Wat dan
 

Als er nooit meer een gisteren zou zijn
altijd vandaag en morgen
maar vandaag morgen slechts nog een feit is
wat dan

Als er nooit meer een morgen zou zijn
slechts een verleden zou resten
morgen nooit zou komen
wat dan

Als je opgesloten zit in deze dag
geen vrolijk verleden,
goede toekomst meer zag
wat dan

Is er dan niet nog maar één uitweg
jezelf voorgoed opsluiten in het vandaag
en dan ben je weg
wat dan

[QUOTE]Bloemenpoes schreef op 26-08-2004 @ 20:43 :
[B]Als er nooit meer een gisteren zou zijn
altijd vandaag en morgen
maar vandaag morgen slechts nog een feit is
wat dan

ik zou zeggen: Maar vandaag gister slechts nog een feit is
Morgen blijft immers tot vandaag de dag nog fictie.

Voor de rest zeg ik niks, anders lijkt het net of ik er vertsand van heb :)

In de 1e 2 strofes gebruik je vooral het woord morgen. Het stoort me een beetje, vooral omdat je het dan niet doorzet. In de eerste strofe creëer je een soort verwarring, waarom hou je die niet aan en ga je daarin verder? De 2e strofe leidt daar ook lichtelijk toe, maar de rest gaat gewoon verder.
En weer kan ik het niet fatsoenlijk uitleggen :).

verder vind ik de wat dan-herhaling niets. Wat dan is eerder iets om mee te eindigen, een shock te geven, een besef, erbij stil te staan, een pauze in te lassen. Door die herhaling valt dat een beetje in het niet bij mij. Dat besef zo van Oh Shit en wat nu, wat dan te doen, damn... nu is echt van en wat ga je doen als en als en dan wat als...
Als je snapt wat ik bedoel?

Valt wel mee, het spelen met vandaag en morgen in de eerste strofe maakt het geheel op het eerste gezicht inderdaad een beetje verwarrend, maar ik ben blij dat daar niet mee door gegaan wordt, ik vind het een leuke vondst, maar niet leuk genoeg om een heel gedicht vol te houden.

Ik vind de vierde strofe het geheel verpesten, en het herhalen van wat dan vind ik niet goed gelukt, het wordt saai :o .