeker in!

mooi, maar het raakt me niet echt, hij leest lekker weg, goed metrum etc.. Misschien moet je iets doen met de beeldspraak? of nee, ik weet niet, zal wel aan mij liggen :bloos:

het lot nadert steeds kun je misschien beter er niet achter zetten , maar als titel ipv vlucht voor het lot?

Interessante inhoud, dit is hoe ik het zie: de grootste angst is altijd het bang zijn zelf, en doordat je bang wordt voor het lot/ervoor wilt vluchten blijf je eigenlijk als een vogel vastgebonden zitten aan een ketting, net zoals je vastgeroest blijft zitten in het 'echte leven' omdat je eigenlijk gewoon bang bent om verder te gaan.

Maar dat is natuurlijk alleen maar hoe ik het zie ;). Mooi gedicht, netjes (y).