De Banaan
 

Er was een banaan. Die was helemaal recht.
Hij werd op een schaaltje met vruchten gelegd.
Hij keek al de vruchten heel vriendelijk aan
en sprak toen: ‘Gemiddag! Mijn naam is banaan!’

Het appeltje zei: ‘Een banaan? Kom, kom,
u maakt ons wat wijs hoor, bananen zijn króm!

De kasdruiven riepen: ‘Wij zijn niet zo dom!
Vertel ons geen leugens! Bananen zijn króm!’

De peer snoof: ‘Wàt zegt u? Daar schàter ik om!
U kunt wél goed jokken! Bananen zijn krom!’

‘Ach,’ zei de banaan, ‘ik ben werkelijk echt!
Een enkele keer is mijn soort wel eens recht!’

Maar niemand geloofde de arme banaan.
Zo lag hij daar dagen. Bedroefd en ontdaan.

Toen kwam in dat huis een meneer op bezoek,
die had een gewéldige scheur in zijn broek.
Hij kwam langs de fruitschaal en draaide zich om,
dat zag de banaan en ... die lachte zich krom!

‘Och,’ riepen de vruchten, en keken hem aan,
‘wij waren abuis! U bent tóch een banaan!
Vergissingen komen veel voor in het leven,
misschien wilt u ons deze fout nog vergeven?’

Dat wou de banaan. En hij wou ook vergeten.
Het slot? Als je nadenkt dan zul je ‘t wel weten:
Toen werden ze allemaal ópgegeten.

hahaha, oh god. lachstuip...

Geweldig goed, dit is echt te grappig gewoon. Als je dit nu eens in een kinderboekje zette, dat zou echt geknipt zijn daarvoor. Het loopt goed enzo ook, echt heerlijk om te lezen, ik haperde geen een keer. Eind is ook heel leuk.

Ik ben enthousiast :D

Hihi dit is echt geweldig!
Heel erg grappig en het loopt allemaal perfect door punten, streepjes en andere leestekens.
Echt super! :D

Hahaha nou mijn stem heb je hoor :D

te gek! helemaal leuk!!

Jij wil ook mee praten? ;) Dubbele gna, minus een gniffel.

:cool:

Bijna Annie M.G. Schmidt gehalte. (y)

Nee joh, het is juist hardstikke goed!

Ik zeg toch ook niet dat het slecht is? Ik vind Annie M.G. Schmidt alleen beter, maar als ik iemand er (bijna) mee vergelijk, is dat een compliment hoor. :)

Ik ken dit gedicht, het is een kindergedicht... Ik denk dat dit de oorspronkelijke auteur en bundel is...

De snars, de fluit, de sikkepit
Amsterdam, Arbeiderspers, 1963
Diet Huber

Heel mooi, maar dus niet van jou he... Eerlijkheidshalve moet dat daar eigenlijk bij he, maar wel heel erg leuk om het nog eens te lezen, ik vond het altijd een heel lief gedicht, alleen het einde dat natuurlijk wel de grappige toon is, vind ik wat ongepast, het is een pointe, maar doet me niet echt veel...

Groetjes, Dreampoet

O, in dat geval kunnen mijn opmerkingen hierboven gewist worden: ik ga natuurlijk niet iemand complimenten geven als dat gedicht niet eens van hem is en hij daar ook nog eens niks over zegt.