De strijd van de liefde
 

De strijd van de liefde


Mijn hart en gevoel zijn in strijd met elkaar
Mn hart zegt ja maar mn verstand maakt bezwaar
Mn hart houd zo idioot veel van jou
Mijn verstand zegt laten gaan en ophouden nou!

Ik moet ophouden met dat denkpatroon
Maar het is zo vertrouwd en oh zo gewoon
Hoe laat ik alles wat wij hadden zomaar gaan?
Hoe kunnen we onze liefde nog voort laten bestaan?

Het is haast onmogelijk gewoon niet te doen
Dit is helaas niet weg te kussen met een zoen
Waarom heeft het nu zo moeten lopen
Waarom is de situatie ook zo bezopen

Mijn hart zegt wij horen bij elkaar, voorgoed
Mijn verstand zegt dat dat er niet toe doet
Het is niet genoeg om voor te vechten, te gaan
Het is niet genoeg om onze liefde op te laten bestaan

Ik kan in mijn eentje geen relatie besturen
Vroeg of laat zou dat me zeker bezuren
Helaas is die tijd nu al gekomen
en maakt een eind aan al onze dromen

Waarom liet je het zo ver komen met ons?
Ik ben terug in de realiteit met een harde bons
Weggeschopt van onze roze liefdeswolk
Terug op aarde met in mijn hart een gouden dolk

We worden gestraft voor ons gevoel
Snap je door dit gedicht wat ik bedoel?
Dit is het einde van ons samen zijn
Waarom doet liefde soms toch zo´n pijn?


:(:(:(:(:(

niemand? Zo slecht issie toch nie :confused:

Ik ben bang dat ik weinig hoogstaand commentaar kan geven, maar ik wil wel wat zeggen. Ik vind het wel mooi, alleen een beetje geforceerd gerijmt.

Waarom liet je het zo ver komen met ons?
Ik ben terug in de realiteit met een harde bons

Dat stukje, die tweede zin daar struikel ik over.
Vind het begin wel leuk :)

Ja t is mischien idd een btje geforceerd gerijmd maar ja