kan je je creativiteit verliezen?
 

Ja misschien een beetje een raar topic maar vraag het me toch af...

Toen ik klein was, denk vanaf een jaar of 4, zat ik elke dag te tekenen. Ik had elke dag wel iets in me hoofd, en dan liep ik bijv van school naar huis en dan had ik een idee in me hoofd en dat MOEST ik dan tekenen.Als ik thuiskwam begon ik meteen dat te tekenen. Zo maakte ik een paar tekeningetjes per dag. Ben toen vanaf me 8e ofzo tot me 13e op een tekencursus gezeten. Ontwikkelde me erg goed, had veel creativiteit/ideeen. Alleen toen ging me lerares weg, ons tekengroepje veel uit elkaar. Ik ging naar de middelbare school ,had een slechte tijd, tekende veel minder.
Ben toen op vakantie mijn tekenspullen vergeten (had een hele grote verzameling verzameld over de jaren van de beste spullen Rembrandt enz) Baalde daar veel van, maar ben toen eigenlijk gestopt met tekenen. Heb echt heel lang niet meer getekend en ben vorig jaar dus toen ik 17 was weer begonnen. Alleen ik merk nu dat ik veel minder inspiratie heb, en daardoor minder teken. Ik heb simpelweg geen ideeen/creativiteit meer. Wou ook graag naar de kunstacademie maar heb dit afgezworen omdat ik vind dat ik te weinig teken/niet goed genoeg ben.
Ik zei laatst tegen me moeder dat ik niett creatief genoeg was voor kunstacademie, ze zegt dat is onzin! Je bent een creatief meisje en dat hou je je leven lang in je.
Nu is mijn vraag is dat echt zo heb ik die creativiteit van vroeger echt weggestopt en kan ik het weer ontwikkelen of is het voor altijd weg???
Ik heb echt weinig inspiratie meer om iets te tekenen. Soms heb ik zin in tekenen, pak ik een papier, maar dan weet ik het niet meer...
Ben ik mijn creativiteit/fantasie/inspiratie verloren?

Tekenen is niet iets wat je kunt forceren, je moet ook niet nadenken over een tekening, je moet eerst een idee hebben en daarna pas het vel papier pakken anders maak je jezelf gek omdat je niets kan verzinnen en ga je er veel te snel vanuit dat het aan je inspiratieloosheid ligt.
Je moet gewoon op je gevoel afgaan, neem een onderwerp in gedachten en zet een muziekje op, ga desnoods even op bed liggen en laat de beelden als een film door je hoofd schieten op het ritme van de muziek, tot je bij een beeld komt wat je mooi vind en verder uit wil werken.
Daarna ga je dat beeld schetsen, gewoon heel snel zonder erbij na te denken leg je die vorm vast op papier, het maakt niet uit als het er niet uitziet zolang je maar een vorm en idee hebt waar je daarna mee aan de slag kan bij de uitwerking.

Iig zo doe ik het altijd, pretty gay maar het werkt.

Je kan je creativiteit denk ik niet verliezen, je inspiratie wel.

like i know ;)

Ja, net zoals je creativiteit kunt leren.

En als je er rekening mee houd dat je persoonlijkheid veranderd kun je het natuurlijk helemaal verliezen.

creativiteit leren?????

oja........

misschien wil je te graag

Ik denk van wel. Ik was van kindsbeen af altijd erg creatief, ik blonk best uit in tekenen. In de brugklas heb ik zelfs nog een 9 gehad voor tekenen. Maar daarna kregen we in de 2e (en ik geloof ook 3e klas) tekenen op een meer technische manier, dus bijvoorbeeld alles moet naar de horizon wijzen, kubussen, cilinders, e.d. Dat vond ik minder, vooral omdat ik dat een beetje een wiskundige manier van kijken naar tekenen vond (en ik ben erg slecht in wiskunde en haat dat vak ook), waardoor mijn plezier in tekenen afnam. Ik wou me niet aan zoveel regeltjes vastbinden (tot op zekere hoogte vind ik regeltjes oké), als je aan creativiteit regeltjes gaat verbinden, verdwijnt ook de spontaniteit en creativiteit, vind ik. Dan krijgt je creativiteit en inspiratie geen adem meer. Ik neig dus meer naar het impressionisme en het abstracte (ook tot op bepaalde hoogte, want als het te abstract is, knap ik er ook weer op af) van tekenen, niet zozeer het precieze.

Daardoor is dus mijn creativiteit afgenomen, en de jaren daarna heb ik erg met mezelf in de knoop gelegen (de pubertijd, hè - ik was toen eigenlijk aan de lopende band depressief) en was ik zo druk met school, dat ik amper nog tijd of de wil had om creatief te zijn, om iets te tekenen en te scheppen.

Nu ben ik 19 en ben ik nog steeds een beetje erg down, maar ik voel me ook vaak vermoeid (zowel lichamelijk als geestelijk), plus ik ben nog steeds druk met school, dus ik kan het niet opbrengen. Ik denk nu dat ik alles verleerd ben, na al die jaren. Ik ben nog wel creatief bezig in de zin van avatars maken, banners maken, fotomanipulaties (en fotocollages) maken, maar echt tekenen zoals ik dat vroeger kon, dat gaat niet meer. Ik kom niet verder dan een sullig poppetje.

Ik vind het erg jammer, het voelt dat ik jaren geleden een deel van mezelf ben kwijtgeraakt. :|

Maar tja, wat doe je eraan? :|

*zucht*

ik heb mn creatieve ups en downs.. soms vloeit het aan de lopende band en soms is het alleen maar troep en kan ik beter iets anders gaan doen..

ik heb wel t voordeel dat ik zowel digitaal (photshop, illustrator), analoog (schilderen, krijten) als digitale en analoge muziek kan doen.

ik heb veel creatieve hobby's, dus als het ene niet lukt dan misschien het andere wel.. :D

mensen die als kind 'goed' konden tekenen ken ik zoveel, iedereen heeft vaak wel een beetje het idee dat ze behoorlijk creatief waren als kind maar nu ze ouder zijn 'zijn ze dat kwijt', ik vraag me dan af of het er wel ooit echt geweest is.

herkenbaar..

over creative gesproken:

http://www.prodikeys.com/products/pr...Drums_High.wmv

jup dat kan same here. vroeger tekende ik meer. al heb ik de laatste tijd weer beetje opgepakt. bedenk wat jou inspireert, voor mij is dat werk van anderen, als ik zin heb om te tekenen ga ik gewoon beetje surfen en dan bedenk ik vanzelf wel iets (meestal niet spectaculair, ik teken gewoon matige standaard shit)
over het minder goed worden naar mate je ouder word is imo logisch. omdat als je klein bent je wereld ook kleiner is en het opvalt als je van je klas t best kan tekenen en je mama je geniaal vind. als je wat ouder word zie je meer werk van anderen en ga je je eigen kunnen opnieuw overwegen. je kritisch vermogen neemt toe :)

Ik heb hetzelfde...:(

daar ben ik het dus mee eens..

ik heb een beetje 't gevoel dat de mensen die dit (ik was vroeger zo creatief maar ik ben het kwijtgeraakt) zeggen niet echt creatief zijn maar het wel graag wíllen zijn, en zichzelf voorhouden het ergens diep van binnen toch ook te zijn omdat ze bijvoorbeeld in hun jeugd zo goed konden tekenen.

Quote Severus:
Dit herken ik wel, mijn plezier in tekenen is door het soort opdrachten ook erg verminderd op de middelbare school (maar in die periode, tussen 12 en 15 jaar, ging alles bij mij nogal beroerd :p )
Ik was eigenlijk vergeten dat ik kon tekenen, tot ik naar een mode-mbo ging, waar ik Modevormgeving kreeg. Mijn niveau ging in korte tijd erg vooruit. Van die mbo ben ik snel afgegaan, maar de creatieve flow bleef. Ik ging uit huis, in mijn nieuwe huis maakte ik muurschilderingen en experimenteerde met verf en doek, deed de oriëntatiecursus van 2 kunstacademies. Ik vond een creatieve fulltime-baan (meubeldecorateur) en volg nu een lerarenopleiding aan de kunstacademie. Ik was kortom een paar jaar 'vergeten' hoe leuk het was om te tekenen, maar vond de creativiteit weer terug. Nu ik in zo'n creatieve omgeving zit wordt het alleen maar beter en dient inspiratie zich heel gemakkelijk aan.

Creativiteit uit zich mijns inziens ook niet alleen in tekenen enz, maar vooral in je manier van denken, ik heb me bv verdiept in allerlei filosofieën om die creativiteit uit te bouwen.

Mijn advies aan Salieee: verdiep je weer in schilderen/tekenen en vooral in werk van anderen. Staar je niet blind achter je schetsbloc maar ga creatieve mensen opzoeken en tentoonstellingen bezoeken, dan komt inspiratie vanzelf. Op reis gaan helpt ook.

dat is fijn..

maar dat zei ik niet. ik zei dat je kritisch vermogen toeneemt. je hoeft geen dali te zijn om creatief te zijn.(boekhouden kan ook erg creatief zijn). verder is je tekenvermogen ook geen meter voor je creativiteit, captain n (no offence, heb voorbeeld nodig) kan zeer goed tekenen imo maar of hij echt creatief is kun je betwisten omdat t wel altijd in t moeilijke chicks ed genre blijft.
en andersom hoeft creativiteit niet tot moeilijke kunst te leiden. tis net wat je ermee doet. wel is de een wat creatiever dan de ander maar veelal is het imo ook best te trainen.

Ik denk niet dat creativiteit minder wordt, maar dat andere intresses, vaardigheden toenemen. Wanneer je iets wilt visualiseren, ben je dan met je ding bezig of laat je je afleiden door zaken die voorheen geen rol speelden?

weet ik dat je dat niet zei

ik was het eens met het deel dat ik quotte

Je kan proberen gewoon te tekenen wat er op dat moment in je opkomt? Eventueel via een thema ofzo? Dat werkte bij mij in ieder geval wel.
Vroeger tekende ik veel, ook de eerste jaren op de middelbare school vond ik het nog leuk. Maar bij CKV 3 werd het verschrikkelijk. Alles moest volgens bepaalde regeltjes, je moest altijd schetsen maken, je ideeen onderbouwen, de materiaalkeuze werd vastgelegd en ga zo maar door. Opzich ging het nog wel redelijk, maar alles moest voldoen aan de eisen van de docent. Zo vond ik mn eigen werk vaak helemaal niet meer mooi of van mezelf. (de mening van de docent laat ik er maar even buiten)
Afgelopen jaar heb ik het weer opgepakt op mn opleiding en juist door de vrijheid gewoon te doen wat je wilde en wat er in je opkwam, ging het weer goed. Een aantal dingen ben ik ook echt weer blij mee, vind het mijn eigen stijl, zit mn gevoel in.
Dus misschien werkt het op zo'n manier.

Waarom niet.

Mja idd, creativiteit is niets anders dan inzicht en het vermogen om verschillende kunstaspecten met elkaar in verband te brengen.
Als je gewoon veel oefent, veel kijkt en veel leert vergroot je ook je creatief vermogen.

creativiteit verlies je niet, dat zit gewoon in je :) het probleem bij mij was idd dat ik mn inspiratie nogal eens verloor. Maar zogauw er een opdracht aan vast zit, kom ik wel los. Anders laat je iemand een opdracht voor je verzinnen? Iets waarbij je wat verder nadenkt ;)

Hmm.
Ik voelde mij eigenlijk de gehele zomer nogal down, en heb wel veel getekend, maar niveau was behoorlijk minder dan wat ik doorgaans produceer. Shit dus.
Maar omdat ik een niet-creabea studie ging doen ( waar ik nu al geen hol meer aan vind, en besloten heb om van af te gaan) en ik toch iets met mn tekeningetjes wilde doen ben ik op schilderles gegaan.

Nou.
Ik kwam daar vandaan...en BOEM; al mijn depressiviteit was weg>

INSPIRATIONE, hell yeah!

Dus, mss ideetje? Het is geen achterlijk truttige cursus aquarelleren ofzo, gewoon lessen die volgt bij een kunstenaar ( in mijn geval nares). Ik vind het heel tof, je leert er veel en het is ook veel relaxter dan de tekenlessen die je op de middelbare school krijgt ofzo.

het is soms best vermoeiend een creatieve opleiding te doen, en ik heb vorig jaar ook een paar maanden geen zin meer gehad, mede omdat ik echt even genoeg had van al die creativiteit.
vanaf mn 11e wist ik al dat ik naar de kunstacademie wou, en ik heb ook nooit ergens anders naar gekeken dan dat, ik ging in den bosch op de academie, wat zwaar tegenviel, en na een half jaar was ik weg. daarna ebn ik docentenopleiding gaan doen, omdat ik niet zelf de hele tijd creatief bezig wou zijn. maar zelfs hier ebn je zoveel met je eigen creatieve werk bezig. ik maak deze opleiding wel af, omdat ik graag docent wil worden. maar ik vind het aantal craetieve vakken veel te hoog om het nog echt leuk te vinden.....theorievakken zijn dan echt veel fijner om te hebben.

Rofl.