Verhaaltje
Het was koud buiten. Ik kwam binnen via haar raam. Ze was er niet. Het licht was wel aan, en het bed lag opengeslagen. Dat kwam mooi uit. Waarschijnlijk ging ze dan net slapen. Ik hoorde haar aankomen en verstopte me snel in een hoekje. Wat had ik een voorpret toen ze de deur open deed. Ze zag me niet, en ging in bed liggen. Ik bleef geluidloos, hoorde haar het licht uitdoen. Toen ik zeker wist dat ze sliep, kwam ik voorzichtig dichterbij. Ik hoopte dat ze me niet hoorde. Van bovenaf keek ik naar haar. Oh, wat was ze mooi en wat verlangde ik naar haar. Plotseling bewoog ze haar arm; ik schrok en ging naar achteren. Gelukkig, ze sliep nog. Ik kwam weer dichterbij, vlakbij haar gezicht. Ik tastte haar hele lichaam af totdat ik bij haar nek kwam. Ik hoorde haar zachte ademhaling en beet zachtjes in haar nek. Ze reageerde niet. Ik ging weer een stukje terug en keek toe. Maar ik kon het niet laten. Ik deed het nog een keertje. Ze werd wakker. Ze schoot overeind, knipte het licht aan, en keek me recht in de ogen. Ik was de lul. Ik probeerde zo snel mogelijk terug te komen naar het raam, maar ze zat al achter me aan en wou me slaan. Gelukkig was ik eerder buiten dan zij me kon raken. Ik maakte dat ik weg kwam.
Het leven van een mug gaat niet altijd over rozen.
|
