Het was zaterdag avond. We zaten met zn drieen aan een tafeltje. De muziek stond aardig hard en we schreeuwden om elkaar te kunnen verstaan. Om de beurt haalden we bier. Toen de pooltafel vrij kwam vond iemand het nodig om te gaan poolen. Voor de grap deed ik mee want ik kon het niet. Snel bleek dat niemand het kon en het was in ieder geval leuker dan ik verwacht had.

Zondag werd ik gebeld. Ik nam de telefoon op en hoorde een bekende stem. Enthousiast beanwoordde ik de gene aan de andere kant van de lijn. Maar mijn begroeting werd niet van harte aangenomen. Het gesprek verliep moeizaam en uiteindelijk liepen de tranen over mijn wangen.

Het is vandaag weer een zondag en ik hoop stiekem dat je weer belt. Ik kan niet ophouden te denken aan die zaterdag. We hadden toen precies 1,5 jaar. Daarom leek het ons gezellig om het daar een beetje te vieren. Maar jij had er duidelijk meer plezier in dan ik. Uiteindelijk ben je niet eens bij me blijven slapen.

Ik heb haar gesproken vandaag. Ik heb haar gewoon gebeld, maar waarschijnlijk heeft ze je dat al verteld. Ik was boos en verdrietig, maar vooral verschrikkelijk in de war. Dat is vast de reden dat ik zo tegen haar ben uitgevallen, maar ook omdat zij zo vrolijk klonk. Ik kon me niet meer inhouden en ik kon mijn jaloezie niet meer bedwingen.

Het is vandaag weer zondag en je hebt nog steeds niet gebeld. Alles gaat zo moeizaam de laatste tijd. Ik heb jullie allemaal niet meer gezien. Daar heb ik ook even geen behoefte meer aan. Ik heb een heel angstig gevoel. Want waar kan je nog terrecht als je zelfs je eigen vriend en je beste vriendin niet meer kan vertrouwen...

auw :( mooi stukje..

dank je :)

Gelukkig ni waar gebeurd :D (bij mij dan)

:(

Je zou het alleen nog wat meer moeten uitbreiden..
tis erg harverscheurend.. tzou wel zo'n intro van een film kunnen zijn. mooi!

waauuw..echt mooi..prachtig...*snik*..dramatisch..

Dank jullie :)

Ik wou t niet verder uitbreiden omdat ik bang was dat het saai en langdradig zou worden.. Misschien probeer ik het nog wel eens wat uitgebreider te beschrijven en als ik r dan tevreden mee ben plaats ik het hier wel op scholieren...

:D:D:D
Rupsje

Want waar kan je nog terrecht als je zelfs je eigen vriend en je beste vriendin niet meer kan vertrouwen...

En toen snapte ik t stukje. :) Heel goed gedaan, mn complimenten.

ok, dit vind ik dus echt helemaal goed.

De eerste zin, die alles verklaard en dus essensieel is voor het begrijpen van de hele tekst, achteraan plaatsen. Echt mooi gedaan.
Maar tegelijkertijd geef je aan dat dit niet eens het belangrijkste is voor jou. Meer iets wat je terloops vermeld. Maakt het ontzettend persoonlijk, omdat je de gebeurtenissen verteld zoals jij ze mee hebt gemaakt. (Tenminste daar lijkt het wel op, hoeft natuurlijk niet zo te zijn)

Komt best prof over!

Begon te lezen, vond er niet zoveel aan, scrollde verder naar de reacties, heb t toen toch maar helemaal gelezen :) Het is wel goed, mooie titel en mooi eind, maar het is missch een beetje te saai :confused: Het wordt allemaal zo koeltjes verteld..

Dat het koeltjes lijkt, is waarschijnlijk omdat ik het erg simpel heb gehouden. Het is opzich niet koeltjes (toch?) omdat ik wel laat doorschemeren dat ik er erg mee zit.. (niet dat t egt is gebeurd, maar als...).. Dat het saai is ben ik met je eens.. kben er dan ook niet trots op ofzo , maar sommige dingen neerpennen (typen in dit geval) lucht super op...

voila :D:D rupsje

Daar komt t denk ik door ja, er zitten geen citaten in, veel korte zinnen... maakt het ook wel weer speciaal :)