Dichters liegen de waarheid
 

Dichters liegen de waarheid

Serieus probeer ik je aandacht
langzaam, maar terecht te winnen
Ik wil je spreken, wil je horen
en het liefste nog in hele zinnen

Maar een lege fles drank in je hand
ontmoedigd langzaam toch mijn wil
Teneergeslagen kijk ik naar de grond
diep teleurgesteld, nog net zo stil

Contactgestoord, is mij jarenlang verteld
diepbedroefd heb ik toen steeds gezwegen
Maar nu mijn volwassenheid jou inhaalt
heb ik het besef alsnog gekregen;

- Dichters liegen de waarheid -

Gave slotzin! :cool:

verteld. Verder: geen commentaar. :)

sluit me an bij anneee.. heel goed en zeker die slotzin!

Ja, ik denk dat je wel een punt hebt met 'dichter liegen de waarheid'. Waar komt dat zinnetje nu toch ook alweer vandaan, ik heb het vaker gehoord en in een boek gelezen. Toen heb ik dat voor altijd onthouden en min of meer met mezelf afgesproken niet meer te vergeten van wie het afkomstig was.

Natuurlijk is het toeval hoor, dat je dit zinnetje nu schrijft (want als het goed is bedenken er nog een heleboel andere mensen hetzelfde), maar ik kan er gewoon even niet tegen dat ik niet meer weet waar ik dit eerder ben tegengekomen :D.

Heerlijk metrum zoals altijd, btw.

Ojee :o hoop niet dat je mij gaat beschuldigen van Plagiaat? Heb het totaal niet geweten, maar ben nu ook nieuwsgierig waar het vandaan komt. Laat je het weten, wanneer je het zelf weer weet? :confused:

Grtjs.

Bertus Aafjes? :)

Bron 1
Bron 2

Ik heb niks van hem gelezen ofzo, maar als je hier kijkt moet het 'm bijna wel zijn, nietwaar? :p

Neen natuurlijk niet, ik vond het juist zo leuk dat jij ook met deze zin kwam (ik wilde dat ik er zelf op gekomen was), maar dat gaf ik ook al aan door:

Natuurlijk is het toeval hoor, dat je dit zinnetje nu schrijft (want als het goed is bedenken er nog een heleboel andere mensen hetzelfde),

:). Oh, bertus aafjes daar kende ik het niet van btw.

Ik vind 'm geweldig (y) Het hele gedicht, en die slotzin maakt 't gewoon helemaal af :)