Lucht je hart topic! #11
 

De vorige

Zo, nu hebben we echt de 5000 posts vol gemaakt. :)

Nouhou! Ik wou hem openen :(

:p

Ik voel me opzich wel redelijk goed. Ik wacht op een telefoontje. dan krijg ik te horen of ik testen moet gaan afleggen of niet. Ik hoop van niet maar als het echt niet anders kan is ook weer niet zoooo erg. :)

Verder word ik nog steeds gekweld door herrinneringen. En een gevoel van spijt omdat ik een droom heb stukgeslagen en ik bang ben dat ik nooit meer datgene zal voelen wat heel lang bijna heel mijn wereldje is geweest.......De herrinneringen zijn er niet constant maar als ze er zijn doen ze meer pijn dan eender wie ooit zal begrijpen.......

getver nu mag het eindelijk wel weer eens meezitten :mad:

Windows zit op de laptop...nu nog Office, maar dat komt hopelijk snel (zodra de cd-drive het doet of anders via een omweg)...

Morgen eerste schooldag...en ik weet nog niet hoe laat ik er moet zijn, echt heel handig.

ik ben verliefd!!!!
moest ik gewoon even kwijt! :)

Ik voel me heel erg slecht.

Wat een rotzooi allemaal zeg. Straks naar school. Dan zie ik in welke klas ik kom. Ja ik zie er echt leuk uit, kuch. Mooie kringen om me ogen, jippie. Ik voel me brak. Slaap slecht, werd ik gister strond verkouden. Vannacht hele nacht door slijm lopen braken, wel gefeliciteerd met dit begin van het jaar. Je komt dit jaar vast goed door. :rolleyes: Dit is ellendig.

idem..

*knuffelt*

Tisser..?

Ik mag examen aanvragen :).

En ik zie ontzettend op tegen morgen :(.

in mijn nieuwe klas ken ik helemaal niemand! :eek:

Oh mijn god. Stage lopen is wel zo vreselijk vermoeiend. We hebben een halfuurtje pauze op de hele dag, en de kinderen komen achter elkaar door.
Ben er trouwens wel achter dat ik enorm snel namen leer... :) Is wel weer cool.
Vanavond weer zingen, daar heb ik wel zin in, maar ja... dan wordt t weer zo laat, terwijl ik morgen weer om 7 uur weg moet :(
Ik baal van m'n volle rooster. Niet alleen op school, maar alles. Fysio, psycho, sport, zingen en school... Ik kan Thijs alleen maar op vrijdagavond zien :( Nou ja... Misschien zit ie dit jaar vaker in Amsterdam. Hopen van wel...
Ben benieuwd wie er nog in onze klas zitten.. Ik zie t morgen wel.

Ik ben nerveus. (n) Het tweede jaar van mijn HBO studie staat op het punt te beginnen. Als ze nu maar niet onze 'groep' hebben opgeheven. Of erger nog, ik hoop niet dat sommige mensen alsnog met deze opleiding zijn gestopt. Bovendien hoop ik dat de plannen om de opleiding drastisch om te gooien goed uitpakken. Ik vrees het ergste - het lijkt er op dat alle diepgang, wordt ingeruild voor praktijk. (n)

Iets positiever is dat ik vanochtend heb gezwommen, en bijna de hele dag heb gelezen :)

Ik voel me down... t lijkt wel of mensen niet willen zien hoe ik me voel en ik kan het hen niet zeggen (n)

*herkenning* :(

gemengde gevoelens :)

Ik ben zo enorm blij dat ik ben aangenomen bij holland handels huis, geen tomaten meer plukken, leuk werk en aardige collega's :)

Maar voel me enorm klote omdat een jongen mijn gsm nr en e-mail heeft... Ik had hem sinds groep 4 niet meer gezien en k kwam hem tegen op straat. Hij zegt dat ie helemaal verliefd op me is enzo, hij wilde me zoenen toen ik (na 2 minuten :s) naar huis ging en stuurt zo'n kleffe smsjes :| Als mijn ouders hier achter komen worden ze vrij pissig denk ik :s mja ik hoop dat voor hem snel de lol eraf gaat want ik ben kei zenuwachtig :s

M'n PWS begeleider heeft enorme verwachtingen van mij, die kan ik nooit waarmaken :(. Verder een hele berg huiswerk *zucht* en de meeste bekende gaan steeds verder van mij afstaan (n).

En alweer gehuild, waar hij bij was, wat een k*tdag zeg!
Ik wou dat het eens op rolletjes ging..

Alles gaat fout gewoon..

GVD, door mijn pc-verbod heb ik wéér niet de laatste ljh post kunnen posten..Maar deze 500e is van mij :D

Ontopic; Ging het beter, ga ik mezelf vandaag weer omlaag zitten halen door die kutklas.. :( En dan hij weer bemoeien met mij.. Kan ik nou nooit eens doen wat ík wil? Pff... :(

kben bang voor me relatie... of iig, voel me steeds slechter... ben nog wel verliefd, maar soms doet hij dingen... steeds opnieuw, die ik niet kan accepteren.. hij probeert erop te letten zegt ie, maar het gebeurd toch weer... en elke keer alsk kwaad op hem word daarover, word het erger.. steeds meer het gevoel, wat do ik hier nog.. en daarna meteen schuldgevoel... bah, ksnap het even niet meer

(n) Ik ben misselijk, heb hoofdpijn en ben super duizelig.

Ik leer het ook nooit.. Alweer keelpijn en een loopneus én ik heb weer flink op de hometrainer getraind terwijl ik. tja.. :bloos:

Maandag moet ik mijn rooster op halen en de woensdag erna heb ik mijn eerste lesdag. Ben benieuwd. Ik kom bij een meisje in de klas dat ook problemen heeft en die ik al een beetje ken van zien en ze is ook blijven zitten. Dat stelt me wel enigzins gerust maar ben ontzettend bang voor de nieuwe mensen in mijn klas. Wat zullen ze wel niet van me denken? Zullen ze me zien als 'dik lelijk varken'? (zoals ik mezelf zie (n) ) Of zullen ze meer op mijn persoonlijkheid afgaan en toch met me durven te praten?

Komende donderdag heb ik nog een gesprek met mijn mentor, die gelukkig dezelfde is als vorig jaar. Misschien dat hij me wat gerust kan stellen.

en morgen psychotherapie. Ik wil niet.. Het gaat weer eens nergens over.. ofja, misschien wel ergens maar niet waar ik wil dat het over gaat. Ik heb al geprobeerd het toch over de onderwerpen te laten gaan waar ik eigenlijk echt hard aan moet werken maar dat loopt steeds op niets uit.. Kon ik maar zelf mijn hulpverleners uitkiezen..

(Oja, Sorry voor de chaotische post)

Brrr dit zit niet zo fijn ghehe :(

Vind het niet chaotisch, duidelijk!:)

Suc6 met school alvast toegewenst!, fijn dat je met je mentor nog even kan praten!(kan je een beetje goed 'm praten?). Waar wil je het met psychotherapie over hebben?, hoe kan je dat bereiken?, waarom loopt dat steeds op niets uit?

Het is weer eens zover. Ik loop me dood te ergeren aan mezelf. En waarom? Eigenlijk om alles, ik vind dat ik me aanstel. Dat ik niet zo moet zeuren, maar ik voel me wel gewoon klote.
Dan die pokkehoofdpijn elke keer, ik kan niets doen of mijn hoofd verpest de hele boel een beetje. Maar denk maar niet dat mijn ouders zich er over op winden hoor, nee die hebben elke keer wel een excuus. Je drinkt te veel 's avonds, je bent nog maar 16, dan moet je niet veel drinken. Daar krijg je die hoofdpijn van. Je moet geen neusdruppels gebruiken, dat is niet goed voor je, daar krijg je hoofdpijn van. Dat zal het allemaal wel zijn.
Hij loopt maar te mieren over hetzelfde elke keer, dat ben ik ook een beetje zat. Moet het nou verplicht elke week een keer ofzo? Maar dat durf ik hem bij lange na natuurlijk niet te vertellen. Want zo'n schijterd ben ik dan ook wel weer. Pff, het is maar lastig hoor, als je niet weet wat je wilt weten. En je even van niets op aan kan, zelfs niet van jezelf.

Morgen naar school, boeken halen. Dan nog naar de muziekschool, even alles regelen en dan 's avonds weer heerlijk pianoles. Heb zin in morgen.
Nu maar even Freek kijken, daar ben ik wel benieuwd naar.

pff zoals zo veel zie ik enorm op tegen morgen, nieuwe klas:( Leer je de mensen net goed kennen wordt alles weer door elkaar geschud:S

Leren/concentreren, slapen, eten (helder denken!); het wil
allemaal niet meer zo, ik voel me verrot en letterlijk misselijk
van alles wat een 'simpele' datum kan losmaken; heel stom.

Rotste is nog wel dat het zo overdreven is, kennelijk is twee
jaar veel en veel te lang om nog verdrietig te kunnen zijn of
wat dan ook. Ben ik dan gek als ik voel dat als ik in getallen
alle chaos van gevoelens uit zou drukken, ik nog een negen
voel, in tegenstelling tot een tien twee jaar terug?

En waar maak ik me ook druk om; 'het is nog augustus hoor!'.

~

Ik wou dat ik de afgelopen week en de komende dagen niet
door hoefde te maken; want die eeuwig stekende pijn en wat
al niet meer; het sloopt me, en het maakt me bang, dat ik qua
gevoel(igheid daarvoor) nog op hetzelfde punt sta, als een jaar
terug.

Als ik toch nog één keer mijn moeder kon zien (voelen, ruiken,
of wat dan ook - al was het maar een telefoongesprek oid -
iets)... :(

*Geeft een Heeeeeeeele dikke knuf*

Heb na drie weken nog steeds niet mijn opdracht voor therapie af (morgen), en ik heb er gewoon geen zin in. Waarom zou ik al die dingen gaan opschrijven, als ik toch wil kappen met dat stomme hulpgedoe..Waar is het nou nog goed voor? :(

@Quiana: (})

Stomme vraag, maar wanneer is/was het precies twee jaar terug? Ik dacht het ergens gelezen te hebben, iig het ongeveer...maar ik kan het niet meer vinden. :bloos: :s

Ook een dikke knuffel van mij! Kom op meisje, je bent nu al zo lang sterk geweest, ook deze dagen kom je nog door. En dat zij vinden dat je er niet meer mee mag zitten betekent niet dat de rest van de wereld dat ook zo vindt. Je verdient beter. Vraag hulp van iemand en sla jezelf er doorheen!
Ik zal aan je denken, morgen, overmorgen maar ook daarna. Als ik iets voor je kan doen laat je het dan weten?

*knuft nog een keer*

Voor jouw toekomst :)
Je kunt het wel hoor, je bent sterk! ({)

Waarom geen zin?, zie je ergens tegen op?

Waarom stoppen?

Waarom stoppen? Omdat ik na een halfjaar nog geen scheet verder ben misschien? En geen zin, omdat ik bang ben om alles weer boven te halen..Jezus, ik weet dat ik laf ben.. :(

pas als alles naar boven IS gehaald, kan het beter gaan...

Dat was mijn gedachte. :o

Wie zegt dat je laf bent?, ik niet en dat vinden vast meer!

Wat wil je zelf?, het er bij laten zitten?. Bang zijn mag!, soms kost het veel tijd en inspanning, maar is het niet zonde om het op te geven?.

Waar wil je op dit moment staan?(hoe wil je in het leven staan?).

Pff, ik weet het allemaal niet hoor..*huilt* Shit, laat maar..

*Knuft*, geef en gun jezelf de tijd en de hulp meis....

naja ik wil gewoon dat ik eens echt mijn hart kon luchten
en dat iemand me zou begrijpen en helpen om ervan af te komen en te zorgen dat ik het niet meer doe... en sowieso dat het gevoel weg gaat zodat ik ook nooit meer de behoefte heb om het te doen

@Nijn* *knuf* sterkte!


ontopic: mag je kwaad zijn op iemand die je een tijdje heel goed geholpen heeft? ik weet het niet. Ik voel me in de steek gelaten door haar en ik heb het gevoel dat ze op een hele lullige manier van me af probeert te komen om mij niet verder te hoeven helpen. Maar mag ik daar kwaad om zijn na alles wat ze hiervoor voor mij gedaan heeft? ik denk het niet, maar ik ben het wel.

'k Hoop dat ik me weer helemaal happy ga voelen, zoals ik vroeger deed. Nu ben ik al een stuk beter, maar toch sluimert het depri-gevoel nog steeds. En ik ben er bang van, 'k ben bang dat het me weer de kop zal opsteken en ik weer zal verdrinken in mijn eigen tranen.

Aan de ene kant wil ik eigenlijk niet veranderen en ben ik blij met mijn rare persoonlijkheid, want zo ken ik me en zo is het vertrouwd en veilig. Aan de andere kant zal ik wel wat moeten veranderen als ik een goed leventje in de maatschappij wil...

'k Ben nog steeds verward, 'k hoop enkel dat tijd raad zal brengen.

t is wel stom. eigenlijk. zij gaan vandaag allemaal gezellig boeken halen, en ik stap zo in de trein naar mn hogeschool. dat is toch stom? en t is niet leuk. nou voel ik me alleen maar nog meer alleen. mn werkgroep is heus wel leuk, maar ik mis t gewoon nou al. en ik ben net begonnen. gelukkig zijn t 4 periodes van 10 weken, dus dat maakt dat het wel snel lijkt te gaan. maar toch...

en nou gaat zij weer...altijd maar weer zij...godverdomme...

YES! Alles is geregeld! I'm going back to school! (ff uitleggen: ik had me in- en uitgeschreven en nu weer geregeld dat ik TOCH ga... :rolleyes: )

zo verwarrende avond gehad gisteravond. alles komt altijd bij de verkeerde persoon uit... reageer af op mensen die ik mag, omdat ik me daarbij kan laten gaan... zo veel twijfels over mn relatie, uiteindelijk de knoop doorgehakt en hem zoveel vertelt... voelde als geheimen, nu is het er eindelijk uit. en hij reageerde heel normaal, niet boos of whatever. veel gepraat, nog veel meer gehuild... voel me veel dichter bij hem staan nu, wil hem ook niet meer pijn doen... maar waarom kan ik mezelf niet veranderen? wil mensen kunnen vergeven, niet zo jaloers zijn, me de hele tijd goed voelen en niet zo schommelen. het is altijd tot in de extremen, nooit ertussenin. ik kan die weg gewoon niet vinden, lijkt alsof ik twee personen in me hoofd heb, terwijl ik altijd mezelf ben. maar soms gewoon iets kutter dan anders... regaeer overgevoelig... blub... snap het echt niet... ben zover gekomen, heb zoveel al aan mezelf zien veranderen, ben veel zelfverzekerder geworden.. maar waarom lukt het nog steeds niet naar 4 jaar? misschien toch weer terug naar de psych? en me vriend doet zo zijn best... waarom kan ik het ook niet voor hem? me hoofd is gewoon vaag en moeten worden opgeruimd... maar duurt zo lang.. en kweet niet of ik dat nog langer volhoudt... kraak er weer zo depri van als ik denk dat ik nog niet helemaal "gezond" ben... gisteraaf zelfs keihard met me nagels over me huid gegaan... ja, kwil niet meer krassen, maar toch dat deel dat zegt van wel.. gelukkig zat hij erbij, want anders lag het gewoon open... zwakkeling... naja
sorry

@Dreamerfly, Leonoor en dreen; bedankt, is lief. (en @Leo; is
geen stomme vraag... Morgen.)

..ben zenuwachtig..ga binnekort naar een nieuwe school, waar ik niemand ken....iemand tips?

Nijn*, knuf!

Klote zooi. Dikke vette klote zooi. De school begint en ik ben weer ziek. Voorhoofdholteonsteking. Ook nog pfeiffer. Mag ik gdvrdmm ook eens een jaar gewoon naar school kunnen? Zonder aldoor ziek en depressief zijn? Mijn dokter wil me geen slaappillen geven, dat moest ik aan het riagg vragen. Duurt nog een week. Ik trek dit niet. Ik ben niet meer leerplichtig en zie school niet meer zitten. 4 jaar ziek. Het moet afgelopen zijn. Ik wil me beter voelen. Niet meer ziek. Ik wil niet meer depressief zijn. Alles vergeten. Nieuwe start. Kutillusie.

Verdomme
morgen is het school en kheb er nog nooit zo hard tegenop gezien.
Vorige jaar begon ik me al wat dip te voelen, liep zowat van februari tot het einde van het schooljaar met een stom gevoel. Khad nergens zin in, ze moesten me allemaal gerust laten. Ik deed hard mijn best om der al bij al nog iets moois van te maken, en te lachen enzo. Maar tlukte me gewoon niet, begon zo de depressieveling te worden in de klas. Twas echt stom. En als er dan iemand vroeg wat er scheelde kon ik zelf niet antwoorden. Voelde me gewoon ni zo lekker meer, heb ook tijdje hulp gehad maar blijkbaar moestek gewoon nog paar dingen verwerken.

Alleen spijtig dat sommige van die dingen nog altijd doorgaan, en ik maar moet blijven verwerken, en dak daar g*dverdomme geen zin in heb. (sorry voor taalgebruik) Dus eigenlijk moet ik niet in verleden tijd schrijven.

Na school ging het een maand heel goed, kvoelde me nog redelijk lekker enzo.
maar sinds een tijdje alweer niet meer. En alleen al de gedachte dat het morgen school is haalt me helemaal naar beneden.

Kvoel nu al aan dat ik er weer zo slecht ga bijlopen, misschien nog erger. Vroeger ging ik nog graag naar school, der is daar ook niets mis, bedoel met vrienden enzo, iedereen is vriendelijk maar heb gewoon geen zin om mn broek daar nog langer te veslijten.
En die waanideen om gewoon niet te gaan naar school kan al helemaal niet. Ik weet echt niet wat ik moet doen.
Nuja, kan iedereen zeggen dat het wel gaat meevallen. Nee dat gaat het niet. Mijn kutgevoel werd er vorig jaar in school ook alleen maar erger op, en nu voel ik me al *piep* kheb er geen woorden voor hoe ik me voel. /zucht/

Nuja, tis wel mijn laatste jaar, kan het zo bekijken. Maar ook al is het het laatste, helemaal geen zin in. Ben van plan mij niet veel in te zetten, waarom zou ik, en vanwaar zou ik die moed halen.

Kan allemaal pessimistisch klinken, maar kweet niet meer wat ik met mezelf moet aanvangen. Doe ook maar mn best om elke dag door te komen.
Kan tuurlijk ook wel hulp gaan zoeken op school, maar wat moet ik zeggen? hallo, hier ben ik weer, en tis weer zelfde als vorig jaar.
Tligt niet meer aan de situatie, maar puur aan mezelf.
Maar soit,
luchtjeharttopic is cool