Leugens
 

Ik draai me om
en zie nog één keer dat gezicht
zo scherp en dichtbij...
en ik doe mijn ogen dicht

En ik neem afstand
van leugens aan elkaar gebreid
die gemaakt zijn tot
een verzonnen persoonlijkheid

Woorden en tranen stromen
een geest, zo gecompliceerd
en ik wil 't niet begrijpen
omdat t me niet interesseert

Ziek van oneerlijkheid
want alles is gelogen
Hoe kun je nog leven
onder hersenspinsels gebogen?

Die beelden weer ik af,
bang van zoveel fictie
Het kostte teveel tijd...
deze nachtmerrie.

Fictie-nachtmerrie rijm vind ik helemaal niets. Dat valt me meteen op.

Persoonlijk vind ik dat het gedicht niet loopt, het leest met horten en stoten, ook de inhoud is zo brokkelig. Kan niet bepaald ergens de vinger op leggen, maar het is bv de beelden die je afweert, welke beelden?

Alle strofen volgen elkaar trouwens op, een zin, een vraag, een bedenking, maar dit

Woorden en tranen stromen
een geest, zo gecompliceerd

hoort dan op de een of andere manier niet bij elkaar.

Maar zo voel ik het.

Fictie-nachtmerrie stoorde mij ook, inderdaad. Dat is een beetje een anti-climax qua rijmschema vind ik, zonde. Ik vind het verder geen slecht gedicht, het is heel emotioneel en er zit dus veel gevoel in.

Maar qua verwoording denk ik dat je dingen 'efficiënter' en daardoor beter had kunnen verwoorden; niet zoveel herhaling van 'en' bijvoorbeeld, en soms eens kiezen voor een wat andere zinsbouw/andere woordjes waardoor het wat vlotter loopt.

Ja.. Ik begrijp wel wat jullie bedoelen.
En om eerlijk te zijn, het gedicht gaat niet eens écht over een nachtmerrie, maar het is iets waarmee ik het wilde vergelijken. Iets wat voor mij fictie was, namelijk een persoon die zich heel anders voordeed dan hij/zij was.
Over de laatste regel heb ik lang na zitten denken en ik denk dat ik maar weer eens lang ga nadenken over een ander einde :D

En inderdaad, een nachtmerrie hoeft niet altijd fictie te zijn.

Is dit misschien beter?

Ik draai me om
en zie nog één keer je gezicht
zo scherp en dichtbij...
en ik doe mijn ogen dicht.

Ik neem afstand
van leugens aan elkaar gebreid
die gemaakt zijn tot
een verzonnen persoonlijkheid.

Woorden en tranen stromen
je geest is zo gecompliceerd
maar ik wil 't niet begrijpen
omdat 't me niet interesseert.

Ziek van oneerlijkheid
want alles is gelogen
Hoe kun je nog leven
onder hersenspinsels gebogen?

Ik zou mijn ogen moeten sluiten,
zoveel fictie vrezend.
Mij nooit meer naar jou wenden
maar ik heb je reeds vergeven.

Ja, deze versie is veel mooier. Vooral de tweede regel van de laatste strofe vind ik nu erg goed zo (y).

Dank je! En bedankt voor alle kritiek want die heeft goed geholpen :)

Heeft zeker goed geholpen, want nu is het veel mooier (y)