Aliza, een jood..
 

Zie hier mijn nieuwe verhaal.. :)


Al wachtend tuurde ik door het raam naar buiten. Bijna was ik in tranen uitgebarsten, de aanblik van alle mensen die zo hulpeloos op straat liepen. Huilend droegen ze hun koffers en probeerden angstig bij elkaar te blijven. De officiers maakten het echter nog moeilijker voor ze, door soms zomaar iemand uit de menigte te trekken en te vermoorden. Het maakte hen niets uit of ze in Auschwitz storven of hier in de vuile straten van Maastricht. Tussen alle mensen zag ik een klein jongetje aan de zijde van een oude man lopen. Maar ik was niet de enige, één van de Officiers zag hem ook en riep hem naar zich toe. Er kwamen nog meer soldaten en officiers bij hen staan, ze begonnen stuk voor stuk te lachen. Plotseling klonk er een harde knal, het lachen werd luider. De roodgekleurde sneeuw droeg het levenloze lichaam van een jongetje. Achter mij hoorde ik een zucht en daarna voelde ik een hand op mijn schouder rusten. Ook mijn broer kon zijn ogen niet van de straat afhouden, we zagen hoe onze stad werd ingepikt door roekeloze moordenaars.

Nog net zag ik hoe de oude man tevergeefs bij het fragiele lichaampje van het jongetje probeerde te komen. Maar de soldaten hielden hem met man en macht tegen. De man viel op zijn knieën en smeekte om bij zijn kleinzoon te komen. Deze keer lukte het, een meedogenloze kogel schoot door zijn hoofd. Toen werd het gordijn met een plotselinge beweging dichtgeschoven. Mijn broer en ik draaiden ons verschrikt om, daar stond mijn vader met vuurspuwende ogen.
‘Ik wil niet dat jullie nog langer kijken naar het kapot maken van ons volk!’ schreeuwde hij.
Enigszins beschaamd sloeg ik mijn ogen neer en mompelde een sorry. Snel liep ik door naar de keuken, daar waren mijn zus en moeder bezig met aardappels schillen. Ze keken beiden onverschillig op toen ik binnenkwam.
‘Aliza, wees eens lief en doe je broertje in bad.’ zei mijn moeder terwijl ze haar aandacht weer op de aardappels vestigde. Ik tilde mijn broertje op en liep met hem naar de badkamer. Ik zeepte hem in terwijl hij met zijn bootjes speelde. Ondanks de stilte was het best gezellig, tot hij mij een vraag stelde die de rillingen over mijn rug deed lopen.
‘Aliz, waarom schieten ze op ons? Hebben we iets fout gedaan?’ Ik zuchtte en probeerde de vraag te negeren, maar het bleef in mijn gedachten rondspoken. Na een pijnlijke stilte waarin hij mij steeds bleef aankijken, besloot ik hem maar de waarheid te vertellen.
‘Ik weet het niet Idan, ik heb werkelijk geen idee. Waarschijnlijk weten de meeste soldaten niet eens waarom ze ons uitmoorden.’
‘Gaan wij ook dood?’ vroeg hij voorzichtig. Ik zag tranen als ongeslepen kristallen in zijn ogen schitteren.
‘Natuurlijk niet, natuurlijk niet gekkie!’ zei ik vluchtig. Maar terwijl ik dat zei, flitste het beeld van het jongetje weer langs. Alleen droeg de roodgekleurde sneeuw nu het levenloze lichaam van mijn broertje. Zwijgend sloot ik het natte jongetje in mijn armen.

Barst los! :p

Leuk verhaal, wel wat kleine foutjes. Zoals niet goed lopende zinnen en soms een beetje verkeerd woordgebruik. Verder een mooi verhaal, ookal raakt het me niet echt...
Komt er een vervolg? Ik ben benieuwd...

Duivelaartje

Niets dan lof.

Maar eng, ik had van de week ongeveer hetzelfde idee om over te schrijven...

Zeg Duivelaartje, misschien moet je eraan wennen dat andere mensen die zinnen wel mooi vinden en er niets over zeggen. Het stoort me eerlijk gezegd een beetje, dat men (jij bent niet de enige die dit doet) gelijk over verkeerd woordgebruik ed begint.

Mijn.

Na ed. moet een punt want het is een afkorting. Mwaha ;)

Maar verder, verkeerd woordgebruik vind ik het inderdaad niet echt, passend om te zeggen. Verder vind ik het een mooi stukje hoor Nijn*, fantieschtsch!

Grim

Thnx everybody..en nu niet zo gemeen doen tegen duivelaartje he! :nono: Ieder zijn mening..

@ Grim: niet zo mierenneuken joh, klein kind :D

@ Mijn: Tuurlijk had jij dat idee ook, zusje :D

En ja, er komt wel een vervolg...als jullie willen tenminste ;)

[mierenneuk]Dan ertussen in ook, volgens mij, die e is net zo goed een afkorting: e.d. dus.[/mierenneuk]

[kleutermode]moet er een spatie tussen dan? [/kleutermode]

Jaja... sorry.:bloos: Maar daar let ik op, gewoon een tik van mij... Ik vind dat ook best belangrijk.:bloos: Ik loop gewoon een denkbeeldig lijstje in mijn hoofd af... Maar ok, ik snap wat je bedoeld.:bloos:

Duivelaartje - Ik word weer lief.:)

[peutermode]nee[/peutermode]

Offtopic: En nu stop ik er mee. :o

Ik wil wel meer lezen. Tot nu toe klinkt het goed, het raakt me alleen niet erg diep ofzo.

fictief, met nieuwe mogelijkheden?

*gaat sig schrappen* :p

Nijn, schrijf door, je kunt het!

gRIM

't is btw jammer genoeg naar mijn idee net iets te luguber voor basisschoolleerlingen, anders had ik het mooi kunnen gebruiken (zie ergens een topic van mij over geschiedenis verhalen ;)). :evil:

Overigens had ik dat dan wel eerst netjes gevraagd, hoor. ;)

Ik vind de titel zo mooier: Aliza, een joods meisje...
Je zegt toch ook niet: Fatima, een turk.

Dat vind ik dan :S

Ligt eraan van waaruit je kijkt. De nazi's zeggen niet eens een naam erbij :) Ik vind de titel goed zoals de schrijfster em heeft verzonnen.

Ik vind het onderwerp wel interessant, en het leest lekker weg. Ben benieuwd naar een vervolg...

Ik vind het wel leuk dat een jongere schrijft over de tweede wereldoorlog, terwijl veel ouderen 'klagen' dat de tweede wereldoorlog steeds meer vergeten wordt door jongere generaties.

En verder: het leest lekker, ik wil echt meer lezen, je geeft een mooie beschrijving.

:)

Morgen komt vervolg, maar nu ga ik slapen :o

Wow, dat viel me mee!
Die titel en eerste paar zinnen, ik wist niet zo goed wat ik er van moest denken, maar goed geschreven.
ook naar mijn idee wat zinnen die mooier lopend hadden gekund, maar ze zijn zeker niet storend.
ik weet eigenlijk niet of ik wel een vervolg zou willen...
oke, het is nu wat kort, wat vreemd misschien als verhaal opzich, maar je hebt zo'n goed einde, al komt dat dus relatief snel.
ik was wel bang dat het wat ongeloofwaardig zou worden, dat er 'feiten' gebruikt zouden worden die niet helemaal zouden kloppen, maar dat viel me echt mee!

Charlotte
en toch ga ik lekker je vervolg lezen als het komt:)

Opzich, had ik nog niet eens over nagedacht, is het inderdaad een mooi einde. Ik weet niet wat het vervolg gaat brengen, maar mocht die te langdradig ofzo worden, niet dat ik dat verwacht, dan kan je dit altijd nog gebruiken als 'kort verhaal'.

En de titel vind ik idd mooier als het Aliza, een joods meisje wordt.

Ga voor het midden : Aliza, een joodse.

Verder, het is vandaag, Nijn*, je bent aan het inpakken voor kamp en ik zie nog geen vervolg?

Grim

Dit klinkt bijzonder fout in deze topic. :o

Kut, ja :o

Zei ze zelf tegen me, hoor :o

Moet ik ff bellen of alles goed is? :p

Grim

Hoi,


ik heb je tekst gelezen en wil er graag mijn mening over geven.

Je schrijft denk ik zoals je praat, maar dat komt dan juist niet over. Je spreekt over vermoorden alsof je spreekt over het schoonmaken van je fietsbel. De emotie komt niet over. Je brengt de bruudheid niet goed over.

Verder staan er ook aardig wat fouten in, maar ook tegen het perspectief, en die zijn het ergst denk ik.

Bij de oude man heb je het over zijn kleinzoon.
Maar hoe weet je dat als 'ik'?

Je verhaal is op sommige punten sterk, maar op andere punten zakt het in:
'Best gezellig', dat is wel een heel erg karige beschrijving als je eerder sprak over 'meedogenloze kogels'.

Snap je?

Bruud bestaat niet. Bruut wel, maar bruutheid dan ook weer niet.

Dan maakte ik om kwart over twaalf na het kijken van twee films een fout.

Sorry.

Dat geeft niet, ik verbeterde het voor je om een uur na het kijken van reservoir dogs.
Coole film trouwens.
Mooi stukje Nijn*.
Doet me denken aan die zwart-wit film van Spielberg, Schindler's List. Daar wordt er ook een Joods jongentje neergeschoten in de sneeuw.

Mooi, alleen ben ik het deels wel met Raakvlak heen. Wat daar gebeurt is wreed, jij hebt het nog best objectief verwoord. Zoiets is natuurlijk heel moeilijk, het pakte me ook zeker wel. (y)

Hai hai,
Nou ik denk dat ik stop met dit verhaal, ik twijfelde ook erg om het te posten, omdat ik het zelf niet eens echt goed vond..
Mijn kamp is niet doorgegaan dus ik heb vandaag nog tijd om aan een nieuw verhaal te beginnen :p
Nijn*

Ik denk dat het zeker nog wat kan worden, maar als je er zelf aan twijfelt moet je stoppen. Succes met je nieuwe dan :)