Trommelvliezen
 

Wanneer tijden keren
draait het blad zich om
verspringen de kleuren,
en de grote gong gaat slaan,

Dan mag iedereen het weten.

Meer heeft weer zin,
en de man gaat leven,
wanneer het gat is gedicht,
springen mijn trommelvliezen aan gort.

Knijpende ogen
en een versteende houding,
zijn het teken,
voor meer dan dit.

Een uitprobeersel.. vind je het wat?

Mij lijkt dat er iets duidelijk gemaakt wordt dat nu volkomen verwazigd is door een overvloed aan indrukken. Het lijkt een samenraapsel van verschillende dingen.

De zin van de trommelvliezen lijkt me te lang, zeker voor deze vorm.

Wat ik ervan vind: verwarring ten top. ik ben overstelpt met iets dat ik niet helemaal kan vatten. En de woorden en vorm maken voor mij dit gedicht niet echt denderend.

Ik vind de zinsbouw vaak heel vaag, waardoor ik je gedicht totaal niet kan plaatsen; ik kan het doordat het wat rommelig is gewoon niet goed volgen.

Meer heeft weer zin,
en de man gaat leven,

Dit vind ik bijvoorbeeld heel vreemd klinken. De strofen lijken niet bij elkaar te horen, ik kan niet goed een verhaallijn ontdekken. Het doet vermoeden naar een bepaalde gebeurtenis waardoor de ik-persoon weer vrolijk wordt, en dat mag iedereen weten. Een soort teken, misschien dat ze aandacht heeft van een bepaalde persoon oid.? (ik ga er even vanuit dat het een 'ze' is).

Oja, ik zou 'Een uitprobeelsel...enz' niet meteen onder je gedicht zetten, want ik las in eerste instantie gewoon in één keer door, ik had natuurlijk meteen wel door dat dat er niet meer bijhoorde maar dat vind ik toch zonde, want dan stelde ik me op de vorige zin niet goed in.

mm.. ik denk dat ik maar een tijdje stop met schrijven.. want ze worden er niet beter van! :bloos: