De vampier en de grafdelver
 

I


Boeken zijn doodkisten. Een aantal wanden
Met een verborgen raadseltaal ertussen.
Ik kan ze laten dansen in mijn handen.
Ik kan een hele wereld wakker kussen.


Ze vrezen niet zich aan te laten randen:
Ik hoef dus mijn geweten nooit te sussen.
Mij wacht zelfs niet de kleinste reprimande.
Ik mag, zoveel ik wil, mijn zinnen blussen.


Zie: ook hun zinnen slaken alle banden.
Eerst kwetteren ze schuchter als de mussen.
Dan raken ze in vuur en vlam. Ze branden.
Een jubelzang van Stradivariussen.



II


De hand is niet gemaakt om te bezitten.
De mond kan zich tot één kus niet beperken.
Ze willen dwalen. Graf na graf omspitten.
Ze springen van het orgel van de kerken


De orgiën in van de opiumkitten.
Ze warmen zich aan vale vleermuisvlerken
Of worden ijskoud van de middaghitte.
Terzijde gooien ze vaak meesterwerken


Om zich aan losse flodders vast te klitten.
Soms zien ze barden in de dorste klerken.
Toch rest ze van hun dwaze, dolle ritten
Uiteindelijk niets anders dan de zerken.


III


Je zou een boek behoren weg te gooien.
Als stof, op doorreis naar het Ongeziene.
Laat ze, zowel de slechte als de mooie,
Verpulveren in de verdwijnmachine.


Zo'n doodkist van papier, dat geeft maar vlooien.
Elk deuntje wordt uiteindelijk routine.
er stroomt alleen maar gruis door zulke dooien.
Je keert nooit meer terug naar hun ruïne,


Maar bent alweer op zoek naar nieuwe prooien.
Want telkens moet je je vers bloed toedienen.
Zuig steeds meer kisten leeg, als je 't kan rooien.
Gelukkig zij die er iets aan verdienen.

Blij dat je bent ingegaan op mijn vraag ^^.

Apart. Ik hou niet zo van rijmschema's, maar dit zijn niet de gedichten die me normaal gezien daardoor niet raken. Dit woordgebruik, de taal, de zinnen, de woordspelingen en 'macabere grapjes', zwarte humor en knipoogjes. Heel interessant dit.

Het enige wat mij wel stoort, zijn de zinseindes, ik speel zelf liever met doorlopende zinnen en die punten irriteren me :) Maar dat is weer mijn smaak.

En een applaus voor de rijm!

ik vind die tweede geweldig. Jammer trouwens, dat in die eerste strofe, de klemtoon op omspitten verkeerd komt te liggen.

De hand is niet gemaakt om te bezitten.
De mond kan zich tot één kus niet beperken.

Deze twee regels spreken me aan omdat ze erg toegankelijk zijn, maar dat komt misschien omdat mijn niveau qua taalbeheersing nog niet hoog genoeg is en dat ik dit als een aanknopingspunt zie (dat wil ik best eerlijk toegeven ;)).

Een jubelzang van Stradivariussen.

En uit gedicht I vind ik dit een hele goede zin; het geeft ook meteen de waarde aan van de boeken, door ze te vergelijken met Stradivariussen. Qua ritme vind ik dit woord wel erg lang waardoor het ietwat geforceerd leest, maar daar is helemaal niets mis mee; het past in de stijl.

Ook zie ik tegenstelling tussen gedicht I en III: in I beschrijf je meer zoals het is en in III zoals het eigenlijk zou moeten zijn, tenminste dat is hoe ik het zie.

Ik vind het mooi, ik denk dat ik III de mooiste vind. Het doet me stiekem denken aan de gedichten van tacidvs, ik weet niet waarom. Ik denk door de sterke rijmschema's en vorm. Heel leuk om te lezen (y).

Drie maal Gerrit Komrij, slotje denk ik... wat een bedrog... (sorry, ik blijf maar doorgaan, maar je doet het dichtersgeweten pijn...

Groetjes, Dreampoet

U doet een goede job, vind ik. (y)