Soms
 

Zal ik blijven?
Zal ik gaan?
Niemand dwingt me hier te zijn!
Dus zal ik jullie maar verlaten

Ik hoef enkel te zien
te horen en te weten
dat ik soms mezelf kan zijn
dat ene, kleine, mini beetje, maakt me al zover te blijven

Ik moet nog leren
nog proberen
nog ontdekken
wat is plus, en wat is min

Soms zal ik jullie verlaten
Soms zal ik er zijn
Ik heb de keuze niet kunnen maken
Dus dan maar een beetje van allebei
Wel zo fijn

Soms zal ik wijze woorden spreken
Soms ben ben ik een dom konijn
Maar dat ben ik
Soms

Ik vind het een beetje naar rap toeneigen, ik denk door de snelheid in het gedicht en door het woordgebruik. Het spreekt me niet aan; ik zie heel veel twijfel en woede, maar het raakt me toch niet echt.