Duizend dromen
 

Elke nacht lig ik vrolijk
verdrietig of gepijnigd,
verslagen, in mijn bed

Dan beleef ik het onmog’lijk;
duizend dromen in een nacht
rijke fantasieën worden waarheid
wanneer er aan mijn bed, een bezoekje wordt gebracht

Nimmer is de waarheid aan het licht gebracht
Bloedstollende woorden overleefden eeuwen
In mijn slapeloze nacht.

De herhaling van de rijmwoorden vind ik niet mooi, maar de eerste strofe heeft wel iets, het maakt me nieuwsgierig naar de rest van het gedicht en schept verwachtingen. Die worden helaas niet helemaal ingelost, je grootse taalgebruik vind ik wel mooi, maar "onmog'lijk" en de komma in de laatste regel van de tweede strofe doen het lijken alsof je moeite had om hier een goed ritme in te krijgen. Je einde vind ik wel mooi, maar jammer van de herhalende rijm.

Doemaardichtmaar.