De jaloerse kip
 

De jaloerse kip

Ik wil je niet delen
Ik maak je verwijten
Ik wil egoïstisch zijn
Ik wil je voor mezelf!

Jij bent de gene waar ik verliefd op werd
Maar waarom had je al een liefde
Waarom moet ik je delen
Met die speciale liefde

Ik wil je niet meer delen
Ik ben het zat
Ik wil je voor mezelf

Maar dat is niet mogelijk
Want die liefde heeft je nodig
Mischien nog wel meer dan ik
Maar waar blijf ik dan
Waar blijft mijn tijd?

Die tijd die verdwijnt
Verdwijnt naar de achtergrond
Ik ben niet belangrijk
Ik mag niet egoïstisch zijn
Bekijk jij het maar!

Ik ben het zat
Het is over en uit
Ik wil je niet delen
Ik wil je voor mezelf
Maar dat is onmogelijk
Dus maak ik het uit!


ja tis weer een lekker vaag bericht maar ik zou toch graag reacties willen

Je vriendje heeft een nieuwe kip?

hihi nee....het ligt wat gecompliceerder:p

Waarom is het tegenwoordig mode om zo weinig energie in een gedicht te stoppen?
Je neemt de moeite je gevoelens op papier te zetten, iets dat je lukt. Het is helder. Alleen als je dat hebt gedaan moet je natuurlijk nog wel even gaan zitten om de puntjes op de "i" te zetten. Maak gelijke strofes, zorg dat de zinnen even lang zijn, zorg voor inner-rijm enzovoorts. Het maakt het zoveel mooier.
Ergens heerst kennelijk nog steeds de gedachte dat een gedicht als het aan je brein onschoten is klaar is. Dat is dan geen gedicht maar een gedachte. Toch in de essentie iets heel anders. Een soort onbewerkte diamant die niemand als diamant herkend.

:(

My thoughts exactly...

Misschien een beetje bot verwoord, maar hajo heeft (weer) een goed punt waar ik me bij aansluit.