Voel
 

Ik weet nog goed dat je zei
Dat je me niet begreep
Dat je mij vermoordde
Zonder de woorden
Die ik wou horen
Denk je wat ik denk?

Je ziet alleen jezelf
Een steek in mijn hart
Een steen zonder barst
Met al hetgeen
Wat ik niet verwacht
Voel je wat ik voel?

Het is, ondanks het simpele woordgebruik, voor mij een erg apart gedicht; ik kan er niet goed hoogte van krijgen. Het is net alsof je het op een afstand geschreven hebt, een beetje uit de hoogte naar de jij-persoon toe. Niet negatief, maar net alsof de schrijver heel ergens anders zit dan de lezer.

Van 'die ik wou horen' zou ik 'die ik wilde horen' maken; dat staat veel mooie imo. Vermoordde/woorden vind ik mooi, maar hart/barst dan weer net wat te gedwongen.