zwanger
 

Ik heb vorige week een zwangerschapstest gedaan en de uitslag was positief . Toen ben ik meteen naar de huisarts gegaan en deze zei dat ik al 10 weken zwanger ben . ook al was het niet gepland, ik vind niet dat ik het recht heb om dit zomaar te beeindigen. dus abortus is voor mij geen optie , en ook niet wat ik wil.

zijn er hier meisjes die zwanger zijn, of zijn geweest.
ik ben benieuwd hoe jullie dit ervaren (hebben).

Mmm nee niet meegemaakt.

Hoe reageert je vriend? Studeer je nog? Wat zijn je toekomstplannen dan?
Ik denk dat er toch serieus over moet nagedacht worden, niet?
Wil je het echt houden? Of denk je aan een eventuele adoptie ofzo...?

Voor mijn vriend en mij zat dit niet in de planning, dus hij schrok wel even . Maar we hebben het er heel lang over gehad en hebben besloten dat we het toch willen houden. Ik zit nu in mijn examenjaar (havo), en ik had natuurlijk hele andere toekomstplannen , maar die zal ik nou gewoon aan moeten passen.Mijn vriend is 25 en heeft een vaste baan met een goed inkomen , dus financieel is er geen probleem. Mijn leven zal alleen even anders gaan als ik in eerste instantie verwacht had . Maar er zijn wel ergere dingen te bedenken waardoor je leven drastisch zou kunnen veranderen. Het is nou eenmaal zo en we moeten er maar het beste van maken.

Hmm, knap hoor om er voor te kiezen het kindje te houden (y). Ik zou er nu niet aan moeten denken, al zou ik wel dezelfde keuze als jou maken.

Maar ik kan je helaas dus geen advies of ervaringen vertellen. Ik ben wel heel blij voor je dat jouw vriend er zo op reageert en dat hij al een vast inkomen heeft, want dat scheelt al een heel stuk. Zo sta je er in ieder geval niet alleen voor. Maar als je nu al 10 weken zwanger bent, kun je dit jaar dus geen examen doen vrees ik? Weet je al hoe je dat verder wil gaan doen? En hoe reageren jouw ouders erop?

Nouja, iig veel succes de komende tijd, heb echt bewondering voor je!

nee dat examen zal inderdaad niet gaan lukken dit jaar . Daar zit ik ook wel mee en ik weet nog niet hoe ik dit op kan lossen. als ik het examen niet kan doen betekend dat dus eigenlijk dat ik het jaar over moet doen.Maar dat lijkt me ook wel lastig aangezien ik er ook niet achter sta een kindje iedere dag ergens heen te brengen zodat ik naar school kan .

Mijn ouders waren er eerst natuurlijk niet zo positief over , maar sinds ik ze uitgelegd heb hoe ik tegenover abortus sta zijn ze het langzaamaan gaan accepteren. Het is natuurlijk nog niet helemaal goed tot ons doorgedrongen, we weten het nog maar 6 dagen .Maar we hebben er met zijn zessen ( zijn ouders, mijn ouders, wijzelf) heel veel over gepraat en met zijn allen besloten dat dit gewoon het beste is .

en ik vind jou reactie echt heel lief , want ook al weet ik dat dit het beste is , het is nog wel moeilijk.

Ik heb jou topic eergisteren al doorgelezen, en ik snapte ook wel dat je het hebt laten aborteren. Je twijfelde heel erg , maar als jij denkt dat je dat kindje niet had kunnen geven wat je het gunde, was het toch het beste . Maar ik weet gewoon dat ik een abortus niet aan zou kunnen, zoiets is gewoon heel zwaar.

bedankt , en jij ook nog heel veel succes (ik weet niet of je er al overheen bent , of nog steeds bezig met het verwerken )

Hallo ik ben hanne Thys ben nu 20 en heb een zoon van 13 maanden als je eens wil babbelen.
Hannethys@hotmail.com

ey
tklinkt misschien een beetje stom in deze situatie, tis heel lastig dat je je plannen om moet gooien maar een kindje krijgen is toch hartstikke mooi??

Dat vind ik ook :)
Alleen zou het misschien beter zijn geweest als ik iets ouder was , en mijn school normaal af had kunnen ronden.
Maar het is gebeurd en ik word er steeds gelukkiger mee .

Veel succes er mee :)
En je kunt 5havo thuis doen, via NTI of LOI. Dan heb je toch een einddiploma :). Er zijn ook HBO-opleidingen die je thuis kunt doen.

Veel succes, erg goed dat je zo'n moeilijke beslissing kan nemen (je moet wel, maar het lijkt me nog vreselijk lastig). Zoals sarah al zei lijkt het me wel handig om in ieder geval je Havo af te maken zodat je in ieder geval een diploma hebt (en dat kan op verschillende manieren), dan kun je bijvoorbeeld een thuisstudie doen maar je kan ook kijken of je weer naar school kan als je kindje wat ouder is en zelf ook naar school gaat

Ik vind het goed van je dat je gekozen hebt om het kindje te houden. Ik denk dat ik eigenlijk dezelfde keuze om dezelfde redenen zou maken :)

Als je dit jaar je school niet haalt zou je het (zoals Sarah al aangeeft) via NTI kunnen doen, maar je kunt ook sprinthavo doen. Dat is eigenlijk de laatste 2 jaar, maar als je havo 4 al gehaald hebt en havo 5 ook al een keer hebt gedaan krijg je heel veel vrijstelling waardoor je niet zoveel meer op school zit.

Fijn ook dat jullie gezien je vriend zijn baan, de mogelijkheid hebben om het kindje op een redelijk normale manier op te voeden. Succes :)

Wow, respect:)
Ik zou t nooit houden zelf. Alhoewel het wel een lastige situatie zou worden voor me. Voorlopig zit ik echt niet aan kinderen te denken. Maar als ik denk aan zo'n klein hummeltje, dan heb ik echt respect voor je. Ze zijn zo lief!

Wat ik ook heel dapper vind is dat je je school er voor op wilt geven. Je wilt het kind een goede rustige geboorte gunnen en daar heb ik echt respect voor!

Veel succes de komende 6,5 maanden!:)

Wat een knap besluit, echt heel sterk.
Heel veel succes!

Echt bedankt want door wat jullie allemaal zeiden weet ik dat ik de goede keuze heb gemaakt , en dat mijn diploma er heus wel zal komen. dan is het maar jammer dat ik mijn school niet normaal af kan maken , er zijn ook nog andere manieren .

Je verneukt je eigen leven. Echt zonde en stom.

Ik zou het meteen aborteren. Het is ook niet goed voor het kind.

JIJ mag er zo over denken ,
maar ik vind niet dat ik mijn leven ""verneuk'''',
ik verrijk mijn leven juist ..

argumentatie? :rolleyes:


ontopic: Enkel jij en je vriend kunnen weten wat het beste is, dus als jullie beslissen het kind te houden, zal dat vast ook de beste beslissing zijn.
Veel succes, en hou ons op de hoogte :) Ik hou van kleine drummels :)

Ik denk dat je ongelijk zal hebben.

Je opleiding is echt belangrijk voor je toekomst. Stel dat het mis gaat tussen jou en hem zit je EN met een kind opschadeld zonder vader EN je zit zonder opleiding. Hoe wil je dat kind dan gaan verzorgen. Van die astronomische alimentatie zeker.

Bovendien ben je nog jong, kans is vrij groot dat je niet volwassen genoeg bent en daarnaast is vrijheid toch echt superfijn op die leeftijd. Je mist een heel mooi gedeelte van je leven. Later is een kind leuk, maar je kan niet dezelfde plezier hebben op latere leeftijd als je nu hebt. Ik hoor ook altijd mensen dat de beste tijd hun jeugd / studeren was.

Het is echt een stomme keuze. Je kan gelijk krijgen en het kan een hele goede keuze blijken maar die kans is echt KLEIN.

Nee is echt onzin. Dat weet je niet.

Je weet nooit of het zal werken. Er zijn zoveel echtscheidingen. Denk je echt dat die mensen bij het trouwen allemaal dachten dat het niet zou gaan werken?

Vraagje:

Hoe komt het dat je er na 10 weken pas achterkomt?

Verder heel erg veel succes natuurlijk, mijn keus (en die van mijn vriendin) zou het niet zijn, maar ik vind het wel erg knap!

Ik heb respect voor de manier waarop ze achter haar principes staat maar ik vind het jammer dat ze niet inziet dat dit gigantisch verkeerd kan uitpakken en ik vind het een slecht principe want een kind aborteren is echt niet erg. Er leeft nog niks.

nOpe___

niet meegemaakt..
maar ik vind het knap van je dat je het niet weg laat halen (y)

Dat bedoel ik inderdaad ook. Knap van haar dat ze er zo voor durft te gaan maar als je het mij vraagt is een abortus niets ergs. Mijn vriendin en ik zijn het er unaniem over eens dat als er bij ons een foutje gebeurd dat het gelijk in de stofzuiger gaat (even grof gezegd :)). Nu zie ik al weer mensen denken 'ja maar je vriendin gaat dan moedergevoelens krijgen'. Maar gelukkig heb ik een erg rationeel denkende vriendin dus dat zit wel goed.

Omdat ik er helemaal niks van gemerkt heb ,
en aangezien ik al heel onregelmatig ongesteld werd
keek ik er niet raar van op dat ik al 7/8 weken niet ongesteld was geworden , maar na tien weken begon ik me toch wel zorgen te maken en heb ik een test gekocht .

Geniet van je jeugd. Er zijn genoeg kinderen op deze wereld en neem ze wanneer je gesettled bent. Heb je iets waar je volledig je op kan focusen zonder regrets.

Ja dat zeg ik ;).

Ik kan overal wel zo negatief over gaan denken, maarf daar schiet ik ook weinig mee op.
En tuurlijk is er een kans dat er wat misgaat tussen hem en mij, maar als je daar al vanuit gaat waarom zou je dan ooit nog aan een relatie gaan beginnen ?
En jij denkt misschien dat er geen kans van slagen is , maar gelukkig kan ik van veel dingen ook nog de Postieve kant zien.
En ik ben dit topic ook niet begonnen om te horen of ik het moet laten aborteren of niet , want die keuze was al gemaakt.

[QUOTE]Muzzle schreef op 16-09-2004 @ 20:08 :
dat het gelijk in de stofzuiger gaat (even grof gezegd :)).

wat heb je dat kut beschreven zeg!!

Ik vind het super dat je het kindje houd, jullie hebben zelf het " foutje'begaan, en jullie staan in voor de gevolgen, precies zoals ik het ook zou doen. Heel veel succes en liefde gewenst, en laat je af en toe eens weten hoe het met je gaat?

liefs T.S

Tuurlijk doe ik dat :)

Een kind ter wereld brengen is nooit verkeerd.

Zeker wel. Stel dat ik weet dat mijn baby 95% kans heeft om een ernstige aandoening te ontwikkelen waardoor hij nooit normaal zal kunnen functioneren en nooit gelukkig zal kunnen worden. IS dat dan juist?

Daarnaast vind ik het ook onjuist om een kind op de wereld te brengen als de kans vrij groot is dat het geen 'good upbringing' kan garanderen.

We hebben het hier mooi wel over kinderen he, niet over kindersurprise eieren die je openmaakt.

Negatief? Dit is realistisch schat. Niks negatief. Als je de statistieken bekijkt is dit het meest plausibele scenario en het jammere is dat je nog zo jong bent en onervaren en er dus echt geen garantie is dat het zal gaan werken ook al denk je van wel.

Ik weet zeker dat het grootste gedeelte van de relaties die ik zal gaan beginnen mis zal lopen. Ik heb relaties gehad en dan was ik zielsgelukkig alleen het ging toch mis. Maar ik denk ook dat ik (op latere leeftijd) een meisje zal vinden waarmee het hopelijk echt lang goed zal gaan zoals bij mijn ouders. Maar dit gebeurt echt niet nu ik nog zo jong ben denk ik.

Geloof me, in dit soort situaties heeft pessimisme geen zin en optimisme ook niet. Slechts realisme en jij bent ALLES behalve realistisch.

De keuze dat je niet gaat aborten is gemaakt en ik vind het echt achterlijk. Je kan me nu een eikel vinden dat ik dit vindt maar dit is niks persoonlijks en ik probeer alleen je de andere kant te laten zien.

Ik zeg niet dat er GEEN kans is dat het zal lukken, maar die kans is echt klein en als het lukt geef je zoveel weg voor een principe dat nergens op slaat. Maar sinds je dat domme principe hebt, zal aborteren je waarschijnlijk enorm ongelukkig maken en dan is dat ook de juiste keus niet.

Weten jullie mannen hoe ingrijpend een abortus kan zijn? Nee? Hou dan je mond, want een abortus kan ook heel je toekomst verneuken:)

Jullie mannen... krijgen we dat weer. Hou je mond aub wij kunnen dat net zo goed weten als een vrouw die het nooit gehad heeft.

Dan vind jij dat maar achterlijk. Wat ik behoorlijk achterlijk vind is dat je blijkbaar denkt dat jij beter weet wat dat meisje aan haar kind kan geven. Monsieur "ik weet meer over haar leven dan zijzelf"

En geloof mij; er zijn echt veel mensen die op jonge leeftijd een kind hebben gekregen, en van degene die ik ken, is er nooit iets misgegaan.

Natuurlijk is er een kans dat ales fout loopt, maar dat heb je evengoed bij een 35 jarige. Zowiezo.

Trouwens; Als zij, haar vriend, en de beide ouders (dus 4 volwassenen, excuseer 5, want haar vriend is 25) erover hebben gepraat en er van overtuigd zijn dat dat de beste oplossing is, dan is jou mening daar tegenover niets. (of laat ik het op jou manier doen; belachelijk, achterlijk,...)

Nee, ik zeg niet dat ik meer weet over haar leven dan zijzelf. Ik zeg dat de kans dat het mis zal gaan en ze spijt zal hebben vrij groot is. Maar hierbij houd ik geen rekening met hoe sterk dat gevoel tegen abortus is. Zoals ik al eerder gezegd heb: Als dat sterk genoeg is, dan is dit de enige juiste keuze die ze kan maken. Maar dan alsnog blijf ik erbij dat het geen goed principe is. Ik heb soms ook principes die onhandig zijn, maar toch volg ik ze.

De kans is groter dat het misgaat op jonge leeftijd dan als je ouder bent. En ik ken geen mensen waarbij het goed gegaan is.

Nee. Dat is niet waar. Haar ouders steunen haar omdat ze begrijpen dat zij absoluut tegen abortus is. Hun initiele stance was voor abortus als je het verhaal goed gelezen hebt. Ze heeft dus goede ouders die niet blijven afkraken maar op een gegeven moment belsuiten: Ok dan steunen we haar maar want dit is echt wat zij wil.

Laat de statistieken daarvan maar eens zien.

En bovendien, hoe wil jij 'misgaan' definiëren?

de moeder van mijn vriend was ook zeventien toen ze zwanger werd van hem, zijn vader was twintig of eenentwintig, en zij hebben hem fantastisch grootgebracht, én het is nog steeds een pràchtig koppel, waar de liefde gewoon vanaf druipt (jaja, na 25 jaar!) ...

als jullie zeker zijn van jullie relatie en jullie dit kindje met alle liefde die in jullie zit willen grootbrengen, dan hebben jullie mijn zegen (niet dat jullie die nodig hebben ofzo ;) :p ), want in tegenstelling tot bepaalde andere personen ben ik ervan overtuigd dat het wel eens heel erg goed zou kunnen aflopen.


succes meid, en geniet van je zwangerschap!

Ga jij lekker terug naar je feministische clubje.

Maarten mekkert hier ook over de mogelijkheid dat haar vriend haar verlaat en is er van overtuigd dat ze het zonder hem niet redt. Wat een onzin. Ze heeft zo te zien ook nog de steun van haar (en zijn) ouders en daarnaast zal hij alimentatie moeten betalen. Ik weet niet hoe de ouders van haar vriend reageren als hij haar in de steek laat, maar ik kan me zo voorstellen dat ze haar kind dan nogsteeds zullen willen helpen.

Daarnaast vraagt ze niet om je mening over of ze nou wel of niet abortus moet laten plegen, die beslissing heeft ze al genomen. Respecteer haar keuze gewoon.

Ik heb geen zin om ze op te zoeken, maar iedereen weet dat het aantal echtscheidingen e.d. gigantisch toegenomen is.. en ik durf mijn hand er voor in het vuur te steken dat dit getal onder mensen die jong samen zijn echt niet kleiner is. In tegendeel.

Ik zie het niet als iets positiefs als een koppel uit elkaar gaat. Hoor vaak genoeg verhalen van kinderen die er enorm veel schade aan ondervonden hebben. Daarnaast is de kans groter dat er financieel iets misgaat aangezien mevrouw niet echt een opleiding heeft.

Ik vind dat het misgaat omdat je je eigen jeugd overslaat. Je zit altijd met dat kind, dat toch een brok aan je been is als je nog jong en dynamisch bent. Ik zou er nie taan moeten denken om altijd iets te moeten regelen als ik uitga of ff snel op vakantie wil of whatever.

Het haalt een hoop dynamiek uit je leven weg, die juist zo fijn is als je nog jong en onbezonnen bent.

Als je het over mij hebt, leer lezen want ik zeg niet dat het niet goed kan gaan.

Sommige vrouwen hebben echt moeite met rationeel denken zeg.. jezus.

Tuurlijk zullen ze haar helpen, maar is dat ideaal? Je geeft er zo veel voor op.

Denk je dat het fijn voor die ouders is? Leuk nog een kind. Als ze nog meer kinderen wouden hadden ze waarschijnlijk er nog meer genomen.

Ik respecteer haar keuze niet, dat is mijn goed recht. Anders moet ze maar geen thread starten.

Dat is het niet. Vrouwen denken weliswaar misschien minder rationeel dan mannen, dat wil niet zeggen dat ze het niet kúnnen... Dat is van toepassing op een heleboel dingen die jij zegt. Je roept maar wat over dat het niet goed kan gaan, zonder enige fatsoenlijke onderbouwing. Noem je dat rationeel?

Nee, denk eens.

Ik zeg nie tdat het NIET goed kan gaan. LEER LEZEN

Ik word echt pissed hiervan. JEzus. Lezen is toch nie tzo moeilijk?

Ik zeg dat de kans GROTER is. Luister. Ik spreek dus over een KANS. De KANS is GROTER dat het misgaat.

Het KAN goedgaan, maar als je een keuze maakt lijkt het mij dat het beter is dat je rekening houdt met het most likely scenario.

Het kan perfect gaan! Maar ik zou dit nooit doen persoonlijk.

Ik ben hier niet haar aan het afkraken. De meeste mensen zien dit verkeerd. Stel dat ik haar in het echt zou kennen en ze zou een goede vriendin zijn zou ik EXACT hetzelfde zeggen. Ik zou weliswaar wat subtieler zijn en rekening houden met hoe zij in elkaar zit, maar de essentie zou hetzelfde zijn.

Een vriend van mij die gaat op 18 jarige leeftijd trouwen, en ik heb hem ook voor gek verklaard. Hij kent haar nog een paar maanden enzo... het kan goed gaan maar je kan beter gewoon paar jaar relatie hebben dan kan je ook makkelijker weer loskoppelen en is het niet zo wetmatig verbonden. De kans is groot dat het niet blijvend zal zijn.

Overigens denk ik dat vrouwen even rationeel kunnen denken als mannen, maar soms dan blijven ze in dat emotionele denkwereldje hangen.

Ik denk dat jij moet leren lezen. En bovendien bevalt de toon waarop je nu praat (typt), me niet, dus ik lees je reply niet.

Ok..

Dan doe je dat niet interesseert me geen fuck.

De bottomline was dat je niet gesnapt hebt wat ik duidelijk probeerde te maken en dus onterechte verwijten maakt.