normaal?
 

Is het normaal dat als je een relatie met iemand hebt, dat degene als je bij hem/haar bent dat hij/zij gewoon bijna niks tegen je zegt, niks doet, je alleen maar af en toe aankijkt!
Als je echt een relatie hebt dan laat je je liefde toch merken of kunnen er mensen zijn die dit heel moeilijk vinden en daarom het maarzo doen? Ik heb er nu zelf mee te maken en weet absoluut niet wat ik ermee aan moet. Vind het zo moeilijk, want ik geef zoveel om degene.....
Ik zou graag willen weten of iemand al eens zoiets heeft meegemaakt of iemand weet wat het betekent of weet ik veel wat....iniedergeval iets!

Ik weet niet of dit op physchologie of op Liefde en relatie hoor, sorry, anders moet je het maar verplaatsen (forumbazen:) )

Het zou inderdaad kunnen dat je vriend het, om wat voor reden dan ook, moeilijk vindt om zijn gevoelens voor jou te laten blijken en daarom zijn contact met jou beperkt tot je alleen maar af en toe aankijken. Ik denk dat je er gewoon het beste met hem over kunt praten om er bijvoorbeeld achter te komen hoe hij jullie relatie ervaart en wat hij precies voor je voelt. Hoe lang hebben jullie al een relatie als ik vragen mag?

nu bijna 2 maanden, maar hij zegt wel iets. Maar helemaal niet veel, doet ook niks. Ik krijg er een heel onzeker gevoel van...en weet niet goed wat ik ermee moet...:(

Ik zou er gewoon eens met hem over praten, zeg dat je je heel onzeker voelt en dat hij wel eens een beetje belangstelling in jou mag tonen

Xx kus

Ik zou inderdaad een gesprek beginnen, gewoon heel rustig zeggen wat je voelt, zonder verwijten te maken. Zeggen dat hij ook vrijuit mag zeggen wat hij voelt, naar elkaar luisteren,... Ik denk dat jullie elkaar gewoon wat beter zullen begrijpen na een gesprek. Ik ben ook ooit samengeweest met een jongen die het moeilijk vond zijn gevoelens te uiten, ik heb er met hem over gesproken en na het gesprek zag ik hem nog 10 keer liever :)

Doen dus, zou ik zeggen

-x-

GS

Hij heeft wel genoeg zelfvertrouwen? Ik kan me herinneren dat ik een tijd geleden niet kon zeggen wat ik voelde (amper..), en dat is overgegaan toen ik tegen mezelf zei dat ik niet meer verlegen moest zijn en niet meer slecht over mezelf moest denken, gewoon zeggen wat ik wil zeggen wanneer ik dat wil.. en het werkt, het is net alsof je een schakelaar in je hoofd omzet.

Uhuh, maar zeg je dan ook hetgene wat ze willen horen? Dat vind ik nogal moeilijk .. ik kan maar met veel moeite zeggen dat ik iemand mooi vind bijvoorbeeld. Meisjes willen niet horen dat ze "wel leuk" zijn .. of "ik vind je wel aardig" .. voelen ze zich gelijk rot .. :o

Probleem is dat ik dan wel eerlijk ben :/ ben nog niemand tegen gekomen waarbij ik dacht van "wow, zij is het helemaal" .. het is altijd een compromis, ben bang dat ik dat niet eerlijk kan brengen.

Want zo denk ik wel: "hmm, aardig meisje .. ziet er wel acceptabel uit .. doet geen gekke dingen .. geeft niet teveel geld uit .. mjah, is wel leuk"..

Ik probeer me altijd de verplaatsen in degene waartegen ik iets zeg, als ik dat niet zou doen ging het ook vaker mis denk ik. Als ik een meisje echt leuk vind ga ik niet zeggen dat ik haar wel aardig vind, ik probeer te zeggen wat ik voel.

Ik ben ook nooit iemand tegengekomen die perfect is, dat is onzin. Maar ik kan nog wel verliefd worden, denk ik (lang geleden.. :() Maar even ontopic, ik ben altijd wel eerlijk denk ik, als ik iemand niet leuk vind merkt diegene dat ook wel.

Ik twijfel ook aan zn zelfvertrouwen. Want echt het lijkt alsof hij dicht klapt. Terwijl die naar andere meiden "HOOOOOOOOOIIIIIIII". dan heb ik zoiets van jemig doe dat eens bij mij ofzow. Terwijl die het 'misschien' gewoon niet durft bij mij ofzow, ik wilde dat hij ff zn schakelaartje op kon zetten maar ik denk dat dat voor hem heel moeilijk is>>>hij is gewoon zo....en ik ben juist heel anders, maar hou wel van hem...:(