Die maandag
 

Getuur deed jou toen geërgerd krimpen,
al walsend en zwenkend aan deze gracht.
Ik zag je de wereld al tierend verwensen,
genoeg hebbend van al deze misplaatste macht.

"Godverdekleredeklotedekut-


ik word echt schijtziek van die ziekelijke prut"


Getuur nam nu enkel en alleen maar toe
en je wist op dit moment ook niet meer hoe
jij ooit verzeild had kunnen raken in al dat gedoe, of-
hoe

jij de grond nu dan eindelijk zo ver kon krijgen

te splijten.

Wauw, da's leuk (y)
Na de tweede keer lezen vond ik 't zelfs nog leuker :)
Grappig, dat gevloek! Dat maakt 't origineel, en ook heel sterk.

tjek tjek dubbel tjek haar! lang niet slecht, kortom erg goed.

alles loopt wel in dit gedicht, hoongelach zal je niet ten deel vallen mocht je deze ooit een keer presenteren :)

goed werk, clantestinootje. volop tiptoptoff als een smeltende chocotoff terstond in je mond. :cool: sjeweettoch!