muur van eenzamheid
 

De muur van eenzaamheid

Is hard
Is koud
Is dood

De muur van eenzaamheid

Staat opzich zelf,
Op de mooiste plaats die er is.
Diep in je hart,
maar nog dieper in je ziel

De muur van eenzaamheid

Is verleidelijk,
Is aanlonkend
Is dodelijk

De muur van eenzaamheid

Houd je opgesloten,
En houd je zo ontzettend klein
Houd je bij hem geborgen,
Zodat je voor altijd alleen zal zijn.

Hmm, het gaat voor mij nergens echt leven, ik vind hem een beetje saai. Ik kan er niet goed mijn vinger op leggen, maar hij komt gewoon niet op me over, misschien het ietwat oppervlakkige taalgebruik? Of de herhaling? Misschien is het gedicht in zijn geheel gewoon te lang. Ik mis de kracht erin in ieder geval :o .

Ik kan eigenlijk niets echt nieuws in het gedicht ontdekken; ik denk dat het daarom wat aan kracht mist. Het lijkt alsof je die woorden in de eerste en derde strofe niet hebt gekozen om de betekenis maar meer om de vorm; omdat er drie woorden moesten staan. Ik vind deze zes woorden op zichzelf niet echt typerend/sterk genoeg om het idee te vatten, sorry :o.