het duivels prentenboek
 

het duivels prentenboek

Onzichtbare handen
omsluiten het geluk
pril en onbevangen

de verantwoordelijke deler
glimlacht schalks
en legt de kaarten open

glasharde blikken,
uitdrukkingsloos
en onverschillig

Het geluk laat zich niet temmen.
Toevallig niet,

gelukkig niet.

Het einde is mooi :)
Maar.. toen ik je titel las, verwachtte ik er iets heel anders bij.
Misschien ligt dat wel aan mij. Maar in ieder geval spreekt het me niet echt aan.

Ik wist niet dat jij een dichter was :) Of trek ik opeens al die mensen van D&A mee sinds ik hier ook fb ben ^^.

Mooi geschreven, zeker ook de woorden, maar verder doet het me weinig :).

Ik vind hem mooi. Snel, pakkend, sfeervol.
Alleen de titel.. ik zou het persoonlijk op die kaarten gegooid hebben.. Het duivelse kaartspel ofzo. Maar ik weet hoe vervelend het is om achteraf een titel te veranderen, dus je moet zelf maar zien :)

Knappe taalbeheersing, dat zeker. Toch raakt het me niet echt; ik vind het goed geschreven en je woordgebruik is prachtig, maar ik kan het gevoel er niet uit slepen. Het gedicht komt nogal koud en hard over, maar misschien is dat ook wel de bedoeling.

Het spel van de kaarten vind ik vrij negatief overkomen, alsof je dus die koude en onverschillige wereld beschrijft, maar toch komt er dan 'gelukkig dat het geluk zich niet laat temmen' als boodschap, terwijl de zin 'het geluk laat zich niet temmen' eigenlijk aansluit op het vorige. Dat snap ik dus niet helemaal, ik vind geluk van kaarten niet aansluiten op 'gelukkig niet', bij dat laatste lijkt het net alsof je het koppelt aan echt geluk, en niet aan de kansberekeninggeluk, als je snapt wat ik bedoel.

over de titel:
Kaart·spel (het ~)
1 spel met speelkaarten => het duivels prentenboek

hehe ja ik schrijf zo nu en dan wat :)
maar bedankt


de titel heeft dus ook met de kaarten te maken :p
maar ik heb ehm er wel over gedacht een andere te nemen maar ik vond deze wel gepast omdat het er niet zo bij lijkt te passen maar toch wel doet.

ehm het gevoel bij het gedicht is min of meer dat de kaarten deler, al het geluk in zijn handen heeft, maar dat de kans dat hij al de "goede" kaarten jou toe deelt maar klein is. Maar zolang er nog geen kaart uitgedeelt is, is nog alles mogelijk.
Dat de blikken glashard, uitdrukkingsloos en onverschillig zijn;"een soort van pokerface, het niet willen laten merken of je nu erg "goede" of "slechte" kaarten hebt, aan elkaar :)
het geluk, dus de "goede kaarten" zijn alleen maar te krijgen als de deler ze je uitdeelt dus het ligt niet in jou handen.
en dat is in mijn ogen wel goed anders zou iedereen zichzelf alleen maar goede kaarten toedelen en nu is het spel nog helemaal open :)

misschien beetje warrige uitleg.
en excuses voor de up maar kan alleen maar in de weekenden achter internet :s