ik kan niet rekenen
 

Ik kan niet goed rekenen maar hoe heet dat eigelijk?'
Als ik bij een kassa bijvoorbeeld geld terug krijg weet ik nie hoeveel


gr laura

Ik betwijfel of dat hier goed staat, op Psychologie. :nono:

Het heet trouwens dyscalculie. :)

Niet goed kunnen rekenen kan dyscalculie zijn, maar dat hoeft echt niet per se. Maar je zou je er wel eens op kunnen laten testen/onderzoeken, wie weet is dat het idd.

Bedoel je dat je niet kunt tellen, of dat je niet kunt optellen, of wat is het probleem? Daar hangt het van af hoe het heet.
Als je het zelf vervelend vindt, en je wilt weten wat je er aan kunt doen, zou je eens kunnen proberen om te laten onderzoeken wat er aan de hand is, en eventueel therapie nemen om het op te lossen.

ja dit heb ik ook.

als ik bv. bij wiskunde of economie een
berekening zie staan kan ik dit niet omzetten
naar mijn gedachten. ik leg die link niet.
dan is het zeg maar een zwart gat.

verder, heb ik dit ook met (wat de topicstarter
ook al zei) met geld teruggeven.
een baantje achter de kassa is voor mij niet
weggelegd, want ook daarmee weet ik gewoon
niet hoeveel i kdan terug moet geven.

het klinkt echt supervreemd ik weet het..
maar, wat is precies de defenitie van dyscalculie ?

a) dom zijn
of
b) je hebt inderdaad een afwijking zoals dyscalculie
of
c) anders

:s

Niet bij iedereen ligt het aan iets als dyscalculie, het kan ook gewoon een gebrek aan inzicht zijn of een laag IQ (wat sommige mensen 'dom zijn' noemen - maar dat zou je dan, denk ik, ook wel aan andere dingen merken, tenzij je alleen een laag performaal IQ hebt, maar goed).

Ja een laag IQ associeer ik met ''dom zijn''. Over de definities van dit soort gevoelige woorden hebben we al vaak genoeg discussies hier op het forum wat mij betreft.

Als je iets 'dom zijn' noemt zul je dergelijke discussies nog (veel) vaker moeten voeren, zowel hier als irl. Maar goed, ik begon geen discussie, ik zei alleen wat/legde iets uit.

nou, er zit wel een bepaalde toon in hoor :P
ik wilde alleen even zeggen dat ik niet deel zou nemen aan een dergelijke discussie en dat we het beter meer ontopic kunnen houden. Wat nu ook een beetje mislukt natuurlijk ;)

Misschien moet je nummers als letters gaan zien :eek:

(slechts een boodschap om de tijd te vullen op school sowwie !)

Ik herken je probleem, ik ben daar vroeger wel voor gestest en bij mij is uit de test gekomen dat ik dyscalculli heb, ik heb alleen nooit geweten dat dat zo heete ik noem het als mensen t vragen altijd dyslexie maar dan voor rekenen :) maar nu weet ik hoe het echt heet, bedankt.

Maar Laura is dat nooit gebleken toen je op de basisschool zat? waarom hebben ze je toen niet getest? Bij mij kwam t namelijk bij de eerste jaren van de basisschool al aan het licht en is dat toen meteen getest.
groetjes miss x

Ook al is het geen vraag aan mij, ik wil toch even reageren. :o Niet alle basisscholen zijn zo 'testerig' en sommige kennen dyscalculie niet eens; iemand die slecht is in rekenen is daar gewoon iemand die slecht is in rekenen en daarmee uit. En soms is het ook niet echt merkbaar, omdat het gecamoufleerd wordt door andere eigenschappen of door dat het niet al te duidelijk bv. dyscalculie is. Zelf was ik 19 toen ik op eigen verzoek op dyslexie getest ben en ik bleek het inderdaad te hebben. Op de basisschool en op de middelbare school ook nooit iemand die mij heeft laten testen of wat dan ook.

Heet dat niet gewoon domheid? Of zijn er mensen die wel goed zijn in wiskunde, maar niet in rekenen?

Subtiliteit

Nee, dat heeft niets met domheid te maken en ja, er zijn mensen die goed zijn in wiskunde, maar niet in rekenen. De natuurkundige Robert Oppenheimer (1904-1967), ook wel "de vader van de atoombom" genoemd, is daar een voorbeeld van.

je bent iig niet de enigste, dat is een ding wat zeker is. maar dit heeft toch weinig met Psych te maken..of zie ik dat nu verkeerd..

vraag aan mij hoeveel 9x4 is, geef me een minuut de tijd, en ik heb het antwoord voor je. zoiets simpels krijg ik ook nooit uitgerekend. iig niet 1 2 3 hupsakee.

ik mag cijfers niet, en zij mij niet. probleem opgelost. :) .

Maar er zijn zoveel truukjes voor die sommen zoals 9*4 = 10*4 = 40 -4 = 36
zo heb je het antwoord ook binnen een paar seconden en hoef je de keer sommen niet uit je hoofd te leren.

Maar ik denk dat slecht in rekenen en goed in wiskunde wel kan. andersom kan toch ook. Bij wiskunde gaat het ook om wiskunde inzicht endergelijke en tegenwoordig heb je dan ook een rekenmachine.

mja al die truukjes..daar word ik noujuist gestoord van :p

wiskunde en rekenen is eigelijk ook heel iets anders...maar ik kan het beide niet, maar goed kheb er vrede mee.

Aha. :)

Er zijn zoveel andere dan wiskunde en die moeten ook gedaan worden. Waar gaat de wereld heen zonder alfa studies en timmermannen , bakkers , containeraphalers enz. Als je maar vrede hebt met de persoon die je bent (y) .

Bij veel dingen komt rekenen/timmerman zeker wel terug. Een wereld zonder cijfers (en letters) bestaat helaas niet echt. Iemand die timmerman is moet meten, sommige moeten met geld om kunnen gaan enz; iemand die bakker is moet dingen afwegen, sommige moeten met geld om kunnen gaan enz....

Maar natuurlijk is het niet zo dat iemand die niet goed kan rekenen niks kan bereiken, dat is onzin, iemand met dyslexie kan ook gewoon aan een baan komen. Je moet vaak alleen harder je best doen en mazzel hebben.

Er ontbreekt een stap in je uitleg. Er geldt: 9*4=(10-1)*4=10*4-1*4
=40-4=36.

Toch is het handig als je de tafels van vermenigvuldiging wel kent.

Bij rekenen, wat overigens een van de meest elementaire onderdelen van de wiskunde is, gaat het eveneens om inzicht. Overigens ben ik van mening dat het gebruik van de (grafische) rekenmachine juist ten koste van het wiskundig inzicht gaat, maar dat is weer een andere discussie.

Als je je eigen uitwerking wat beter leest zie je dat je concludeert
dat 9*4 = 10*4, ofwel dat 36=40. Dit is, zoals je ongetwijfeld met me eens zult zijn, niet juist. Bovendien stel je vervolgens dat 10*4 = 40 -4 = 36. Dit is eveneens onjuist. Wel is het zo dat geldt: 9*4=10*4-1*4=40-4=36. Je was in eerste instantie echter vergeten om 1*4 van 10*4 af te trekken.

In ieder geval heb je een goed inzicht in de gebruikte begrippen nodig.

Die stapjes die jij gaf waren fout. ;) Je mist idd gewoon een stapje (de dingen tussen de = tekens moeten altijd gelijk zijn en dat was bij jouw stapjes niet het geval). Je kunt het ook opschrijven als 9*4 = (10*4) - (1*4) = 40 - 4 = 36 . Dat zal 'technisch' misschien niet helemaal juist zijn (zo zijn de haakjes al niet nodig), maar het is wel duidelijk en op zich klopt het ook wel wat er staat.

Maar al klopten ze, iemand met een beetje redelijke dyscalculie zal ook die stapjes niet begrijpen. Ik denkdat die stapjes sowieso te moeilijk zijn, omdat iemand gewoon het inzicht mist dat al die stapjes dezelfde som zouden zijn. Wat bij een keersom dan makkelijker is, is herhaald kan optellen (9+9+9+9 dus), maar dat lijkt me een andere discussie.

@mathfreak: Iemand met dyscalculie heeft volgens mij niet de 'capaciteiten' om inzicht mbt rekenen/wiskunde te ontwikkelen.

Als ik 4*9 moet uitrekenen, reken ik het niet in mijn hoofd uit; dat weet ik heus wel...?!

Tafels kan je idd automatiseren, dan ken je ze idd zo uit je hoofd. Wat dat betreft is het klassikaal stampen van dingen als tafels wel handig. ;) Maar dat gebeurt niet op iedere school, tegenwoordig zijn er veel scholen die vrijwel alles inrichten op 'inzicht hebben' (of krijgen) ed.

Wij moesten dat vroeger leren via speciale tafel-kaarten en tafel-lessen geloof ik. Ik heb er best veel aan. Mijn moeder heeft de tafels bijvoorbeeld nooit goed geleerd en ze moet altijd aan mij dingen vragen zoals 9*6 of 7*5...

Zijn ook manieren om te automatiseren. :)

Wiskundig heb je helemaal gelijk. :o
De = was bedoelt om tussen antwoorden te geven. Niet om aan te geven dat 9*4, 10*4 is. Maar ik had het beter op een ander manier kunnen opschrijven. Zoals van 9*4 maak je 10*4 van. Dat is 40 en dan doe je daar nog 4 van af (1*4) en dat is dan 36. (als het nu nog niet klopt, laat het dan maar zitten. Het is niet belangrijk)
Dat klopt ook helemaal.

Dat is waarschijnlijk ook afhankelijk van de mate waarin iemand dyscalculitisch is, maar het is inderdaad zo dat het voor zo iemand moeilijker is om een dergelijk inzicht te ontwikkelen dan voor iemand die het niet heeft.

Een is gelijk teken wordt altijd gebruikt om een gelijkheid tussen 2 uitdrukkingen weer te geven, en nooit voor iets anders. Als je het voluit formuleert zoals je hier doet klopt het inderdaad.