Zachte zomeravond
 

sorry Mutant, ben bang dat dit wat minder jouw stijl is :) maar tis toch iets dat ik schrijven móest.

Zachte zomeravond

En zie daar de zon
poëtisch ondergaan
terwijl de gestaag
golvende zee ontwaakt.

Hoor je hoe de wind
rustig door je hoofd ruist?
Zoals de schelp die eenzaam
op het strand is achtergelaten,
als vergeten speelgoed
van de spelende zee.

Voel je de zindering
van een zwoele zomeravond?
Zie je de sterren knipogen
naar jouw voorzichtig helend hart?

Groet de opkomende maan
en dank haar voor de nacht,
voor de sterren, de wind en alles
wat zojuist jouw hart heeft verzacht.

Is idd weer iets waar ik minder om sta te springen. Mooi daar niet van, maar het reikt bij mij niet ver :).

het is wel mooi, de thematiek spreekt me aan.
Verder... heb ik niet veel te zeggen.

De thematiek spreekt mij ook aan, inderdaad. Bovendien vind ik de vraagstelling mooi.

Maar wat ik nog het leukste vond, is dat je 'gestaag' gebruikt, áltijd als ik dat woord, in welk verband dan ook, lees, moet ik denk aan de zin 'Terwijl de tijd gestaag en nooit verand'ren zal'. Prachtig, dat gedicht kan ik zo vaak lezen.

Dus mijn mening is beïnvloedt als ik zeg dat ik genoten heb van je gedicht ;). :)