Vloedgolf
 

ik kijk
ik kijk in je ogen,
ze tonen angst aan
verdriet
een vloedgolf bedekt je ogen
en loopt over
de rivier stroomt met
een zachtheid naar beneden
en eindigt als een druppel
die de duistere eenzaamheid
tegemoet gaat

Tegemoet .

Verder doet dit me werkelijk niks en de schrijfstijl vind ik vervelend door al die puntjes.

Het is een gevoelig gedicht, maar het doet me eigenlijk niet zoveel; ik zie hoe iemand een ander verdriet ziet hebben en dat deze persoon huilt, zijn tranen gaan de eenzaamheid tegemoet. Maar het raakt me niet omdat ik niets weet van de beweegredenen; ik mis daarom iets aan het gedicht; het gaat nu puur over een basisemotie, maar ik zie geen diepere betekenis en dat vind ik zonde.

Ja, het doet mij ook niks, Ga er dieper op in! En je begint heel simpel en later word het veel spannender, dat kan wel, maar 't is raar, er heoft geen goed eind eraan te zitten, maar je begint met 'ik kijk in je ogen' en je eindigt met 'die de duistere eenzaamheid tegemoet gaat'. Dit ividn ik niet helemaal logisch zegmaar.. Maargoed. :)