je broertje haten?
 

Mijn broertje doet vaak zo gemeen en lullig tegen me.
Dat doet hij soms heel direct, maar meestal op een sneaky manier...
Nu is er egt iets bij mij geknapt...
Ik had wel vaker kleine conflictjes met hem,maar altijd diep in mijn hart heb ik altijd van hem gehouden....(ook al zei ik van niet)
maar dat gevoel is weg...
Ik heb het gevoel dat ik hem ECHT haat..
Maar hoe kan je je eigen broertje nou haten?
:(

net zoals je andere mensen ook haat mss? hij is ook een mens, dus in principe zou je hem ook kunnen haten.
maar haten is zo'n groot woord, met haten wil je eigenlijk iemand dood of diep ongelukkig hebben. Ik denk dat het bij jou meer een enorme hekel aan hebben is.
Hij zit ws in de pubertijd en probeert jou uit. Mss trekt het over een jaar over wat wel weer weg.
Ik zou hem gewoon negeren en hem proberen te zien als een zielig jochie die het moeilijk heeft.
succes iig

Je kunt hem inderdaad het beste blijven behandelen alsof hij het allerliefste broertje is. Hij zal dat zelf niet leuk vinden maar jou lastigvallen doet hij toch al.
En dan maar afwachten tot hij is uitgepubert.

Mijn broertje is 18, ontzettend onvolwassen, geen verantwoordelijkheidsgevoel en ik haat hem soms ook echt. Dus ik snap wel wat je bedoelt.

Wat voor je zelf misschien wel helpt is om altijd kalm te blijven, zo gauw hij iets doet (en aangezien hij het sneaky doet) en jij gaat schreeuwen ofzo, heb je al verloren zogezegd. Dus als je heel kalm reageert en gewoon wegloopt, is de lol er voor hem ook al af. En misschien gewoon een tijdje bij hem uit de buurt blijven of negeren. Ik snap dat dat moeilijk is aangezien je in het zelfde huis woont, maar goed iets anders zou ik ook niet weten. Succes iig(Y)

dat had ik ook een hele tijd
ik had echt een hekel aan mn broertje, ik haatte hem!

maar nu is dat over, hij is nog wel een onwijs grootte kwal soms maar dan negeer ik hem, of ik pak hem gewoon op zn zwakste punt en dan is het over!


ik heb er ook weleens met iemand over gepraat (een soort van psycholoog) maar die zei dat dat vanzelf waarschijnlijk wel weer over ging

thnx voor de reacties!
Maar ik kan mn broertje (16 jaar) niet zien als een klein zwak zielig jochie..
Behalve zijn enorme lengte, maakt hij mij met zijn opmerkingen gewoon kapot :(.
Dat haten een groot woord is... vind ik ook. Daarom vind ik het ook zo kut.
Ik wil hem niet haten!!!
Maar ik denk gewoon dat het meer is dan 'een enorme hekel aan hem hebben...
Dat negeren vind ik btw goede tip: ik ga hem zoveel mogelijk ontlopen.
Ook al krijg ik dan opmerkingen naar mijn hoofd als: Je bent zielig, kinderachtig enz..
En Kan je dan NOOIT eens aardig tegen mensen doen.
Bij veel dingen die ik zeg of doe, die in zijn ogen fout zijn generaliseert hij... :mad:

omg dat lijkt net op mijn broertje, hij is zo'n 2 meter lang. EN als hij boos is wordt ik soms gewoon bang dat hij gaat slaan of ergens mee gaat gooien (heb wel eens een kolenkit naar me toe gekregen:eek:)

sgirl,
Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je hem aan de ene kant - om het maar even netjes te zeggen - niet meer wilt zien, maar aan de andere kant denkt: "Wat denk ik toch weer gek, het is wel mijn eigen broertje". Dat heet geen haten, want als hij morgen een auto-ongeluk zou krijgen, zou er geen lach op je gezicht verschijnen van: "he gelukkig, hij is er niet meer", je zou dan gewoon gaan huilen en jezelf afvragen waarom je ooit gedacht hebt hem liever dood te willen zien.
"Conclusie: Je haat hem niet"

Ik denk dat je broertje een psychische spel met je speelt (wat hij waarschijnlijk niet in de gaten heeft). Hij probeert je (zonder het werkelijk te snappen wat hij mee bezig is) te kwetsen, zodat hij zelf het gevoel krijgt waarbij hij boven jou uitstijgt. Omdat jij ouder bent dan hem heeft hij een minderwaardigheidscomplex (dit heeft zowat ieder kind), hij wilt zich als ware steeds bewijzen, dit doet hij door jou te kwetsen. Dit kan hij makkelijk, omdat hij nu verbaal sterker is. Als jij ervoor kan zorgen dat het je niets meer doet, door het te relativeren en te denken: hij wilt zich weer bewijzen. Dan zou hij er op een gegeven moment mee stoppen en gaat hij waarschijnlijk (zonder dat hij in de gaten heeft) op zoek naar iets anders om zichzelf te bewijzen.

Negeren is geen oplossing, dat geeft hem juist meer drang om zichzelf te bewijzen. Hij gaat dan juist in jouw ogen steeds 'vervelender' doen. Je moet het spel juist meespelen. Doen of het je helemaal niets doet. Als je een voorbeeld van een opmerking van hem geeft, dan kan ik zeggen hoe je het best naar mijn idee kunt reageren. Dit kan namelijk op verschillende manieren.

Hoe sterker de band, hoe erger de haat kan worden.

(Volgens Nagy).

Maar dit kan dus ook net omgekeerd é.;)

Wat vinden jouw ouders hiervan?

Makavili,
ten eertse: bedankt, op de één of andere manier voel ik mij na het lezen van jouw verhaal wat beter.(vooral opgeluchter)
Ik zal eens een voorbeeld geven van een opmerking van hem:
.......
.......
Ik: sukkel(of iets anders wat hij niet leuk vind)
Hij: Kan je dan NOOIT eens aardig doen tegen mensen, ik kan me wel voorstellen dat L niet meer met jouw om wil gaan.
Wat moet ik dan zeggen??? :(
Vooral dat gegeneraliseer vind ik erg.

Ik heb eigenlijk precies hetzelfde gehad.

Dat kan ook komen als er iets of meerdere dingen zijn gebeurd waarmee je het moeilijk hebt.

Als je broertje dan nog steeds doorgaat, dan lijkt het eigenlijk veel erger dan wat het is.

Als je over die problemen heen bent dan valt het wel weer mee, maar als er niets ergs is gebeurd, dan moet je eens met je ouders praten ofzo.

Mischien kun je een goede opmerking terug maken zodat hij uitgeluld is, maar je moet zeker niet gaan schelden.
Dat maakt het alleen maar erger

Ten eerste, fijn om te horen dat je jezelf er beter door voelt, dat was ook mijn doel :p
Ten tweede, het zeggen van "sukkel" voegt niets positiefs aan het gesprek toe, dat moet je vermijden. Door 'sukkel' te zeggen vraag je om een reactie.
Dat gegeneraliseer doet hij om zichzelf te bewijzen, daar moet je je niets van aan trekken.
Wat je moet zeggen, zeg ik een andere x heb niet zo veel tijd nu...
Sterkte in iedergeval!

Waarom noem je hem dan sukkel?

uhm ja, dat snap ik ook niet helemaa. Je moet mensen behandelen zoals je zelf ook behandeld wilt worden vind ik.

Toch wat tijd over... je kunt em bijvoorbeeld vragen. Wat hij probeert te bereiken of wat zijn doel is. Hij zou hier niet zo snel een antwoord op hebben, omdat hij niet weet waarom hij het zegt. Omdat ik ervan uitga dat hij goed gebekt is, zou hij waarschijnlijk reageren in de trant van: "Wat bedoel je? Waarom vraag je dit?" Dan moet je hier niet op gaan antwoorden, maar je vraag versterken door het nogmaals te zeggen: "Waarom zei je dat net?" Hij merkt nu dat de woordenwisseling geen zin meer heeft en hij loopt waarschijnlijk weg met een opmerking van bijv: "Ik vind dat je maar raar doet, hoor"
En je hebt het gesprek als het ware gewonnen.
Tip: Je moet proberen niet boos te worden of emotioneel te reageren, dat maakt je sterker in een woordenwisseling.

Ik snap het heel goed, ze weet niet hoe ze erop moet reageren. Dus ze scheld hem uit!

Ja dat snap ik op zich ook wel. Alleen als ze zelf weet hoe vervelend dat is, zou het het beste zijn om proberen of te negeren of op een heel normale manier te reageren. Hoe moeilijk dat ook kan zijn soms.

Grow up...jezus..

ow ja, dat is pas een volwassen opmerking hoor.. je kan je reply beter op je zelf toepassen.

Ik vraag me eerlijk gezegd af waarom het níet zou kunnen.

Dat het misschien niet als veelvoorkomend iets/normaal gezien
wordt, oké, maar dat het niet kan..?

Ik vind het nogal een kromme redenatie.

'Hé, ik wil met respect behandeld worden, maar toch scheld ik zelf mensen uit...'

Volgens mij is het goed mogelijk dat je broer dezelfde gevoelens tegenover jou vertoont, aangezien jullie gedrag me nogal gelijkaardig lijkt.
En zo blijf je gewoon vastzitten in dat cirkeltje.

Heb je al eens poging gedaan om eens een serieus gesprek met je broer aan te knopen?
Heb je ook nog goeie momenten met hem?
Wat is de aanleiding van jullie ruzies?
Zou het niet een beetje aan beide (en misschien wel wat hormonen) kunne liggen?

Ik zeg niet dat het goed is, maar het is een logische reactie. In zo'n situatie denk je niet van: "Hé, ik wil met respect behandeld worden". Je reageert sneller met woorden dan je er over nagedacht hebt over wat je nou eigenlijk gaat zeggen of wat je eigenlijk wilt gaan bereiken daarmee...

Je praat over iets in de toekomst en ik praat over iets wat gebeurt is, nml. ze zei 'sukkel'. Het is logisch dat ze zo reageerde, hoewel ik het niet goed keur. Het is een gewone menselijke reactie. Het beste zou zijn, anders te reageren dan ze deed, daar ben ik het over eens.

Ja en ik bedoel dat ze in de toekomst misschien kan proberen om het op deze manier op te lossen, denk dat dat heel wat problemen uit de weg helpt.

Maar goed, we weten ook maar een klein deel van het verhaal natuurlijk, wie weet wat er allemaal gezegd of gedaan wordt. Je baseert alles op een paar posts van iemand en dat is ook niet helemaal compleet dan.

Ik vind het volwassener als je eerst een beetje denkt voor je er iets uitflapt.

je hebt een hekel aan je broertjes gedrag. niet aan hem.

Met de bovenste alinea ben ik het ook mee eens, alleen niet met de manier van oplossen. Negeren verergert het probleem naar mijn idee alleen maar.

Klopt het verhaal is nooit helemaal compleet en dat zal het ook nooit worden. Maar ze heeft voldoende vertelt, om een degelijke inschatting van de situatie + oplossingen te geven.

Ik denk dat haten te snel wordt gebruikt. Het is een heel zwaar woord.

Wens jij je broertje dood? En dan niet alleen als hij ook daadwerkelijk iets doet, maar altijd?

Misschien haat je hem dan, maar ik denk dat echt haten niet veel voorkomt en het woord veel te snel word gebruikt.

Klopt ook, dat is ook het beste om te doen. Het ging om het feit of het een logische reactie was ja of nee. De reactie was zo te verklaren.

Eens, ze haat hem niet.

Ze moet (moeten is een groot woord, maar oke dan) niet haar broertje negeren, maar zijn gedrag.

En misschien is het een reactie op elkaar, zij zegt iets tegen hem en hij heeft er hetzelfde gevoel bij als zij. Een soort kettingreactie of vicieuze (?) cirkel die doorbroken moet worden.

Het gedrag negeren lokt juist een reactie uit, dat werkt niet, want hij blijft om aandacht vragen.

Je zegt het goed het is een reactie op elkaar, dat is in elke woordenwisseling.
Ik zie het ook als een soort vicieuze cirkel en ik denk dat deze doorbroken kan worden door (voor haar broer) onverwachte dingen te zeggen/vragen, waar hij op dat moment geen raad mee weet.

ik heb zelf ook een broertje waar ik soms echt een hekel aan heb. Wat bij mij werkt is of juist heel rustig reageren op hem, ook al schreeuwt en scheld hij me uit, of gewoon weglopen en negeren. Het is ook wel persoonlijk, wat bij de één goed werkt hoeft bij de ander natuurlijk helemaal niet te werken. Maar het is te proberen toch? Alles lijkt me beter dan de situatie zoals die nu is.

ik heb precies hetzelfde, net hadden we weer ruzie en ging hij weer om niks bij m'n ouders lopen liegen dat ik hem had geslagen ofzo. M'n ouders echt boos op me en ik naar boven gestuurd. Omdat ik zo laaiend was moest ik me afreageren en ik hem nu een gat in m'n deur geslagen. En toen werden m'mn ouders nog veel bozer. nu ben ik echt de lul. Ik hga morgen al kijken voor kamers, want m'n broertje kan ik nu echt niet meer zien, en m'n ouders mij niet meer. Hij is trouwens maar een jaar jonger als mij.

edit: moet ik hier trouwens een apart topic voor openen, want dat was ig eigenlijk van plan, maar toen zag ik dit al staan.