Zijn wereld
 

Vastgeketend in het bloembed der liefde,
daar waar zij eens ook daadwerkelijk bloeide.
Vastgeroest in het verleden,
verbonden door herinneringen
waar jij nog altijd in gelooft.

De roos heeft al haar kleur verloren,
maar haar doornen heeft zij bewaard.
En terwijl zij je wreed willen wekken,
verwonder jij je enkel
over de schoonheid van het bloed.

Jij hebt haar als jouw bruid gedroomd,
doch zij jouw wereld al is ontvlucht
En in mooie, jarenlange, fantasieën
ontken je met heel je hart
dat je enkel haar silhouet heb getrouwd.

Ik vind het woordgebruik goed, de 3e strofe is het best. Ik moest het een paar keer lezen voordat ik echt iets begreep hehe, maar dat lag vast aan mij. Mooi :).

Wow!!!!!

:)

Je woordgebruik is inderdaad prachtig. Het leest heerlijk! En je gebruikt een mooie metafoor, goed bedacht. (y)
De herhaling van 'vast' (bij vastgeketend en vastgeroest ) vind ik ook erg mooi.