De volgende stap
 

Verwachtingsvol, doch enigzins terughoudend
wachtend op de lengte der dagen tot dan
Wanneer ze eigenlijk niet kan stoppen of doorgaan
omdat geen van beiden breed genoeg zou rijken

Als haar ogen neerslaan uit vrees voor de toekomst
die enkel haar leven met schaduw oversluierd
Dan ziet ze haar demonen in de dromen
vergeten wanneer haar zicht weer wordt geopend

Verwachtingsvol, doch enigzins terughoudend
zet ze een stop vooruit, om vervolgens te stoppen
Kalm, berustend, wachtend op het teken
om een volgende stap te maken

Wat ik het beste aan dit gedicht, en het opvallendste ook trouwens, vind, is dat de ik-persoon er niet letterlijk in wordt genoemd terwijl deze toch zó duidelijk aanwezig is, ik wilde ook eerst gaan zeggen 'want een mooi samenspel tussen de ik- en jij-persoon', totdat ik besefte dat de ik-persoon niet expliciet wordt genoemd. Dat vind ik écht prachtig.

De herhaling van de eerste regel is erg positief en 'demonen in de dromen' is leuk. Ik zie dat er naar een meisje wordt gekeken die de schrijver adoreert, en het meisje is onzeker over haar toekomst, gaat stapje voor stapje vooruit.

Oh, moet het in de tweede regel van de laatste strofe niet zijn 'zet een stap vooruit', ipv 'zet een stop vooruit'?

Zeker heel erg mooi :)
Hoewel ik niet vind dat 't altijd even lekker loopt, spreekt 't me wel aan.
Moet oversluierd trouwens niet met een t?