mijn gedichten
 

Ik heb twee gedichten geschreven. Vind ze zelf niet super, maar ben wel benieuwd wat anderen ervan vinden. Hier komen ze:

Gedicht 1 (geen titel):
Ik kijk om me heen,
Alles is donker,
zwart
Ik wil hier weg,
maar ik kan niet,
Ik zit vast,
vastgebonden
in het leven

Waarom willen ze me niet laten gaan,
me laten springen, vliegen,
slapen heel alleen...

Ik kijk om me heen,
en zie licht
in de verte
Omdat ze van me houden



Gedicht 2: Alleen
Ik ben alleen,
alleen in het donker.
Er is niemand
om me heen
Niemand om mee te praten,
te lachen, te vechten,
te...

Ik ben alleen,
opgesloten in een kamer.
Opgelsoten in een kast,
een ruimte zonder licht,
een hokje zonder lucht.
Gewoon verlaten,
alleen
zonder liefde...

Ik ben alleen,
alleen...
voor altijd...



Kom maar op met die harde kritieken ;)
Kusjes en knuffols

nou, dan ik ook nog maar even:
ze horen op DoP:)
en eerlijk gezegd, ik vind ze vrij standaard.
sorry

Charlotte

Vooruit dan maar, omdat ik nu toch even pauzeer.

Allereerst, je hoofdlettergebruik is inconsistent evenals het gebruik van interpunctie. Daarnaast gebruik je vooral in het tweede gedicht veel te vaak drie punten, waarschijnlijk om de zin een soort lange uithaal te geven. Deze puntjes staan echter alleen overbodig en irritant. De laatste heb ik niet verbeterd omdat het gebruik van drie puntjes bij het einde van dat gedicht nog wel kan, wat mij betreft.
Dan de betekenis van je gedichten. Ze zijn min of meer hetzelfde, gebruiken vaak dezelfde standaardwoorden. Er zitten geen 'diepere lagen' in je gedichten, er wordt nauwelijks een boodschap gegeven naar de lezer (of het moet zijn: "Houd van elkaar!") Technisch gezien zijn het ook nog eens slechte gedichten, bovendien heeft geen van beide gedichten boeiende rijm die het nog goed kan maken.
Ik vind het allebei slechte "gedichten".

Mja, ik vind ze ook niet super, hier mijn toelichting:

Donker, zwart--> dat vind ik dubbelop, onnodig. Het donker is altijd zwart, daardoor heeft het woordje zwart geen extra waarde voor je gedicht.


Weer dubbelop, je zit vast, vastgebonden en je kunt niet weg. "Ik wil hier weg maar zit vastgebonden in het leven" zegt exact hetzelfde als wat jij probeert te zeggen maar dan met minder woorden. Dit is even om aan te tonen dat je misschien bij het schrijven van je gedicht beter op je woordkeus zou kunnen letten. Sommige mensen hebben van nature een bondige stijl, maar jij (nog) niet.

Springen vliegen slapen vind ik hier geen herhaling, dit is meer een opsomming, die op zich nog wel te doen is, niet superslecht ofzo. Niet origineel, maar ik heb stukken slechter gelezen. Ik zou alleen wel adviseren om die drie puntjes aan het eind weg te halen, dat heeft iets semidiepzinnigs wat ik niet bij dit gedicht vind passen(eigenlijk bij geen enkel gedicht, laat de woorden maar voor zichzelf spreken, een goede schrijver heeft die puntjes niet nodig om een lezer door te laten denken, vind ik :o ).

Leuk einde, maar de licht/donker vergelijking vind ik te simpel. Dat ze je niet laten gaan omdat ze van je houden vind ik leuk om te ontdekken, ik had even een ik-ben-zielig-en-alleen-en-niks-waard gedicht verwacht, daar hou ik niet zo van. Drama mag, graag zelfs, maar probeer het niet te zeikerig te doen. De eindregel vind ik dus goed.



alleen met niemand om je heen? Het zou pas interessant worden als je temidden duizenden aanbidders een verzwelgende eenzaamheid zou ervaren, alleen ben je normaliter pas als er niemand om je heen is. Dubbelop.

Hier kun je dan niet anders dan die puntjes aan het eind, alhoewel, je zou de puntjes door een woord kunnen vervangen, maar ik betwijfel of dat wel een verbetering zou zijn.

Die puntjes beginnen me hier op de zenuwen te werken, voorkom ze waar dat mogelijk is, liefde is op zichzelf al een vrij krachtig woord, die puntjes vind ik dan iets te veel van het goede.

opgesloten
in een kamer, in
een kast en
zonder lucht, en
licht en
liefde.

Ik hou er eigenlijk niet van om andermans gedicht opnieuw te schrijven, maar dit is weer even om te laten zien hoe je met weinig woorden evenveel kunt zeggen. Minder is vaak meer bij een gedicht. Maak het de lezer niet te makkelijk, leg meer werk in je verwoording, zoek originele manieren om te zeggen wat je wilt, zeg niet simpelweg wat je wilt, dat is voor mij niet dichten, dat is simpelweg schrijven, dichten is meer dan dat voor mij.

Puntjes... :(



Ik heb me niet ingehouden en hoop dat ik nergens bot overkom, maar ik heb me wel een beetje uitgeleefd op je gedichten. Hopelijk heb je wat aan mijn kritiek :) .

Het lijkt op een gedichtje dat ik ooit heb geschreven :)

Ik voel me alleen
want het is donker
om me heen.
Zonder ’t geflonker
van een ster,
zonder het stralen
van de zon, hier ver
vandaan.
Ik zoek overal,
maar zie niets
dan zwarte duisternis.
Ik voel me triest,
triest en alleen
omdat er geen licht is
om me heen.
Omdat in de duisternis
altijd zal blijken
dat er niets is
om naar uit te kijken.

er was een topic verplaatst vanaf letteren en Heksjuh had ze in die tijd al hier gezet.

Ik heb ze samengevoegd.

Over de gedichten. Ik vind ze niet echt denderend, maar er staan een paar hele goede kritieken tussen. Lees die maar eens voor tips.

Iedereen is erg posotief over mijn gedichten ;) Maar nu heb ik een aantal goede tips/kritieken, dus ik zal eraan werken. Thn-x-

O ja, sorry van al die puntjes :)

dan wil ik nog inhoudelijk reageren: men kan alleen werkelijk bevrijd worden als men in het diepste duister gevangen is.