verandering van klas
 

Ik heb een beetje klote jaren achter de rug. En daarom had ik besloten dat ik ipv van het HBO naar de vwo zou gaan.
Maar ik voel me helemaal niet thuis.. ik heb echt het gevoel alsof ze me raar vinden ofzo..
En ik begin nu echt te twijfelen of ik nou wel de goede keus he gemaakt.

Ik heb ook het gevoel dat ik er met niemand over kan praten want me vrienden die zijn allemaal van school, dus die begrijpen het niet, en op school wil ik er ook niemand meer mee lastig vallen.
Ik voel me echt zo terug zakken naar hoe ik me vorig jaren voelde ik ik weet echt niet wat ik meot doen :(...

beetje stomme vraag maar weet iemand wat ik meot doen? :(

een goede vriendin van mij heeft ook zoiets meegemaakt. zij is naar de counselor op haar school gegaan. misschien is dat ook iets voor jou? k weet het niet hoor, maar als je dat niet wil zou je hier altijd nog met een leraar/mentor over kunnen praten, vooral als het invloed heeft op je prestaties!

Ten eerste het is geen stomme vraag!

Ben je als enige overgegaan van havo-5 naar vwo-5?
Dan kom je namelijk in een klas met mensen die waarschijnlijk al bijna 2 tot 4 jaar bijelkaar gezeten hebben. Als je naar hbo was gegaan zat iedereen ong. bij allemaal nieuwe mensen. Ik zelf ben van vmbo-4 naar havo-4 gegaan (nu havo-5) had dat probleem ook. Behalve dat ik het gevoel niet had dat ze me raar vinden en ik heb in havo-4 toen vrienden gemaakt met de mensen die ik 'niet kende'. Maar zitten er niet mensen in waar je mee kan praten (niet over je probleem), maar gewoon om bevriend mee te worden.
Ik denk niet dat je gevoel klopt, ik denk niet dat ze je raar vinden. Je bent een beetje onzeker, omdat je bij allemaal nieuwe mensen in de klas zit. Dat is niet gek. Je moet proberen op te gaan trekken met mensen uit je klas (ook in de pauzes! ga niet alleen staan ergens) en op een gegeven moment voel je dit probleem niet meer.

Je zou met de 'vertrouwenspersoon' op school, kunnen gaan praten, maar ik denk dat het vooral in je hoofd zit. Hiermee bedoel ik dat je denkt dat ze je gek vinden, maar het eigenlijk niet zo is, ze kennen je niet zo goed want je bent ook nieuw voor hun.

Sterkte!

Vorig jaar ben ik ook als enige in een groep gekomen die elkaar
al langer kenden, (dit jaar ook overigens; al kende ik nu wel een
paar mensen van gezicht ed), en ook ik voelde me in het
allereerste begin vrij ongemakkelijk; puur omdat ik 'de enige'
vreemde vogel was, als het ware.

Achteraf is vooral gebleken dat mensen me niet raar, gek, stom
of wat dan ook vonden (waar ik vrij bang voor was, ivm leeftijdsverschil), maar dat ze vooral een erg 'leeg' beeld van me
hadden, in het begin, simpelweg omdat ze me nog niet kenden
ed. En ik denk dat dat ook heel goed bij jou van toepassing kan
zijn, zeker omdat je nog op de drempel van het nieuwe schooljaar staat.

Als je in een nieuwe klas komt, (en zéker als je in een klas komt
waar je de enige 'nieuweling' bent), is het niet zo gek dat de
mensen die elkaar al langer kennen ed naar elkaar toetrekken,
en dat je het gevoel hebt dat je er buiten staat, of wat dan ook,
integendeel. Maar dat betekent nog niet dat jij daar geen
verandering in kan brengen of wat dan ook; het gedrag van
anderen weerkaatst vaak (een deel van) jouw gedrag.

Probeer 'gewoon' open te staan voor anderen, kennis te maken,
contact te zoeken; als het goed is zijn dit nog de eerste dagen,
lijkt me ergens niet meer dan logisch dat te doen... Trek je iig niet
terug met de gedachte dat ze elkaar 'toch al' kennen, de 'rollen'
in de groep 'toch al' verdeeld zijn, enz, want al zou dat zo zijn,
dat zijn dingen waar ook jij invloed op hebt.

Verder; mensen als je mentor en bijv de vertrouwenspersoon
zijn er juist voor bedoelt om over dit soort dingen te praten, als
je niet bij anderen terecht kunt. Dat valt niet onder het kopje
'lastig vallen', maar onder het 'voor jezelf zorgen'. Bovendien is
het iets waar zij voor gekozen hebben toen zij die baan namen,
lijkt me (heel) sterk dat zíj dat als 'lastig vallen' zullen zien...

Probeer ook niet te snel aan jezelf te twijfelen iig; zoals ik al
eerder zei; je staat nog op de drempel van het nieuwe schooljaar,
en er kunnen nog zó veel dingen veranderen, gebeuren, enz...

Succes.

(Sorry voor het lange verhaal. :o)

Ik sluit me aan bij de posts van Quiana en Makaveli.

Je zult nooit weten of je de goede keus gemaakt hebt, maar je hebt de keus gemaakt die jou het beste leek en ik denk dat dat is waar het om gaat.

Misschien begrijpen je vrienden je wel? Als je er met hen over wilt praten, dan zou ik dat iig gewoon proberen. En anders idd met je mentor of iemand anders op school, dat valt idd niet onder lastig vallen, maar onder voor jezelf zorgen, bovendien zijn ze er idd ook voor (zie post van Quiana dus). Ze krijgen er zelfs voor betaald. ;)

ik sluit me ook aan bij alles hier boven..

probeer vooral jezelf te blijven, jij hebt deze keuze gemaakt dus moet jij het maken.
veel sterkte iig

Voor betere bewoording van mijn verhaal lees het verhaal van Quiana ;) (y)