Geen Dichter Meer
 

Daar zit hij dan met een penseel in zijn hand
achter zijn bureau enkel door een kaars verlicht.
Hij probeert nu de laatste woorden te vormen,
maar langzaam vallen zijn ogen dicht.

De penseel glijdt uit zijn vingers op de grond,
op hetzelfde moment valt het in delen uiteen.
Het breken weerklinkt in de doodstille kamer,
hij schrikt op en kijkt verward om zich heen.

Hij sluit de overgebleven inkt zorgvuldig af,
al maakt het voor hem geen enkel verschil.
Men noemde hem ooit een echte dichter,
maar de ideeen in zijn hoofd houden zich stil.

ideeën :)

Mooi geschreven en in interessante bewoording gegoten. ik ben niet kapot van het gedicht op zich omdat ik in gedichten naar andere dingen toe trek, maar het boeit me wel en ik vind het een mooi gevonden beeld, verhaal en sfeervol geschreven.

Sfeervol is het juiste woord ja. Het enige wat ik me afvroeg is of het niet "het penseel" is, in plaats van "de penseel". Ik vind hem mooi, de sfeer en het ritme zijn allebei sterk.