Gedachten bestaan niet
 

Ik had vandaag wel een leuke gedachte: Als je iets bedenkt (bijvoorbeeld een mannetje) dat de mogelijkheid heeft om uit de gedachtewereld te stappen en je laat het dat doen, dan gebeurt er niets. Gedachten zijn dus niet waar: ze bestaan niet. Daarmee valt ook onze laatste zekerheid: "ik denk dus ik ben" (René Decartes) weg.

stop de persen

Eh, dus omdat je met je gedachten niet iets onstoffelijks (bedacht) tot iets stoffelijks kan maken, bestaan gedachten niet...

ja...und?

inderdaad, waar is de logica?

Gedachten bestaan in die zin dat het woord 'gedachte' wordt gebruikt om een bepaald proces waarvan het niet duidelijk is hoe het werkt, te beschrijven.

hoewel sommige mensen het zien als bewerkingen die je ziel uitvoerd, dat zit er dan ook naast, want dat bestaat niet.


wel bestaan gedachten als je het definieert als een generaliserende term voor de besluitvorming in je hersens. (aangezien het onmogelijk is al die processen stuk voor stuk te benoemen)

Als gedachten niet zouden bestaan , zouden we ze ook niet kunnen vertalen naar bijvoorbeeld een boek,film,muziek,schilderij,enz

Tenzij we dit als gevoelens zien , en niet als gedachten

Dat vroeg ik me ook af...

:D

Buiten het feit dat het nogal onzin is, klopt je informatie over Descartes ook niet.

Eigenlijk was het "Je doute (donc je pense) donce je suis"
of "Ik twijfel (dus ik denk) dus ik besta" (en niet 'ben')
Omdat het de zin ook naar het Latijn werd vertaald (en daar 'cogito ergo sum' werd), ging die 'twijfel' verloren.

Hiermee werd bedoeld dat je door twijfel over iets nadenkt, en dat precies dat nadenken over zaken een bewijs is dat je bestaat.

ge·dach·te (de ~ (v.), ~n/~s)
1 het denken aan of peinzen over iets
2 al dan niet subjectieve representatie van de werkelijkheid in de geest => conceptie, denkbeeld, gedacht, idee
3 mening

Allereerst denk ik dat jouw definitie van gedachte niet overeenkomt met de mijne. Verder zal het een uitdaging voor mij zijn om jouw argument te weerleggen. Immers dan ben ik filosofisch redenerend sterker bezig dan wanneer ik een argument beantwoord met een nieuw argument dat niet direct tegen is.

Je stelt allereerst dat er een mannetje is dat uit de gedachtewereld kan stappen. Je geeft niet aan of dit principe ECHT mogelijk is, of dat het mannetje puur een gedachte is. Het belangrijkste gaat om de geloofwaarheid van het mannetje in die gedachte die er uitkan en ineens een levendig object is. Deze geloofwaardigheid is voor mij gelijk aan nul. Wanneer dit hetzelfde bij jou is dan lijkt mij dat we bij het punt zijn aanbeland van een niet reeele stelling en dus een non-argument.

Verder wil ik het nog over je conclusie hebben. Je stelt dat gedachten niet bestaan omdat ze niet overeenkomen met de werkelijkheid. Mijns inziens is dat ook niet de bedoeling van een gedachte. Een gedachte is niet iets fysisch in de zin van tastbaar voor de rest, maar is een fysisch iets dat eigenlijk alleen bestaat bij de gratie van de denker.

Geniaal.

Ok, ten eerste:
Een gedachte is m.i. even stoffelijk als andere stoffelijke dingen.

Ten tweede:
Wat is bestaan? Is bestaan niet een begrip, dat door mensen bedacht is?

Ten derde:
Wat bestaat er zonder gedachten?

Ten vierde:
Als onze gedachten niet echt zouden bestaan, houdt dat iets anders in dan dat je zou zeggen dat we niet denken. Dan hebben we het over een ander "bestaan".

Ten vijfde:
Descartes heeft hiermee geen drol te maken.
Ok, een klein drolletje, maar meer ook niet. Zie ook (4).

Allemachtig wat een gezwam zeg. Voor de honderdduizendste keer: filosofie is niet zo vaag mogelijk over dingen lullen.

Is dit niet een soort van contradictio in terminis. Immers, als gedachten niet bestaan, dan kan de gedachte dát gedachten niet bestaan zich nooit binnen jouw brein geformuleerd hebben. Aangezien dat wel het geval is, mogen we toch aannemen dat gedachten wél bestaan.

Mja gelukkig wel.
Als het waar is wat ie zegt, is het iig bullshit wat ie zegt.

:D

Goed , ts was effe aan het "brainstormen" peeps.
relax ;)

Maar wat is een "gedachte" nu eigenlijk?

een electro-magnetische lichtimpuls door je hersenen heen? is het iets fysieks? Kunnen we het meten. ;)
En stel dat we dus iets onthouden in het geheugen , word er dan iets stoffelijks opgeslagen? of worden er verbanden gelegt aan versnipperde informatie willekeurig verspreid in een hersen helft?

Gelukkig is vaag een subjectief begrip. Wijs een direct naar de 'vage' dingen in plaats van het bekende schreeuwen.

[QUOTE]Reverend schreef op 08-09-2004 @ 17:21 :

hahahahahahhahahaaaaa
wat voor zever is dit
daarom is een'gedachte' een gedachte
'het gedachte'
wat je denkt
DENKT
niet wat het moet zyn(het kan wel zo zyn,als het er al IS)

Als je niet begrijpt dat die openingspost geen drol te maken heeft met filosofie dan moet je hier niet komen.

[QUOTE]blinkchic schreef op 10-09-2004 @ 19:29 :

Citaat:

Reverend schreef op 08-09-2004 @ 17:21 : hahahahahahhahahaaaaa wat voor zever is dit daarom is een'gedachte' een gedachte 'het gedachte' wat je denkt DENKT niet wat het moet zyn(het kan wel zo zyn,als het er al IS)

http://www.hottopic.com/Assets/produ.../222804_lg.jpg

ff volgens jouw redenatie:

alle gedachten komen niet 'uit' (p)
sommige dingen kun je denken (q)
----------------------------------------
conclusie: gedachten bestaan niet. (p>q)

Zie je zelf waar je de mist in gaat met je conclusie?