Hoe zou de wereld eruit zien als, er meer anti materie was dan materie?
 

Ik weet niet of het mogelijk is dat er bij de oerknal meer anti-materie dan materie zou kunnen ontstaan. Maar stel, inplaats van meer materie dan anti-materie ontstaat er meer anti-materie dan materie.

Hoe denk je, dat de wereld er dan uit zou zien? Zouden er de zelfde natuurwetten gelden?


Sorry voor de spelfout in de topictitel, kan het niet meer veranderen (n)

Ja. Anti-materie is immers hetzelfde als gewone materie, maar dan met de lading omgedraaid. Dus plus is min, en min is plus. Netto zouden dan dezelfde krachten blijven werken, omdat de hoeveelheid lading verder niet verandert. (Bovendien zou je kunnen stellen dat plus/min uiteindelijk ook maar een kwestie van terminologie is).

Tio

Ja, in dat geval zou de wereld er hetzelfde uit zien. Maar ik las op bepaalde website's dat er toch dingen net weer iets anders zouden zijn. zoals de CP schending.

even ter informatie, Star Trek zat ernaast door te vertonen dat antimaterie enorme explosies veroorzaakt bij contact met materie.


ik denk, ik meld het maar even, just in case. :p

Ok, bedankt voor de informatie. (y) Op veel site's op internet staat namelijk dat er wel een explosie plaatsvind. Op alle die ik tot nu gevonden heb :s . Maar wat gebeurt er dan wel als antimaterie in contact komt met materie?

het annihileert :),

of terwijl een gigantische explosie en het is weg. Ik heb gelezen dat er bij de oerknal evenveel materie als antiematerie is ontstaan dus zou het vrij logisch zijn dat ergens anders alles uit antimaterie bestaat.

Dat klopt niet. Het blijkt dat de hoeveelheid materie iets groter was dan de hoeveelheid antimaterie, anders zou alle materie met alle antimaterie geannihileerd zijn zonder dat er verder nog materie overbleef.

Wat is annihileren precies? Kan iemand mij de betekenis daarvan uitleggen en vervolgens in het kort vertellen, wat er dan precies gebeurt?
Alvast bedankt.

Annihileren betekent zoiets als "compleet vernietigen."
Als een anti-materie deeltje tegen een materie-deeltje aanbotst, zullen ze beiden in energie worden omgezet. Daardoor ontstaat er dus een explosie, en daarna zijn beide soort materie compleet verdwenen.

Ooit heb ik me trouwens wel afgevraagd of quasars, waarvoor ze geen verklaring wisten, geen plekken konden zijn waar materie en anti-materie tegen elkaar zouden knallen.

Tio

quasars zijn spontane energie oplevingen?

De term quasar staat voor quasistellar radio source, een object dat een enorme hoeveelheid straling uitzendt. In 1963 ontdekte de Nederlands-Amerikaanse astronoom Maarten Schmidt dat deze quasars ver verwijderde objecten zijn, waarbij het gaat om afstanden van honderden miljoenen tot een paar miljard lichtjaren. Quasars zijn extreem heldere kernen van actieve sterrenstelsels en danken hun energieproduktie aan een superzwaar zwart gat dat zich in de kern van het sterrenstelsel bevindt. De dichtsbijzijnde quasar heet 3C273 en bevindt zich op 2 miljard lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Maagd. De naam 3C273 geeft aan dat het om object 273 in de derde Cambridge Catalogus van radiobronnen gaat. Dit object werd in 1963 door Maarten Schmidt als een quasar geïdentificeerd.

Ons universum is materie-dominerend; er is geen anti-materie aanwezig. Niet ergens in kleine hoopjes en al helemaal niet in quasars. Althans, niet de anti-materie waar je waarschijnlijk op doelt: positronen, anti-protonen, anti-neutronen etc. (Een foton daarentegen is zijn eigen anti-deeltje).

Een goede reden dat ons universum materie-dominerend is, kan inderdaad CP-schending zijn. Door dit proces ontstaat er net wat meer materie. Ik vraag me alleen af hoe een 14-jarige op CP-schending is gekomen. Het is niet bepaald de makkelijkste stof. Chapeau ;)

Hoe de wereld er zou uitzien met alleen maar anti-materie is moeilijk te zeggen. Voor anti-materie gelden vrijwel dezelfde wetten van de quantummechanica, dus veel verschil zou je niet verwachten. Een voorbeeld: een neutron vervalt in een proton, een elektron en een anti-neutrino. Een anti-neutron vervalt op zijn beurt weer in een anti-proton, een anti-elektron (positron) en een neutrino. Niet veel verschil dus.

Een voorbeeld:

Bij het radioactief verval van sommige isotopen ontstaat het antideeltje van een elektron: het positron. Als een positron botst met een elektron vindt er annihilatie plaats. Dit betekent in dit geval dat er twee fotonen (die massaloos zijn) ontstaan, elk met een energie van ~511 keV. Een dergelijke botsing zal natuurlijk zeer snel optreden na de vorming van het positron, omdat er ontzettend veel elektronen zijn.

De uitspraak van GinnyPig dat er geen antimaterie aanwezig is in het universum is daarom niet helemaal juist. Het wordt constant gevormd, echter de levensduur van de deeltjes is zeer kort.

Ik las er iets over en dacht daar wil ik meer van weten dus, opende ik een topic. Maar ik denk dat ik het wel een beetje snap. Als het fout zouden jullie mij dan willen verbeteren. Foor cp-schending ontstaat er net wat meer materie en omdat materie in combinatie met anti-materie annihileert , hou je het overschot van materie over. En is er dus bijna geen anti-materie meer in de ruimte en alleen materie. Het anti-materie dat er wel is net gevormd en is de levens duur kort van omdat , dat ook weer annihileert met materie.

Misschien is ons paralelle universum wel gemaakt uit anti-materie *-) althans, dat zou wat duidelijk maken...

Aangenomen dat er een parallele universum is. Maar dat zou betekenen dat er bij de oerknal bij dat parallele universum ipv meer materie meer antimaterie was. Maar dat betekent dat alle natuurwetten ook weer net iets anders moeten liggen, als we aannemen dat de CP-schending correct is.

Mss zijn quasars wel enorme zwarte gaten (wat het dacht ik ook zijn), met zo'n grote aantrekkingskracht dat de virtuele deeltjes die spontaan ontstaan zo snel gescheiden worden, dat de "reele deeltjes" (in dit geval dus mss antimaterie), de ruimte in worden geslingerd en tegen de omringende aangetrokken sterren botsen, waarbij dus heel veel energie vrijkomt... T is maar een bedenksel, maar mss zit er nog wel wat in ook :p

Ik citeer even uit mijn vorige reply: "Quasars zijn extreem heldere kernen van actieve sterrenstelsels en danken hun energieproduktie aan een superzwaar zwart gat dat zich in de kern van het sterrenstelsel bevindt." Het zijn zelf dus geen zwarte gaten.

Hoe groter het zwarte gat, des te minder Hawking-straling komt er vrij. Die vergelijking gaat dus niet op.