Het regent Ideeen
 

Daar ligt hij dan op zijn kamer zonder inspiratie.
Fantasieen genoeg, maar aan woorden gebrek,
als wolken zitten ze opgestapeld in zijn hoofd
en het wil maar niet gaan regenen.

Dan kon hij de druppels vangen in zijn emmer
en de boodschappen uit zijn gedachten lezen.
Nu spreken zij onderling echter een geheimtaal,
die hem volkomen onbekend is.

In zijn dromen plagen ze hem voortdurend
maar als hij ontwaakt, vergeet hij de woorden.
De zinnen slechts raadsels zonder oplossing
totdat de donderslagen zullen slaan

Dan regent het zijn ideeen vele hele dagen lang,
hij schrijft totdat zijn fysieke conditie hem stopt.
Hij weet dat deze moesson gevolgd zal worden
door opnieuw eindeloze droogte.

:cool:

Ik vind het vooral knap hoe je met zoveel woorden toch een heel rustig en 'stil' gedicht kunt schrijven. :)

Leest heel erg lekker weg, knap geschreven, rustig inderdaad, maar toch ook niet saai. Herkenbaar en op een bepaalde manier raakt het me ook wel. Goed gedaan.

Ja, ik sluit mij in zijn gehaal aan bij lovetear (ik ben moe, vergeef me voor mijn ernstig korte commentaar :o).

Het doet me denken aan een zin die vandaag in me opkwam: 'En ik wilde dat ik al mijn gesproken woorden had opgeschreven, om ze later nog eens in te zien. Zou geluk te lezen zijn?'

Dankjewel..... Knap dat jullie de rust erin gevonden hebben, dat was juist ook wat ik erin wilde leggen.

(gaat volgende week lekker vakantie vieren, morgen weg :D)

Ja, gewoon heel erg fijn om te lezen :) En zeker herkenbaar!