geen idee - vaagheid voordat ik neerdwarrellend slaap val?
 

Well... ik was erg wasted. Heel erg wasted. En emotionele toestanden dreven even boven en toen begon ik maar te schrijven :). Kan mijn handschrift maar amper lezen, maar ok...



Verdoemd
geboren
verdomme!
Vloekend in een hoekje
creperend
in alle narigheid
maar voelend wat ik niet
herkende
beken
ik waarheden
aan de droom in mezelf
in stukken van
mijn voet- geslagen
niet meer verlangend
naar de strijd - pijn
is al jaren mijn bondgenoot.

Zou ik nog willen,
dan heb jij mijn
liefde.

maar mijn hart
ik durf niet meer
mijn lef nu
mijn lafheid
Laat me met rust!

De wil heeft mijn
geest verlaten
en verslagen
val ik nu neer -
maar stiekem toch
aan jouw
voeten.

Wat de titel betreft. Ik had een feestje, alleen konden ze me om half 12 wakker bellen of ik de deur eens zou willen open doen ^^ ik was gewoon neergezonken op bed en verdwenen in de mist.

ik vind jouw.... creaties... altijd nogal vaag :confused: .
op zich leuk, maar je overdrijft het wat hehe... eerlijk gezegd hou ik daar niet zo van :(
maar ieder z'n stijl natuurlijk :) het einde is trouwens wel cool!

Als dramaqueen ben ik geboren en zo zal ik ook sterven ^^

Maar een gedicht bestaat uit gevoel. ALs je eens een nachtje bij me zou verblijven en me sidderend in een hoekje terugvindt terwijl ik voor me uit mompelend mezelf verwens omdat ik weer eens kapot ben aan t gaan, dan mag je nog eens zeggen of ik overdrijf :).

Ik ben heel gestoord en emotioneel op bepaalde gebieden en dat zul je gewoon zien aan mijn dichtsels. Soms zijn ze erger dan anders, ligt maar net aan hoe erg het met met gesteld was. Maar soms schrijf ik ook gewoon, zonder emotie. Vaagheid is wat ik ben en ik hou van zulke werken, in boeken, muziek, gedichten, kunst, anderen, kleding,...

Dramaqueen..is er wel aan te merken aan je gedichten maar dat is toch dichten. Gevoelens uitvergroten zodat alles duidelijk wordt.
Over je gedicht...normaal gezien spreken je gedichten me niet zo aan maar deze wel. Vraag me niet waarom...Bepaalde stukken zijn héél sterk.

maar mijn hart
ik durf niet meer
mijn lef nu
mijn lafheid
Laat me met rust!

Enkel dit stukje is voor verbetering vatbaar vind ik...

Maar een gedicht bestaat niet ALLEEN uit gevoel, maar houdt ook een bepaalde kunst in. Een aandacht die je er aan moet besteden, dit een gedicht noemen botst tegen een beetje tegen het begrip in dat ik van poezie heb. Misschien wordt het eens tijd om de discusie weer eens op gang te brengen wat een gedicht nou eigenlijk tot een gedicht maakt. Waarom Remco Campert wel bij belangrijke gelegenheden iets voorleest uit eigen dichtwerk en waarom je niet van dit soort dingen tegenkomt.

Ga je gang, graag zelfs (y) .

Verder denk ik dat vaag inderdaad wel een goede samenvatting is van dit gedicht. Maar gevoel komt wel over, een soort van wanhopig verlangen, dat vind ik wel mooi.

Een discussie over wat een gedicht een gedicht maakt lijkt mij interessant, en bovendien oneindig.

Maar over het gedicht: ja, het spreekt me aan omdat het zo heerlijk dramatisch is en bovendien gestructureerd; je kunt gevoelsgedichten schrijven terwijl je het dichten beheert, en dat vind ik leuk want in deze vorm kun je oneindig doorgaan als je wilt.

Er zitten mooie stukken in, de overgave die uit het gedicht spreekt vind ik prachtig, en het stiekeme aan het einde is geweldig.

Als je verder had gelezen, wist je dat ik ook dicht zonder gevoel. Ik had het misschien een beetje brak omschreven, maar het ging vooral om dit gedicht, bestaan uit gevoel. Ik ben begonnen met het neerpennen van gevoelens als gedichten en uiteindelijk is dat uitgegroeid tot een hobby die ik nog steeds gebruik om mijn frustraties te uiten, maar ook om bepaalde dingen te creëren. Ik schrijf ook gewone teksten om mijn gedoe kwijt te kunnen, maar die zijn heel anders, als ik emoties in een gedicht prop, zitten daar dingen in waar ik mee speel. Dit voldoet zeker aan poëzie voor mij. Veel meer dan mooi gevormde rijmen en ritmes. Maar ook die schrijf ik.
Je mag mijn 4 schriften wel eens komen doorspitten, dit is niet alles wat ik ben ^^.

Lovertear en xineof, thx.

Wees niet bang, zelfs als je beweert dat het wel alles is dat je bent zou ik je niet geloven, aber doch.. Is het niet de kunst en het streven in de poezie (en de kunst in het algemeen) om een gevoel, een waarheid of een intuitie van hoe jij vermoedt dat iets is te verwerken in je werk? Versjes en mooie rijmelarijen vind ik ook niet echt behoren tot "kunst" (als er tenmnimste geen sprake is van een gevoel dat gepoogd wordt te worden verwoord).
Je geeft aan twee soorten dingen te schrijven, nl: bovenstaande emotionele werken en teksten bestaande uit mooie taalconstructen e.d. M.i. moet je het emotionele "gedicht" als uitgangstpunt nemen en daarin de mooie taalconstructen proberen toe te passen, maar op zo'm manier dat het niet ten koste gaat van de emotie. Aangezien je zelf aangeeft beide te kunnen, verheug ik mij te zien hoe je deze in de toekomst gaat combineren ;)

ps. als ik die vier schriften kom doorspitten ga jij dan mijn kast vol met schriften doorspitten?Uiteindelijk is poezie toch een zoektocht naar het artistiek omschrijven van de ervaring.

De combinaties vloeien ook met gemak uit mijn pen. Je reageert net op een gedicht dat door mij uit pure emotie is geschreven. Vandaar ook mijn eigen commentaar erbij. Maar ik wou ook dit laten zien, net zoals ik mijn knipooggedichten heb gepost en het Latijnse gekakel.

En ik ben niet de meest aangewezen persoon om andermans gedichten door te spitten ^^.

De emoties die hieruit stralen zijn overweldigend. En dat vind ik echt gewoon een kunst, of je er veel moeite aan besteed hebt of niet. Vooral het einde - maar dat is wat de anderen ook al zeiden - is prachtig.
Het is overigens ook gewoon geweldig om te schrijven en te dichten om simpelweg je gevoelens en gedachten kwijt te kunnen. En als er dan ook nog eens zoiets moois uitkomt, is dat alleen maar mooi meegenomen. :)

juist, en schrijven en dichten is dus niet hetzelfde, het komt niet eens bij elkaar in de buurt. Hoe knap en geweldig het ook mag zijn om überhaupt iets op papier te kunnen zetten.

@mutant: ben hier een tijdje niet geweest, dus ben niet zo bekend met je werk. Maar gezien het feit dat je forumbaas bent betekent vast dat je goed bent in de poezie, (toch? waar worden ze anders op geselecteerd?)

Ik zou wel redenen kunnen geven, maar dat zijn geruchten :D.

Maar kijk maar eens rond. Of je kijkt op mijn cu2, daar staan links naar deviantart en smalltown waar ik wat dingen heb neergegooid.
Verder ben ik er al sinds mijn 10e mee bezig en heb ik nogal een afwijkende smaak :).

Heel offtopic: ik kan er niets aan doen, maar elke keer als ik devaintart lees, interpreteer ik het als devine tart hihihi :D

Ik ben het met je eens als je zegt dat gewoon gevoelens op papier zetten geen dichten is, net als pure rijmschema's en metra, maar ik denk aan de andere kant ook dat je dan de verkeerde hebt aan mutant. Wat haar gedichten tot dichtsels maakt is dat het niet puur de gevoelens zijn (of rijmschema's for that matter), maar ze zijn altijd intelligent en er straalt zeker een bepaalde klasse van af en weloverwogenheid.

Ja maar.
Schrijven en dichten hebben wel met elkaar te maken. Een gedicht schrijf je, niet waar? En als je schrijft kun je daar je gevoelens in verwerken. Bij een gedicht kan dat ook. Bij schrijven in dit geval denk ik voornamelijk aan een dagboek, en in mijn dagboek schrijf ik ook vaak gedichten. Over mijn gevoelens weliswaar, maar het zijn wel gedichten.
En het gedicht van Mutant is ook een gedicht, een écht gedicht. Ik vind het ook een hele kunst om je gevoelens zo mooi op papier te zetten...
Maar ja, meningen verschillen. En dit is dus mijn mening. ;)
En dit is trouwens een reactie op wat Hajo zei.

Strax hebben we een heuse rel rond mijn dichtkunst ^^ Wanneer gaan we met modder gooien?

Iig. Thx Halogeen, maar ik zei ook al dat ie net op een gedicht reageert dat puur vanuit gevoelens is geschreven. Maar dan nog, dan dicht ik. Als ik schrijf uit pure gevoelens, krijg je mijn journal op cu2 (en daar is 2003 van verwijderd, wees maar blij, de depressiviteit en wanhoop zou ieder positief mens doen verzuipen).

R3em: ik denk dat velen met mij ook beginnen met dichten door gevoelens op papier te smijten. Maar uiteindelijk groei je er toch in, als je dat wilt. ALs het puur is om de frustratie kwijt te raken, dan ben je tevreden met wat het is, als het toch is om een klein beetje te delen, dan ga je vanzelf wel verder. Maar dan hoeft het nog niet eens aan te spreken, al is dat nog een andere discussie.

Hihi. :)
Ja, inderdaad. Maar het is gewoon ook zo heerlijk om te schrijven. Over je gevoelens, maar ook over andere zaken. Dat is iedereen hier waarschijnlijk wel met me eens. ;)

schrijven geeft je het gevoel in een warm bad terrecht te komen (soms). Ik ben het ook niet altijd eens met wat nou vlgs de profesionals poezie is en wat ik er zelf van vind. Alleen als ik iets gewoon schrijf (hetgeen genoeg gebeurt, want het is misschien maar 1/10 wat het uiteindelijk tot gedicht maakt) post ik niet als zijnde een gedicht op een poezie forum, maar beklijft in mijn schriften.

Misschien is het wel zo bij poezie dat je dat niet schrijft maar maakt. Iets op papier zetten is schrijven, en er daarna een gedicht van maken is bewerken. Dichten is dus niet schrijven.

Laten we er maar einden "discusie" van maken hier. Ik vind het een leuk schrijfsel. En zelfs als gedicht is het al redelijk gepolijst.

groet,
bart

Mij maakt de discussie niet zoveel uit hoor :) Hiermee ben ik het niet helemaal eens. Als je schrijft om het daarna te bewerken, verlies je een boel van je spontaniteit. Denken is belangrijk bij gedichten, maar je mag de vloeibaarheid van het gedicht niet ondergeschikt laten worden. ik bewerk maar heel zelden een gedicht, zeker niet bewust. Wel een woordje hier en daar veranderen, een wijziging in het breken, een zin weglaten enz, maar dat is dan nog steeds in de vloeibaarheid dat je het opschrijft.
Vandaar dat ik ook eigenlijk vaak geen titels heb, die horen erbij te komen op het moment zelf, niet verzonnen worden achteraf omdat je persé een titel wilt.
Maar dat alles is natuurlijk weer anders als je volgens vast vormen gaat schrijven. Ach laten we het er maar op houden dat ik een heel eigen stijl van dichten en denken heb waar niet iedereen het mee eens hoeft te zijn :D.

mmmzzzzz... mwoah,,, n beetje zwaar, maar misschien ben k te kritisch...(hoewel dat goed is lijkt me)