Een constatering van een feit
 

Deze keer bewust een 'grof' rijmschema gebruikt....

Grtjs.

Een constatering van een feit

Langzaam heb ik alle dagen
waarin ik slopend op je heb gewacht
Geteld, doch ook vermeden
- omdat ik niet beter wist -

Zonder jou, besefte ik opeens
was mijn leven 180 graden omgedraaid
Stond de zon niet meer echt bovenaan
maar net zoals de maan, gewoonweg onderaan

Ik kon de hemel kussen
mijn vrienden beter leren kennen
Maar toch ben ik er nooit direct
echt aan kunnen/willen wennen

Want in jouw pijnlijke afwezigheid
was gemis nog vele malen groter
en omgezet in de allermooiste realiteit;
een constatering van een feit.

Ik weet niet zo goed wat ik er van vind :s?! Ik hou persoonlijk meer van je 'strakke' rijmschema's :)

Laatste strofe --> jouW pijnlijke afwezigheid

De strofes apart vind ik de meeste erg mooi, maar ik weet niet of ik ze door het wisselende rijmschema wel zo bij elkaar vind passen.

Wat ik ook jammer vind, zijn dingen als

180 ipv honderdtachtig
kunnen/willen ipv iets anders, komma's ofzo

Tof, écht tof.

Want in jou pijnlijke afwezigheid
Tss. Het is jouw pijnlijke afwezigheid :p.

Verder spreekt dit gedicht me meer aan dan 'noodgedwongen noodlot', ik vond die wat te makkelijk eerlijk gezegd :o. Hier zit imo meer energie en meer van jezelf in, het is niet zomaar een 'wijze les'. Wat ik érg goed vind is 'echt aan kunnen/willen wennen'; die streep, geweldig.

De verwarring die ontstaat door het gemis heb je mooi beschreven, en het is leuk dat dat gemis pas aan het einde echt aan bod komt. Natuurlijk is dit metrum niet zo perfect als in je 'normale' gedichten, maar toch vind ik dit vele malen interessanter eerlijk gezegd, en dat is een erg groot compliment want ik geniet sowieso al van je gedichten.

Laatste regel vind ik het mooiste, maar vraag me niet waarom, het loopt gewoon goed. :)

Vind de gevoelens die eruit spreken heel sterk. Leuk hoe je speelt met dat 180°
Leuk gedicht, is eens leuk om een andere stijl van je te lezen