Stelling: als je iets met iemand begint, moet er toekomst in zitten...
 

Wat vinden jullie van deze stelling? Vinden julllie dat er toekomst in een relatie moet zitten, of denken jullie er anders over? Een tijdig iets, maar niet voor later?

Ik vind iig van wel, met mijn vriendin zie ik wel een toekomstje, het gaat best wel lekker en als het niet de "WARE" (waar ik me goed en gelukkig bij voel) zou zijn voor me, was ik naar de volgende gegaan..

Het is natuurlijk wel fijn als je echt het gevoel hebt alsof het de ware is, maar ik heb ook weleens een vriend gehad waarmee ik het tijdelijk gewoon heel fijn had en van tevoren al wist dat het geen jaren zou gaan duren.

waarom zou je anders eraan beginnen?

Dat vraag ik dus aan mede-forummers, er zijn vast mensen die er anders over denken.. Of de stelling zwaar *** vinden.. Misschien vinden sommige het overdreven gedoe, te gauw van stapel gaan, etc

Nee, ik vind van niet. Je begint iets met iemand omdat je nu zin hebt daarin. De meeste mensen zijn niet zo calculerend, die beginnen gewoon iets en zien wel waar het schip strandt. Als je vantevoren alles gaat doorlichten vind je altijd wel een struikelblok en kun je net zo goed nergens aan beginnen.

nah jah toekomst.. wat bedoel je..
trouwen?
nee als k nu een vriendin heb denk k niet van.. 'ah ga k hier mss mee trouwe?' 'nee?' dan wil k niks met haar.. zo denk k niet.. komt denk k ook omdat k 16 ben.. en k wil ook niet trouwe dus vandaar
er moet wel toekomst in een relatie zitte.. voor mij is toekomst in een relatie een paar maandjes.. lang zat :)

Nee, in mijn ogen niet. Dat soort relaties zijn er om lustgevoelens bot te vieren

vind het niet nodig om een toekomstbeeld met iemand te hebben, het kan wel en als het dan anders uitwerkt is het jammer, maar ik denk ook dat als je zonder al te veel vooruitzichten een ralatie met emnafd begint je je minder snel zal verleizen in een relatie en meer jezef blijft, het zal dan ook allemaal meer mevallen als het toch wat langer zal duren.

ach, als ik verliefd ben dan ga ik daar niet overna denken. Ik leef met het moment. Pas als de relatie langer duurt ga ik kijken of het heel serieus is. En ook als ik er geen toekomst inzie kan het op dát moment nog wel leuk zijn..

Als je van te voren al weet dat het niets wordt, er dus niet in geloofd moet je er niet aan beginnen.

Maar ik vind ook niet dat je meteen trouwplannen moet gaan maken ofzo. Als je verkering met iemand neemt vind ik toch dat je er vanuit moet gaan dat je flink wat tijd met elkaar samen gelukkig zal zijn. En als het dan toch niets wordt is 't jammer. Maar als je van te voren al weet dat 't niets wordt dan is 't zonde om er tijd in te steken.

nou, ik moet zeker niet van te voren al zeker weten dat de relatie ooit zal stranden, maar ook zal ik niet meteen een huwelijk plannen. Er moet dus wel enigszinds toekomst in zitten

dr moet wel "iets" inzitten ja, niet dat je je "zorgen" hoeft te maken dat het binnen no-time voorbij is. Maar ik hoef nu op mn 18e echt nog niet zeker te weten, dat ik met diegene straks mn 50-jarig huwelijk ga vieren...

precies, het hoeft niet de ware te zijn, maar je moet ook niet denken, 'nou dit zal ik de komende 2 maand wel leuk vinden' Er moet wel wat meer zijn.

mee eens

Nee...

Maybe it won't last forever, but who says the best loves do?

Ik ben grote aanhanger van deze zin :). Uit ervaring.

stomme stelling.
en daar heb ik geen argumenten voor nodig.

Ik vind het onzin, ik begin iets met iemand omdat ik diegene op dat moment leuk vind, hoe het in de toekomst (dus na een flinke tijd) gaat dat zie ik dan wel weer.

Exact.
Ik denk niet zo ver vooruit. En hoe de toekomst loopt weet je toch nooit.

Ik vind het een kutstelling. Als je iets met iemand begint hoeft dat toch nog niet meteen voor een hele lange tijd te zijn. Je kan toch ook in een opwelling of wiv hoe het heet iets met iemand beginnen. Dan weet je van te voren echt nog niet of het wel een langere tijd gaat duren. Mischien bevalt het wel helemaal niet. Om wat voor reden dan ook.

Niet mee eens dus.

ja en nee. ja: waarom zou je anders iets metiemand beginnen? als opvulling? dat zie ik min of meer als elkaar een beetje gebruiken.

nee: je bent jong, wie weet wat er allemaal nog op je pad komt. dan moet je wel een beetje kunnen genieten.

overigens ben ik zelf meer voor de 'ja'. ik zou zelf alleen iets beginnen met iemand als ik er ook wel 100% voor ga. ik hou niet van vluchtigheid in een relatie.

Ligt er maar net aan wat voor toekomst je er in ziet.
- Trouwen, kinderen e.d.? Op dit moment niet realistisch, dus maar niet aan beginnen, terwijl jullie samen best leuk zijn?
- Een relatie voor een paar maanden tot een aantal jaren kan ook een toekomstbeeld zijn, als jullie er beiden zo over denken, is er niks aan de hand.
- enz...

Waarom zou je niks met iemand beginnen, als het nu klikt en jullie elkaar leuk(er dan leuk) vinden?

Je toekomstbeeld samen met de ander is vaak zo geïdealiseerd dat het enorm kan tegenvallen.

Idd.. een gastenlijst voor mn huwelijk hoef ik nog niet direct te maken, maar weten dat het binnen twee maanden over is, is ook niets voor mij.

Ik vind wel dat er toekomst in moet zitten ja. Tenzij je een avondje uitgaan er tussen hebt zitten waar je een even lazerus persoon van het andere geslacht tegen komt en gewoon voor 1 avondje zoent of zo terwijl je elkaar niet kent... ;)
Maar als je verliefd bent en je krijgt iets met elkaar, vind ik wel dat je aan de toekomst moet denken. Misschien nog niet op de lange termijn met trouwen en kids, maar wel dat ik een tijdje samen wil zijn met diegene.
Echter, bij mijn enige relatie tot nu toe had ik de gedachte van: "Ach ja, leuke meid, we zien wel hoe het gaat." :bloos: :D

als ik al weet dat het na een paar maanden vast wel over zal zijn dan vind ik die persoon blijkbaar ook niet echt zo super leuk. Voor mij reden om daar dan niks mee te beginnen
Als je iemand heel erg leuk vind dan denk je dat er wel toekomst in zit. lijkt me allemaal vrij logisch. (dan dat hoeft dan idd niet te gaan over trouw plannen)

Nou, ik stippel het meestal niet uit, maar ik begin iig niet een relatie met het idee dat het toch wel weer uitgaat.

mee eens (y)

Eh, nou ik ga niet iet met iemand beginnen als ik weet dat het maar een fling gaat worden, zo van een paar keer sex en euh... nou dan een ander. Neah, maar ik ga ook niet alles analyseren of hij wel een goede papa zou zijn voor mijn toekomstige twee kindertjes ;) *ahem*

Ik denk niet dat je van te voren al weet of er toekomst in de relatie zit die je misschien gaat beginnen. Ok, van sommige mensen weet je zeker dat het niet kan, maar bij een heleboel gevallen kun je dat van te voren gewoon niet weten.
Ik begin iets met iemand omdat ik verliefd op hem ben, op dat moment, en niet omdat ik al grootse toekomstplannen met hem heb. Die komen later in de relatie wel, als daar een reden toe is.

idd, als je het gevoel hebt dat t binnen een maand over is, waarom ga je dan iets beginnen?
Dan lijkt het mij alsof het van het begin af aan al niet goed voelt, je weet dat het stuk gaat lopen. Ik zo'n geval zal ik er zeker niet aan beginnen.

En waar ligt de grens dan? Als je binnen een maand een onoverkomelijke hindernis ziet, begin je er niet aan. Maar als die hindernis nou over drie maanden komt? Of over een halfjaar? Hebben jullie een bepaalde minimumduur die een relatie moet hebben? En met welke mate van concreetheid moet die hindernis voorzienbaar zijn?

Alleen al vanwege het feit dat dit zoveel vragen oproept, dat je niet zeker kunt weten wat er gebeurt en dat je niet alles vantevoren kunt plannen, vind ik het vreselijk dom om te zeggen dat je er dan maar niet aan begint.

(y)

ja absoluut

Ja, ik wil wel met iemand iets kunnen opbouwen. Of het 'voor altijd' zal duren is niet te zeggen en dat hoeft ook echt niet.

ik zou spontaal bindingsangst krijgen van dat gevoel en ik zou het waarschijnlijk meteen weer afkappen:D

Ik denk dat je dat zelf moet bepalen. Voor mij is het zo dat ik niets met iemand zou beginnen als ik zeker wist dat het 'toch wel weer een keertje uitgaat', zoals ik zoveel mensen om mij heen hoor roepen. Ik ken wel een aantal mensen die gewoon iets met iemand nemen, voor de grap zeg maar, en dan denken 'het is nu wel weer genoeg geweest, ik ga maar weer iemand anders uitzoeken...'. Zo ben ik helemaal niet. De relatie die ik nu heb is mn eerste maar ik zie mij wel met hem verder leven, en zo denkt hij er ook over. Veel mensen kunnen het niet begrijpen als je je hele leven bij 1 iemand zou/wil blijven,ik eerts ook niet. Maar nu begrijp ik het heel goed.
Kortom ik zou niet iemand dumpen omdat ik wel eens iemand anders wil, en ik zou niet iets met iemand beginnen als het toch geen toekomst heeft...

niet mee eens

dat heb ik eigenlijk nog nooit gedacht..zo van "zit hier toekomst in" ? maar dat zal ook wel met mijn leeftijd te maken hebben.

Als je denkt 'Nou, dit gaat zeker binnen een paar maanden uit', dan had je er niet aan hoeven beginnen, vind ik. Dan ben je dus én niet verliefd (want als je verliefd bent ga je vanzelf denken dat het heel lang gaat duren) én je past niet bij elkaar (want anders had je rationeel wel kunnen bedenken dat het langer dan een paar maanden kan gaan duren).

Maargoed, 'we zullen altijd en altijd en altijd samen blijven' is ook nergens voor nodig. Dat is hoe dan ook dom om te denken want je weet helemaal niet wat er allemaal gaat gebeuren.

voor mij hoeft dat niet. Ik ben nu jong en wil juist leren van relaties, als het niet werkt is het jammer, maar geen ramp ofzo. Aan die toekomst ga ik wel denken als ik dertig ben :)

Voor mij is dat wel belangrijk. Of het ook echt iets voor de toekomst ís, dat zien we dan wel. Maar als ik bij voorbaat al denk dat het nooit langer dan een maandje gaat duren, waar begin ik dan aan?

Kort gezegd Ja

Ik vind dat er wel toekomst in moet zitten. En dat heb ik nu ook met mijn vriend. Heerlijk is dat :D

ik heb een vriend en er zit wel een zekere toekomst in onze relatie denk ik al ben ik daar niet zo erg mee bezig... Ik ga nu iig niet zeggen dat ik voor altijd van hem zou houden, want ik ken de toekomst niet (en dan zou ik dus iets zeggen wat ik onmogelijk zou kunnen waarmaken)

De ware bestaat niet, dikke BS dus deze stelling.

De ware kan alleen bestaan als je jezelf voor de geboorte intensief genetisch manipuleert. Aangezien de kennis die hiervoor nodig is nog niet eens voorhanden is ga ik er maar vanuit dat voor niemand de ware kan bestaan.

wat lul je nou over de ware
er word gewoon gevraagd of er toekomst in een relatie moet zitten wil jij hem aangaan of niet
er word niks gezegd over de ware

ik denk dat er verschillende fases in een relatie zitten, eerst de verliefde fase, waarin je elkaar gewoon moet leren kennen, en daarna de houden van fase,
in het begin in het beter van dag tot dag te leven, later zoek ik er ook toekomst in.. En praat met mijn partner dan ook over de toekomst, omdat ik niet wil dat de relatie tot mijn 30stige duurd, en dat ik er dan achter kom dat hij geen geschikte vader voor mijn eventuele kinderen zou zijn ( om maar iets op te noemen)
Dan heb ik liever dat de relatie stuk ging, in het begin, en dat ik teon de tijd zou hebben gehad om iemand te zoeken die mijn toekomstplannen met me deelt.

er moet zeker toekomst in zitten, anders begin ik niet aan een relatie. Als ik van tevoren zou weten dat ik op een dag afscheid moet nemen, dan wordt mn hele prille liefdesgeluk overschaduwt door die verdrietige gedachten :o En dat wil ik niet. Bovendien ben ik van plan ook echt alleen nog maar een relatie aan te gaan als die niet na een maand over is :) Waar doe je het anders voor, als je niet lekker kunt dromen over een toekomst samen? Als je verliefd bent, wil je juist toch niet denken aan de tijd dat het over is

Oneens.

Zolang het leuk is, is het leuk.

Mee eens. Natuurlijk niet "trouwen", vastgeketend voor de rest van je waardeloze leven, maar minstens toch wel heel wat maanden anders zie ik het nut er niet van in. Tegenargumenten zullen wel "seks" zijn natuurlijk, maar daar heb ik weinig behoefte aan, dus tja.

Als er geen beetje toekomst inzit, dan kun je je vriendin een goedkope hoer noemen en je vriend een pooier. En na een paar dagen/weken neem je weer ontslag en neem je een ander.

Nooit gedacht dat ik het met je eens kon zijn, maar bij deze.