Onverwachte zoen
 

mijn gezicht tegen
jouw kleine stoppels aan:

schoongewassen wangen,
ik ruik de zeep nog.

dan voel ik
een zomer
zachte
warme gloed:

samengekomen liefde.
en jij en ik
schrikken, los laat je,
en ik, verlegen,
kijk weg.

gefeliciteerd,
zei jij, op
mijn mond.

Hoewel ik het geen goed gedicht vind, ik heb beter van Anneee gelezen en daarom ligt haar grens qua kritiek ook hoger, vind ik het einde abrupt doch erg leuk.

Commentaar van mij achteraf: het is een gedicht van ongeveer 4 jaar oud. Ik heb geprobeerd het wat te veranderen, maar ik kan er niet veel meer van maken, vind het zonde het totaal om te gooien.

dus dan maar opnieuw posten en kijken wat er over je heenkomt?

Ik wil het origineel ook nog wel een keer posten hoor. Dan kun je het vergelijken. :p

Nee, om eerlijk te zijn ben ik een beetje bezig met het selecteren van gedichten voor bepaalde doeleinden, en ik twijfelde over deze, vandaar dat ik hem post. :)

verklaar je nader. wat voor doeleinden? wie bepaalt wat? jij bent toch degene, heb de regie in handen?

waarom twijfels over deze? verklaar, vertel, verwoord.

Ik zou graag het origineel eens willen zien.

Het einde is idd onverwacht grappig :)

Ehm... oké dan. Ik ben er stiekem over aan het nadenken om eens een paar gedichten op te sturen naar iemand die er verstand van heeft: een uitgever of een dichter. Gewoon om er eens achter te komen wat zij ervan vinden. Dat heb ik al eens eerder gedaan (ik was toen nog vrij jong) en dat pakte op zich positief uit: ik heb er geen bundel aan over gehouden, maar wel heel goed commentaar, positief vooral en ik had er ook wel wat aan.
Dit gedicht hoort bij de 'selectie' die ik tot nu toe heb, omdat de uitgever aan wie ik het een paar jaar geleden had laten lezen dat gedicht het beste vond. (kun je nagaan wat voor gedichten dat waren ;))
Ik heb inderdaad de regie in handen, maar ik vind het ook wel belangrijk om te weten hoe anderen over mijn gedichten denken: anderen zien soms meer dan ik en kunnen het van een afstand bekijken.

Zo duidelijk? ;)

je omschrijft het als een moment wat ik ook heb meegemaakt en dat maakt het vrij herkenbaar. Uiteraard ben ik dan degene met stoppels (zij soms ook maar dat was niet op haar gezicht ;) )

Maar ik vind het wel minder dan de rest van je gedichten (maar dat is al eerder vermeld)