Ik maak mezelf helemaal gek
 

Ik ben nogal jaloers, dat is zo gekomen door een aantal redenen waar ik jullie niet mee zal vermoeien. Nu is mijn relatie van twee jaar vorige week zondag op de klippen gelopen, waar ik het heel moeilijk mee heb. Die zondagmiddag hebben we nog lang gepraat, en toen zei ik ook dat ik het niet leuk zou vinden als hij na een paar weken al een nieuwe vriendin zou hebben. Toen zei hij niks. Dus ik vroeg of hij al iemand op het oog had. Hij zei: "nou, niet echt op het oog, maar er is wel een meisje waar ik goed mee gepraat heb. Ach nee, het zou toch al niks worden want ze rookt." Dat meisje had hij ontmoet tijdens de feestweek bij hem in het dorp. Ik vond het natuurlijk niet zo leuk, want blijkbaar vond hij haar toch wel leuk behalve dat roken dan.

Oké, verder niet meer zo over haar nagedacht. Afgelopen zaterdag is hij uitgeweest en heel aangeschoten geworden, terwijl ik dacht dat ze gewoon bij iemand thuis gezellig zouden bijkletsen etc. Toen hij dat smste was het voor mij een klap in m'n gezicht, want ik realiseer me best dat hij nu alles mag uitspoken met wie dan ook, en dat ik geen recht van spreken heb, bovendien ga ik zelf ook uit. Eén probleempje, ik kan de gedachte niet verdragen dat hij een ander meisje aan het versieren is en/of zoent.

Nu had ik hem net aan de telefoon, en hij is nu drie keer donderdags wezen zwemmen, ik dacht met alleen een paar vrienden. Blijkt dat meisje van het dorpsfeest er ook telkens bij te zijn! :s Weer een klap in mijn gezicht. Ik kan de gedachte namelijk al helemáál niet verdragen dat hij elke donderdag een meisje spreekt, en ik bikini ziet die hij blijkbaar wel leuk vindt, zo vlak nadat het uit is tussen ons.

Beelden van hem met allemaal (mooie) meisjes spoken constant door mijn hoofd, en maken me helemaal gek. :( Ik weet niet meer wat ik ermee aanmoet en ben op deze manier ook telkens in tranen nadat ik hem gesproken heb. Maar ik wil ook niet níet bellen, want ik vind het toch ook fijn om hem weer te spreken...

Als ik onder andere mensen ben, gaat het het beste, maar ik kan niet constant bij anderen op hun lip gaan zitten. En ik ben ook niet iemand die zoveel vrienden heeft dat ik elke avond bij iemand anders op bezoek kan. Wie heeft raad voor mij???!! (behalve: zie hem niet meer, spreek hem niet meer, want daar ben ik nu nog niet aan toe)

je moet zo denken: boeiuh
je kan het toch niet tegenhouden, focus je op andere dingen. ook al is het wat stijlloos van hem..

Zorg er voor dat je niets meer van hem te weten komt. Dát hij gaat zwemmen, met wie hij gaat zwemmen, dat hij gaat stappen. Laat hem los, en alles wat met hem te maken heeft. Het zal even moeilijk zijn, natuurlijk na 2 jaar, maar als je het probeert moet het lukken. En mss zal dat je helpen die kwellende gedachtes van meisjes in zijn buurt los te laten.

Sterkte :)

Goed advies! Werkte bij mij ook heel erg goed. Doordat mij ex en ik veel gemeenschappelijke vrienden hebben kwam het vaak voor dat ik van alles hoorde over hem, helemaal niet leuk dus. Gewoon gezegd dat ik niet meer over hem wilde praten. Heb je ook niets om je gek over te maken.

Hee, ik herken veel in je verhaal.

Ik heb zelf dan 15 maanden verkering gehad en toen het uitging kon ik er absoluut niet aan denken om hem met een ander meisje te zien. Al stonden ze gewoon samen te praten ofzo. Heb er ook een hele lange tijd mee gezeten. En ik wist ook niet wat ik moest doen.

Ik heb afstand genomen van hem. Geprobeerd me aandacht op andere dingen te richten. Me op school te richten en met vriendinnen wat dingen doen (ik heb zelf ook niet echt veel vrienden), maar zorgde er toch voor dat ik zo af en toe wat te doen had. En na een tijdje ga je toch weer eens rondkijken wat er nog meer rondloopt op dit wereldje.

Nu eindelijk ben ik op het punt dat het me totaal niets meer doet. Al heeft ie nu drie vriendinnen, het boeit mij niets, bij wijze van dan.
Er gaat wel een hele lange tijd overheen, dat moet ik wel zeggen. Tenminste, bij mij dan. Misschien gebeurt dat ook bij jou, maar echt waar; je komt er overheen. Als je maar genoeg afleiding zoekt en zo min mogelijk contact met hem blijft houden. Dan wordt het gevoel gewoon minder.

Liefs,
Silvie.

Het gebruikelijke recept:

1. Alle contact met je ex verbreken.
2. Drugs.
3. Seks.

Meer dan een half jaar geleden hebben mijn ex en ik onze relatie verbroken na 14 maanden. En nog steeds ben ik er niet overheen :( Ook ik vind het heel erg moeilijk die ideeen. Hij zei altijd dat hij geen goede vriend was en geloofde dat heilig en hij dacht dat hij me niet gelukkig maakte etc etc.. Ook zei hij dat ie niet aan een relatie toe was. Nu is er een meisje wat hij wel leuk vindt en ik voel me heel erg (n).... Vooral omdat hij juist weer heel lief en aardig tegen me doet, me dingen heeft verteld die heel persoonlijk zijn over toen het net uit was, en stiekem had ik daardoor weer een klein beetje hoop gekregen.
Een vriend van ons zei: hij pakt zn kans wel hoor. hij is heel erg in trek weet je..
Ja, alsof ik dat niet weet! Dat is nl allemaal sinds onze relatie. Opeens zagen de meisjes m staan. Maarja.. Het enige wat ik doe is als ik er mee zit er over praten met mensen die ik vertrouw en voor de rest kan ik niet veel doen. Aan de ene kant wil ik van alles weten over haar en hun, maar aan de andere kant wil ik geen woord horen. Heel moeilijk.
Je hebt er niet veel aan maarja..

Succes en sterkte!

het is natuurlijk zwaar klote dat je relatie uit is want je hebt 2 jaar een geweldige tijd gehad, alles met elkaar gedeeld etc. Dus is het normaal dat het lastig is de ander los te laten. Maar er is gewoon 1 simpel feit, en dat is dat het MOET!

Een van jullie zag geen groen licht meer in de relatie en heeft die nu afgesloten. Hoe erg het ook is, je moet er vrede mee leren hebben. Niemand vraagt aan jou om je gevoelens te blokkeren en niemand wil dat je er binnen 2 weken overheen bent. De een is er sneller overheen dan de ander, vooral omdat ie aangaf dat ie een andere dame leuk vindt.

Het kan gerust maanden duren voordat je liefde voor hem voorbij is. Het is gewoon zwaar om te horen/zien dat je ex een ander zoent, ik weet nog toen onze 3jarige relatie voorbij was, en ik daarna hoorde dat ze op vakantie ene andere jongen had gezoend. Het is gewoon een mes door je hart, maar het moet gewoon, je moet verder. Ik kan enkel het advies meegeven hoe ik erna kijk. Ik heb altijd gezegd dat als mijn ex gelukkig is, dan ben ik gelukkig. Zij geeft aan dat ze heel blij is met haar nieuwe vriend en dat maakt me blij. Tuurlijk speelt het idee of hij wel goed genoeg voor haar zorgt maar dat is normaal. Ik kan gelukkig heel normaal met mijn ex overweg en we zijn gewoon vrienden.

Zo moet jij er ook naar kijken, verwerken hoeft niet meteen, maar wees blij dat je ex zich gelukkig voelt, ook al ben jij niet de persoon die dat veroorzaakt. Je kan jezelf natuurlijk ook afvragen of je het je ex wil aandoen hem bij je te houden met de kennis dat ie zich niet prettig voelt, of hem los te laten met de kennis dat ie zich gelukkig voelt. Hopelijk heb je er iets aan...

Dat denk ik ook, werkte bij mij namelijk ook. Ik had het ook heel erg vlak nadat het uitging met mijn exvriend. Ik heb hem toen als eerst verwijdert (niet geblokkeerd) uit mijn msnlijst, alleen al die msnnaam telkens online zien komen is al niet leuk.
Probeer verder ook geen contact meer met hem te hebben, je zult zien dat je hem steeds meer gaat vergeten. Er moet echt wat tijd over heen gaan.
In mijn geval is het nu zo dat het me echt niet meer kan schelen wat hij doet, en met wie. Ik hoop dat jij dat over een tijdje ook zult krijgen :)

Bedankt voor jullie reacties. :)

Wij hebben het samen uitgemaakt, dus we waren er allebei van overtuigd dat dit het beste was, en ook de enige oplossing. Ik heb dan ook geen hoop dat het weer goed komt, dan zouden de ergernissen en ruzies namelijk meteen weer terug komen en wordt het alleen maar moeilijker. Desondanks was hij altijd ontzettend lief voor me en had ik heel veel steun aan hem. Het rare is dat als het uit is, je ook opeens alleen nog maar denkt aan de leuke dingen die je samen hebt meegemaakt, en aan alle vertrouwde momenten. Maargoed, dat zal er ook wel bij horen. Soms denk ik dat met ruzie uit elkaar gaan makkelijker is, want de momenten dat ik hem spreek zijn heel gezellig en vertrouwd en zou ik niet willen missen. Misschien dat ik over een weekje of wat, meer afstand kan nemen.

In ieder geval ga ik nu 2/3 keer per week sporten 's avonds dus dat scheelt alweer een hoop eenzaam gepieker. :) Ik zal me er maar gewoon doorheen moeten slaan...

Uit je hoofd zetten, zoek zelf mensen waarmee je goed kan praten.

Flauwe grap: misschien heeft ze wel een badpak aan. Veel meisjes vinden zwemmen met zo'n driehoekjes (triangle?) geval nog al onhandig :)

SERIEUS: Tja, rot-situatie. Kijk, als een relatie uitgaat, terwijl je wel nog veel voor elkaar betekend... dan is die ander nog zo speciaal voor je, die wil je niet met een ander zien.
Ikzelf kan gelukkig zeggen: OK, het is uit tussen ons (blijkbaar werkte het niet), ik hoop dat jij (de ander) gelukkig wordt....

Maar ja, ik heb het ook gehad toen ik nog wel verliefd was. En dan is het echt niet makkelijk om zo te redeneren. Want ik wilde haar terug.

STERKTE!

Zo ongeveer.

ja, goed zo! in ieder geval veel sterkte ermee! (y) ;)

Als ik jou was, zou ik op tijd afstand van hem nemen, want voor je het weet komt de klap te hard aan. Ik had ook op tijd afstand moeten nemen, maar ik deed het niet en toen kwam de klap dus extra hard aan. Twee maanden na het verbreken van onze relatie ging mijn ex met een ander. Toen ik het hoorde was dat gevoel zo heftig. Ik was helemaal overstuur en ik kon drie dagen bijna niets eten, omdat ik alsmaar een brok in mijn keel voelde

ik zit zelf al bijna 1 1/2 jaar in dat lastige pakket. Precies hetzelfde alleen van dat mijn ex sinds een paar weken een nieuwe vriend heeft. Dat is echt de grootste klap die je maar kan krijgen. Zo'n klap dat ik impulsief naar het bos ben gereden, haar heb gebeld ruim een uur heb gesproken en ondertussen ook nog 2 keer heb overgegeven. Ik kon het niet hebben. Ik ben ook naar een psycholoog toe gestapt omdat ik mezelf echt helemaal gek heb lopen maken die 1 1/2 jaar. Ik had nogsteeds de hoop dat het goed kwam en die hoop heb ik nogsteeds.

Echt, geloof me, neem afstand van hem, voor je eigen bestwil.
Afstand nemen betekend niet dat je hem nooit meer moet zien of spreken, maar beperk het zodanig dat je jezelf niet in de war loopt te brengen over hem. Het is uit, niets aan te doen. Leef verder! Anders maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Geloof me, bespaar het jezelf, ok?