Zoenen vol met spijt.
 

Als onbegonnen lijnen,
vullen zijn handen het papier.
Glippen de strepen tussen vingers door,
elke letter op z'n tijd.

- Waar haal je het gore lef vandaan om hier te komen -

Met ongezette passen,
dansen zijn benen de liefde.
Zoete woorden worden donker,
elke letter op z'n tijd.

- Verdraaide gedachten, zacht gefluister breekt het glas -

Met elke letter op z'n tijd,
en het eindigt zoals normaal.
De avond gesloten met zachte zinnen
en zoenen vol met spijt.

En donkere woorden worden vergeten,
sijpelen weg door de vingers,
in de klauwen van de tijd.



Nogmaals, heb hier geen word en 't is al laat. Dus geen grondige spellings controle :)

Jeffrey

Vind hem wel leuk, maar niet heel bijzonder.
Maar goed, dat voor de late avond...;)

Grtjs.

:) dankje, 't was al laat idd :o

Het mocht dan wel laat zijn, maar ik vind dit heel mooi, vooral hoe je alles verwoordt. De schuingedrukte regels doorbreken de sfeer, wat me wel aanspreekt. Ook inhoudelijk vind ik dit niet slecht. Ik weet niet of het persoonlijk is, maar dit is ongetwijfeld iets wat wel vaker voorkomt. Daarom vind ik het knap hoe je dit op een originele manier verwoord hebt. (y)

Vind het ook een goed gedicht...mooie sfeerschepping en orginele woordspelingen en contradicties (zie 1e strofe die ik zéér sterk vind)
Alleen twijfel ik een beetje aan de tussenzinnen, ik weet niet goed wat ik erover moet denken. Ze zijn goed gevonden en geven meer achtergrondinfo maar anderzijds vind ik ze érgens een beetje de sfeer verpesten. Laat ik het zo zeggen, de rest is zeer poëtisch en deze zinnen ertussen zijn meer proza. Nu besef ik wel dat die zinnen een reflectie zijn van de realiteit maar toch...heb er een dubbelzinnig gevoel over...

sorry als ik onduidelijk overkom, kan het nogal moeilijk verwoorden

Ik begrijp je hoor ;) Bedankt.