Nacht
 

Dronken van
illusies verzuipt
ze wanhoop.

Moe legt ze haar
hoofd te rusten
op de straatstenen
van fluweel.

Tot zachte armen
haar liefde redden
en verstoppen
in geborgen lakens.

Hmm, ik mis een beetje een krachtig einde, je schrijftstijl vind ik wel goed gedaan met die korte regels, het leest goed weg. Je einde mist alleen alle kracht vind ik, is lastig uit te leggen, want inhoudelijk klopt het wel, maar het komt op mij in ieder geval niet krachtig over.

Wat zou je dan aanraden van einde?

Ik vind het einde wel goed. :) Rustig gedicht, mooi!