Einde
 

op een top van een berg
daar sta ik
kijk naar de zon
die glanst in m'n ogen

ik sluit m'n ogen

voel de wind mijn lichaam strelen
de wind leidt me naar
een rand van een ravijn
ik open m'n ogen en
m'n laatste blik was

de zalige woeling van de tedere zee

Hm.. Misschien is het mooier als je die puntjes weghaalt, die je af en toe gebruikt vóór en na een zin. En van 'men laatste blik' 'm'n laatste blik' maken :), dat zou volgens mij wel al een verbetering zijn.
(Oh wat kom ik nou over als een schooljuf! :( )

Maar als ik luister naar mijn gevoel, doet het me eigenlijk niet zoveel. Misschien omdat ik niet precies begrijp wat je ermee wil zeggen.. Maar dat ligt waarschijnlijk aan mezelf.

Hm ja, dat is toch wel beter :)

't Doet me wel iets. Het klinkt nogal vertrouwd met mijn (vroeger)gevoel, misschien daarom. Hopelijk gaat het beter met je dan het gedicht uitstraalt.

Het gaat idd beter
is ook over een vorig stuk van mijn leven, dat ik nu gelukkig kunnen een plaats geven heb en terug opnieuw begonnen ben.

bedankt voor de vele reacties

kus
saar

Ik vind het mooi dat er toch nog iets positiefs opvlamt net voor de val; net alsof dat ene zinnetje uiteindelijk toch uitmaakte dat er niet gevallen werd, als je snapt wat ik bedoel. Verder vind ik het niet zo'n heel bijzonder gedicht, maar het is wel erg beeldend en het raakt me wel.

hij heeft wel iets idd, maar ik stoor me eraan dat er 3 keer 'ogen' instaat, vooral in het stukje waar 2 zinnen eindigen op 'ogen'.
ik zou niet weten hoe je het anders zou kunnen doen, dus hier heb je ook maar vrij weinig aan :P