Waag het niet...(klein gedichtje..somber)
 

Je beloofde m'n hand te pakken,
wanneer ik 'm stak.
Dus waag het niet me te laten hangen
zo hoog boven me eigen verdriet.

Je hebt me kunnen breken,
nog voor ik iets was.
dus zal je in de toekomst
kunnen bloeien in mijn hoofd.

-mocht die er ooit nog komen-

Nee laat me hier niet hangen,
en help me.
Alsjeblieft.

--


Net snel in elkaar geflanst, weet niet of ik 't nog écht uit ga werken of gewoon zo laten. Het schetst aardig hoe ik me voel op sommige momenten, dus gemeend is het wel :).

Zeg wat je er van vind.

Ik vind hem mooi!

xxx Annika

Dankje :) Kan je ook meer toelichting geven?

Ik vind het niet zo goed lezen, vind de regels vaak wat te kort waardoor ze zo abrupt stoppen telkens, ik lees de regels dus niet vloeiend aan één stuk door. Als ik jou was zou ik nog eens naar het metrum kijken :).

Een ander puntje van kritiek, de spelfouten:
- in de tweede regel, 'waneer ik 'm UIT stak/ uitreikte' imo
- in de vierde regel, 'MIJN eigen verdriet'

Ik vind dat er wel kracht uit het gedicht spreekt, de ik-persoon is vrij vastberaden ondanks die onzekerheid, zo lijkt het, en dat spreekt me wel aan (y).

Nieuw pc zonder WORD dus zonder spellingscontrole _o_ (Hoezo lui, ik weet het) en ik zal nog eens kijken naar het metrum :)