Doorsnee stilte voor de storm
 

Met een hoofd vol lawaai
Schreeuwende kindertjes op straat
Een kerkklok die half 4 slaat
Was het nooit saai

Toen kwam jij
Werd de doorsnee ineens angstvallig normaal
Haatte ik die kindertjes allemaal
Kropen de seconden voorbij

Ik wil hier weg
Maar ben te moe
Red me en
Kom hier naartoe

Ik vind dat de eerste twee strofes niet helemaal goed lopen... Bijvoorbeeld bij de eerste strofe is de laatste regel 'was het nooit saai' te kort.
De derde strofe daarentegen vind ik wel heel mooi (y)

Teveel van een laken een pak, helaas.

Het zit er wel in, maar komt er bij lange na niet uit. Ik kan geen eensluitend metrum ontdekken, sommige zinnen zijn te lang en ik merk af en toe ook rijmen omdat het zo nodig rijmen moet. Dichten is niet per se rijmen, dichten is pur sang schrijven wat je poetisch vind. Enfin, misschien dat jouw grenzen elders liggen, kan natuurlijk allemaal in deze macabere wond'rlijke doldruiste veelbruisende wereld. Jatoch, of niet dan? Ontspan.