| punkyfish |
16-05-2002 22:11 |
De buurman is dood
De buurman is dood. Oh.
Er stond een lijkwagen voor de deur, dus dan zal hij wel dood zijn. Zei mijn moeder. Twee dagen later lag er een rouwkaart in de bus. Of we op de uitvaart kwamen. En de avondwake. Daarom zit ik nu hier. Bij de avondwake.
Sjonge, ik had helemaal niks met die vent en al helemáál niks met de kerk. Maar het moet, want respect, blablabla, wat-moet-de-buurt-wel-niet-denken, blablabla, logisch. Ja, ja, ik ben er al.
Ik had toch maar mijn andere schoenen aan moeten doen. Die belletjes maken nogal veel lawaai, al helemaal in zo’n stille kerk. Nou ja, het is eigenlijk wel grappig.
Zucht, ze mogen wel eens opschieten. Ik geloof (tja, in een kerk geloof je nou eenmaal, toch?) dat die bankjes me hier heel snel een hard achterwerk zullen bezorgen, dus kom maar op! Jeuj!
Oh! Klokken, die luiden! Het begint, jippie! Wat een feest, wat een feest. Hoi meneer de pastor, hoe is het met jou? Oh, ik moet gaan staan. Staan. Rinkelrinkel, doen de belletjes. Zitten. Zucht. Ben ik bij gym of in de kerk?! In de kerk, want nou moet ik zo’n kruis maken met mijn handen. In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest? Mijn vader is stom, ik heb geen zoon, en geesten vind ik eng. Ik doe het lekker niet. Rebel child!
De overburen komen te laat binnen. Morticia Adams en Willem-Alexander, de look-a-likes. Staan goed bij elkaar, joh.
Eventjes kijken, hoor. Hee, er hangen hier ook posters aan de muur! Jezus, wat kijkt die gast op die schilderijen stoned! Oh, dat is Jezus! Nou, die doet zijn naam eer aan. Pff, die gele gloed om zijn hoofd staat hem niet. Hij zou een permanentje moeten nemen. Ja, joh.
Een liedje. Jippie! “Het lied van alle zaad”, heet het. Sperma?! Stelletje oversekste lieden! En dan denk je eventjes rustig naar de kerk te gaan, word je meteen weer met die op-seks-gerichte maatschappij geconfronteerd. Niet dat ik het erg vind, maar dat doet er niet toe. Hihi.
Lalala.
Halloho! Wie zit er hier zo ver-schrik-ke-lijk vals te zingen?! Als je gewoon even stil houdt, ik probeer te genieten. Toch? Vast wel. Jup.
Een moment van stilte, om de overledene te eren. Nou mag ik denken aan hoe ik de buurman wil herinneren. Nou, hij kon altijd heel goed mijn band plakken. Fietsenmaker, hè. Goeie gozer, hoor, wel jammer dat ik hem nooit verstond. Heb ik wel eens met hem gepraat? Ik zou het absoluut niet weten. Kanker had-ie. Ik dacht dat hij alleen iets aan zijn rug had, dat zei mijn moeder namelijk. Maar ja, wie ben ik, blijkt maar weer.
Genoeg herinnerd.
Hoelang duurt zo’n avondwake nou eigenlijk? Mijn kont is al zo hard als de piemel van een hond als hij een poesje ziet… Poessie, poessie, poessie!
Buurvrouw en buurmeisje-en-aanhang gaan iets wegbrengen, ofzo. Sjonge, buurmeis, kijk niet zo chagrijnig! Don’t worry, be happy! Hihi, ik ben zo evil! Ja!
Hee, het is afgelopen! Staan, zitten, in-de-naam-van-de-vader-en-zijn-vrienden. Zo, naar huis! Frietjes eten!
Daag, buurman!
|
