In memoriam
 

In memoriam

In het schijnsel van de zon
overgoten blauw-witte hemel
ligt omkranst een lelijkbleek gelaat.
Bevlekt, maar (nog) onbeschreven.

Kijkend naar de he(me)l, voel ik
woorden rollen over mijn wallen,
opnieuw stormen naar m'n gelaat,
een spoor van herinnering lallen
in de kno(o)p van een lijkwaad.
Plichtig begraven in m'n binnenzak.

Pittig stukje werk:), daar houd ik wel van!. Ik moet zeggen dat het mij moeite kost om het vloeiend te lezen. Inhoudelijk denk ik er nog even over na. Orgineel is het zeker en dat zie ik graag.

Woordspelingen zijn oogstrelend en absoluut favoriet!

En meer hoef ik daar ook niet over te zeggen :)!

erg mooi maar zou je neit 2 varianten maken zodat je die haakjes weg kan laten dat leest moeiijk

Nee dat is net het leuke :) Die haakjes doen je ff stil staan! Het speelse element.

Ja, na een paar keer lezen snap ik hem. Sterk beschreven, heel apart en absoluut erg literair (y).

Ik vind 'm écht mooi (y)

Heel erg bedankt allemaal! :)