groot klein
 

groot
als god
als jij
mijn god

klein
van dichtbij
in je hart
in je hoofd

kwetsbaar
voor alles
wat je raakt
dat is zoveel
want je bent
zo groot

mijn god
wordt niet groter
blijf klein
klein genoeg
zodat niet alles
je raken zal

Die laatste strofe vind ik leuk, maar voor de rest vind ik je woordkeuze niet krachtig genoeg voor je schrijfstijl, wat is het nut van je regelafbreking?

waarom moet het een nut hebben?
ik schrijf een gedicht vanuit gevoel, niet vanuit logica.

Dan zal ieder goed gedicht van jouw hand nooit meer zijn dan puur toeval. Een gedicht is niet alleen gevoel, en een goede structuur kan juist helpen om een gevoel krachtiger over te brengen.