Geluk geproefd
 

stiekem met het puntje
van mijn tong in het stof
- terwijl niemand me kan zien -
proef ik...

en mijn smaak slaat op hol,
mijn glimlach straalt
meer dan ervoor!

zó zoeter dan dit
heb ik nooit
eerder gehad

een rode blos omhult
mijn wangen, mijn lichaam
in het stof en ik...
ik ben gelukkig

geluk, gelúkkig!

Ik vind het een mooi gedicht. Alleen de zin "en mijn smaak slaat op hol" vind ik niet zo mooi gekozen. Die uitdrukking vind ik een beetje simpel, maar verder echt (y)

Meer een verhaaltje dan een gedicht, kwam in mij op. Wel een leuk verhaaltje, maar het spreekt mij niet écht aan, het boeit mij niet, te simpel?, te weinig speling?...ik weet het niet...

Het is een bewerking van een gedicht van ongeveer 5 jaar geleden. Dit is wat ik er nog van maken kon. ;)

Ik vind deze minder dan je vorige; ik weet dat ik niet moet vergelijken maar doe het onbewust toch, omdat ik bepaalde verwachtingen van het gedicht had doordat dit gedicht hetzelfde qua opbouw is.

Deze mist zijn uitwerking wat op mij; het is leuk dat 'geluk proeven' zo letterlijk wordt opgevat in dit gedicht, maar ik vind de afsluiting wat minder 'geluk, gelukkig' komt op mij niet zo krachtig over; ik vind een beetje té enthousiast gebracht. Toeval (toeval bestaat niet, ik weet het) heeft er echter voor gezorgd dat ik nu in een melodramatische bui ben dus ik ben niet vatbaar voor die zin op dit moment :o. Vandaar dus ;).

En waar ik benieuwd naar ben: smaakt geluk zoet, of is deze smaak onbewust gekozen?