Liegende letters
 

Gebogen loopt zij
langs kleurige etalages
en verlaten panden.
De aansteker gaat terug
- in haar jas – en de as
dwarrelt uit haar handen.

De afspraak van
drie uur geleden
heeft nooit werkelijk bestaan.
Het was slechts zwart op wit;
de schrijver echter
was nooit van plan te gaan.

Opnieuw is alles
waarin zij geloofde
helemaal niet waar.
En met de stukjes verbrande
brief, stroomt het laatste
beetje hoop uit haar.

Ik vind het erg goed: mooi beschreven en ik krijg er ook werkelijk een hopeloos gevoel bij. De rijm vind ik ook leuk .. iig niet geforceerd, en hoe langer ik kijk hoe meer ik ontdek :).

Dank je! Dat klinkt erg positief. :)
En wat vinden de anderen?

Echt een zeer mooi gedicht, vooral de rijm in de eerste strofe vind ik super! :)

<3 de eerste strofe.
mooimooi.

ja ik vind hem ook mooi :)
net alsof ik die persoon ben, een soort van kil gevoel :| maargoed dat is dan mijn interpretatie :bloos:

Dank je wel!

heel erg mooi:) helemaal niks fout aan eigenlijk!

rolde hij er zomaar uit of ben je er een tijdje mee bezig geweest?

Dank! :)
Ik had wiskunde en uit verveling begon ik maar weer wat te schrijven. Het rolde er eigenlijk zo uit, tot de zoemer ging. Heb er daarna even niet meer aan gedacht, maar moest 's avonds oppassen. Toen kwam de rest. :)

Dit vind ik mooi tot aan
"de schrijver echter
was nooit van plan te gaan"
Ik vind dat dit afbraak doet aan het geheel, naar mijn idee is het ritme er uit.
De rest vind ik mooi, inderdaad geen geforceerde rijm en je kunt je daardoor goed inleven.

Yeps idd een mooi gedicht dat vlot leest

Dank je wel! :)
Silla: Ja, over die twee regels heb ik ook inderdaad langer nagedacht dan over de rest. Ik weet niet hoe ik het anders zou moeten doen.