Altijd...
 

ALTIJD

Altijd,
Die wereld.
Dat hopeloze gedram,
Wie staat nog stevig.
Zonder altijd maar die ander?

Nooit,
Kan ik het zelf
Altijd maar die ander
Niemand doet het graag
Maar omdat het moet, van die ander

Vaak,
Gaat het goed.
Maar heel soms ook niet,
Dan is het goed,
Dat we altijd elkaar hebben...

Hm, ik vind het een beetje gemakkelijk. Dat je begint met 'Altijd', 'Nooit' of 'Vaak' vind ik wel leuk voor de vorm. Maar verder heb ik het idee dat je het snel even in elkaar 'geflanst' hebt. Dat kan positief zijn, maar hier vind ik er te weinig over nagedacht. Het spreekt me niet zo aan.

Ik heb het ook snel in elkaar geflanst

Dat je het snel doet, ok, mijn gedichten staan ook vaak genoeg in 2 minuten op papier. Maar aan flansen doen we niet. Dan maak je geen gedichten, dan schrijf je leuke tekstjes die niet zouden misstaan in een puberaal dagboek.

Sommige zijn idd beter in puberale dagboeken, andere hebben wel iets. De laatste strofe is te makkelijk en klinkt niet lekker.